• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Superdiscount 2: Etienne de Crecy

1996. Garry Kasparov verslaat een computer tijdens een spelletje schaak. Er wordt bewijs gevonden van mogelijk leven op Mars, en Bill Clinton wordt herkozen als president van de V.S. In Frankrijk maakt Etienne de Crécy langs zijn neus weg de perfecte synthese van de allerbeste Europese house en een clever designconcept. Vandaag is het wereldnieuws wat grauwer gekleurd, maar blijft Superdiscount nog altijd een meesterwerk in zijn genre.

Tekst: Nico van den Borre

Publicatiedatum: 18 februari 2005

Superdiscount 2 is ondertussen al even uit en sloeg in elektronische middens wederom in als een bom. Er zijn ongetwijfeld manieren om dat creatiever uit te drukken, maar we besparen u, net als Etienne de Crécy dat op zijn nieuwste schijf doet, met veel plezier de ballast. Waar de eerste Superdiscount acht jaar geleden zowat de staalkaart van de allerbeste French Touch was in al zijn variaties – van dubby tot instant, van loungy tot clubby – staat er op nummer twee bijna uitsluitend strakke, geïnspireerde en behoorlijk stevige electrohouse met de o zo contemporaine acidtouch. Binnen een jaartje komt er ook nog het vervolg op het al even succesvolle Tempovision, en wij kijken al uit naar zijn dj-set in de Silo op 19 februari. Maar vanwaar ineens die ijver na zo’n lang windstilte?

Ik neem aan dat je de afgelopen jaren niet uitsluitend met muziek maken bezig geweest bent?
“Het is wel zo dat ik op vrij regelmatige basis verder werk aan mijn verschillende muziekprojecten. Ik draai ook nog één zaterdag per maand in de Rex Club in Parijs. Maar veruit het tijdverslindendste was het runnen van mijn platenlabel Solid.”

De eerste Superdiscount-plaat is ondertussen uitgegroeid tot een mijlpaal in de dansmuziek. Had je dezelfde ambitie met het vervolg?
“Toen ik aan Superdiscount begon was er van een ‘concept’ helemaal nog geen sprake. Ik had net een rudimentaire sampler gekocht en ik zou wel zien waar ik uitkwam. Uiteindelijk vielen met behulp van wat kennissen gewoon alle stukjes in hun plooi. Hetzelfde met de titels van de nummers en het typische design van de plaat: die typische verkoopslogans die ik oppikte uit de Parijse etalages worden natuurlijk echt grappig als je ze tot een thema van een verzameling nummers verheft. Mensen denken vaak dat er een masterplan achter zat, maar de waarheid is dat de plaat echt een fenomeen is geworden buiten mij om.”

De nieuwe Superdiscount is opnieuw aan een duidelijk thema opgehangen: alle nummers kregen de naam van muziekdownloadprogramma’s. Sign of the times?
“Ja, ik zocht iets nieuws, en de actualiteit en dubbelzinnigheid van de downloadproblematiek past natuurlijk perfect in het idee van een muzikale uitverkoop.”

Is het speelse kritiek of net niet?
“Ik ga ervan uit dat je de technologie niet kunt stoppen. Het is begrijpelijk dat de mensen haar gebruiken, ik doe het trouwens zelf ook. Ik vind het ook fout om te zeggen dat er niet betaald wordt voor die muziek. Een internetaansluiting, een modem en een computer zijn niet gratis. Het grote probleem is eigenlijk dat er van dat betaalde geld niets bij de muzikanten geraakt. Maar ik heb er vertrouwen in dat de toekomst op dat vlak oplossingen zal brengen. De muziekindustrie is inventief genoeg.”

De tracks op Superdiscount 2 klinken stuk voor stuk enorm dynamisch; het lijkt haast alsof ze ingespeeld zijn door een futuristische liveband.
“Merci. Het feit dat ik mijn sampler van de hand gedaan heb en alles voor een groot deel live ingespeeld is, heeft daar waarschijnlijk veel mee te maken. Ik wou dat de geluiden heel echt klonken en ik was niet langer tevreden met het uitsluitend gebruiken van samples van al die bekende machines. Ik heb een aantal oude Roland-synths zoals de TR-808 en de TB-303 gekocht en daar heel wat mee geëxperimenteerd. Die dingen zijn allemaal zoveel mogelijk live in de mix gebruikt om zo een organisch geheel te creëren.”

Vandaar ook de overduidelijke aanwezigheid van acidsounds…
“Inderdaad. Het is dus echt niet zo dat deze tweede plaat een poging was om het geluid van het moment te vatten, zoals