Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op een snikhete vrijdagmiddag zit ik met Marc in het Rotterdamse Rotown. Hij heeft een gaatje kunnen vinden in zijn volle agenda, want Face Tomorrow speelt zich sinds de release van zijn tweede album een slag in de rondte. Zoveel zelfs dat het drummer Sjoerd anderhalve maand geleden in Arnhem een beetje te veel werd. Na een nummer stortte hij in en moest het optreden staken.
Hoe is het nu met Sjoerd?
“Goed. Hij doet het weer. We hadden een heel drukke week achter de rug met zes optredens in vijf dagen in Engeland, België en Nederland. Hij voelde zich de hele week al niet zo lekker en in Arnhem kreeg hij ineens een hyperventilatieaanval. Het is geen chronische blessure of iets dergelijks. Hij is nu weer in orde. Hij moet gewoon een beetje vroeger naar bed toe… We hebben even twee weekjes vakantie gehouden en zijn weer klaar om te spelen. Sinds de plaat uit is hebben we geen weekend vrij gehad. Dat is geweldig, maar soms breekt het je even op. De komende tijd komen er weer heel veel leuke dingen aan.”
Waaronder Pukkelpop.
“Pukkelpop ja, maar ook Waterpop en drie Duitse festivals. We hebben ook nog een hele tour door Duitsland voor de boeg. Genoeg leuke dingen dus.”
Waarom staan jullie wel op Pukkelpop en niet op Lowlands?
“Tja, daarvoor moet je toch echt bij Mojo zijn. Lowlands is Mojo. In 2002 waren we wel gevraagd, nu niet. Waarom dat is, weet ik niet. Ze moeten kiezen uit heel veel bands en wij zitten er blijkbaar niet bij.”
Dat is raar. Face Tomorrow past prima op dat festival, zeker nu jullie niet lang geleden een nieuw album hebben uitgebracht.
“Ja, vind ik ook. Ik vind het ook een mooie middelvinger naar Mojo dat we dan weer wel op Pukkelpop staan. Aan de andere kant wil ieder bandje natuurlijk heel graag op Lowlands staan. We hebben er al een keer gespeeld en dat was heel cool. Vorig jaar hadden ze ons gezegd dat we dit jaar naar aanleiding van de nieuwe plaat op Lowlands zouden staan. Dat is helaas niet gebeurd. Aan het begin van het jaar hadden we onder andere Lowlands en Pukkelpop als doel. We hebben in ieder geval één van die twee gehaald, dus dat is natuurlijk al super.”
Face Tomorrow heeft inmiddels honderden shows gegeven. De speellijst puilt ook nu weer uit met optredens, waaronder veel in België en Duitsland. Is spelen in het buitenland anders dan in Nederland?
“België heeft niet echt een clubcircuit zoals Nederland dat heeft met zalen als de Effenaar, 013 of Nighttown. In België heb je veel jongerencentra met veel enthousiaste mensen, wat het spelen er erg tof maakt. Het staat er mudvol en iedereen gaat helemaal los. Als je in Nederland bent, is het soms wat minder enthousiast. Maar voor je het weet, doe je weer drie geweldige optredens in Nederland. Het ligt er meer aan voor welk soort publiek je speelt. Als je voor een mainstream-publiek speelt, reageren ze vaak hetzelfde. Als we ergens in een hardcore-hol spelen in Duitsland, dan merk je dat ze naar dezelfde muziek luisteren en dezelfde T-shirts dragen als in Nederland of België. Het ligt dus niet zozeer aan het land, maar aan het soort publiek.”
Ligt die Do-It-Yourself-mentaliteit van de Belgische jongerencentra jullie beter dan de georganiseerde Nederlandse zalen?
“Het is ook lekker om goed verzorgd te worden hoor. Kun je nog zo hard ‘Do It Yourself’ of ‘lekker punk’ roepen, fatsoenlijk eten is ook belangrijk. Optreden is voor ons een vorm van communiceren. Dat gaat gewoon beter als je de mensen recht in de ogen kunt kijken in een klein zaaltje zonder podium, waar driehonderd man opeengepakt om je heen staan. Communiceren gaat lastiger als je op een twee meter hoog podium staat met een geul van een paar meter tussen band en publiek.
“Uiteindelijk vinden we spelen het leukste wat er is. Dan maakt het niet uit waar. Platen maken is ook leuk, maar dat doe je achter de schermen met als doel die nummers later weer aan de mensen te laten horen. Al letten we daar tijdens het schrijven ook weer niet bewust op. Voor ons zijn dat eigenlijk twee verschillende werelden.”
Als je zoveel speelt, lijkt het me moeilijk om elke keer de nummers weer fris te brengen.
“Dat is wel eens moeilijk ja. Sommige nummers van de vorige plaat hebben we meer dan tweeduizend keer gespeeld. Je moet steeds doen alsof het de eerste keer is. Dat lukt de ene keer beter dan de andere. Optredens zijn voor ons als een soort trance. Je laat je meeslepen in de nummers en hoopt dat het publiek dat ook doet.”
Hoe kan het dat jullie zo ver zijn gekomen terwijl er Nederland nog honderden andere geweldige bands rondlopen?
“Dat komt omdat we er hard voor werken en misschien niet eens door onze muzikale capaciteiten. Er zullen zat bands zijn die veel beter zijn dan wij, maar waar je nooit iets van zult horen. Je moet er gewoon keihard aan trekken en niet afwachten tot anderen misschien iets voor je gaan regelen.”
Dus ieder bandje dat er keihard tegenaan gaat en bovengemiddelde muziek maakt gaat het redden, denk je.
“Dat denk ik wel ja.”
Geluk hebben speelt daar geen rol in.
“Geluk dwing je af door hard te werken. Als jij als band elke dag duizend mailtjes verstuurt, reageert er echt wel een keer iemand. Dat kun je mazzel noemen, een toevallige samenloop van omstandigheden of loon naar werken. Ik denk het laatste. Als je veel speelt, vergroot je de kans dat iemand je ziet en geïnteresseerd raakt. Zo kom je aan andere optredens en loop je misschien wel tegen een label aan.”
Jullie zitten bij Reflections, net als geestverwanten zoals Razor Crusade, Malkovich en Circle. Is er sprake van een Reflections-scene?
“We hebben wel contact en kennen elkaar goed. Onze gitarist Aart heeft vroeger bij Malkovich gespeeld en hun gitarist woont bij onze zanger in huis. Aart heeft ook geholpen met de productie van het nieuwe album van Razor Crusade. Circle heeft ook net een plaat uitgebracht bij Reflections en ik doe weer de boekingen voor ze. Zo zijn er veel linkjes en proberen we elkaar allemaal wel te helpen. Ik weet alleen niet of er echt sprake is van een scene. Misschien liggen we daar weer te ver voor uit elkaar.”
Biedt Reflections nog genoeg groeimogelijkheden voor een band van het kaliber van Face Tomorrow?
“Het label groeit met ons mee. Wij gingen op grotere festivals spelen, Reflections kreeg gaandeweg een steeds betere distributie. Wij gingen meer cd’s verkopen, Reflections zorgde voor betere promotiemogelijkheden. Zij zitten in de groei en dat zitten wij als band ook. Ik denk dat het daarom zo goed gaat tussen ons. We zijn erg blij met ze.”
Hoever willen jullie nog groeien?
“Zo ver mogelijk zonder concessies te hoeven doen. Op korte termijn willen we wel een grote alternatieve band in Nederland worden, als we dat al niet zijn. Ongeveer tussen Green Lizard en De Heideroosjes in. Diezelfde status willen we ook in Duitsland, Engeland en België bereiken, hoewel we daar al vrij bekend zijn. In Duitsland hebben we goede recensies gehad en in september doen we daar onze eerste tour als headliner. Daarna zijn we weer een stap verder in Duitsland, denk ik.”
En als dat allemaal mislukt en niemand meer geïnteresseerd is in Face Tomorrow?
“Het kan niet mislukken. Als wij maar muziek kunnen blijven maken en plezier uit nieuwe liedjes blijven halen, dan is het al goed. Daar gaat het om. Dat we daarmee op plekken komen en dingen bereiken die anders nooit voor ons weggelegd zouden zijn, zijn leuke bijkomstigheden. Die nemen we ook zeker serieus, maar het is niet het belangrijkste. Gewoon muziek maken, dat is het mooiste wat er is. Al het andere maakt niets uit.”
http://www.kindamuzik.net/interview/face-tomorrow/face-tomorrow-op-pukkelpop-staan-is-middelvinger-naar-mojo/6943/
Meer Face Tomorrow op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/face-tomorrow
Deel dit artikel: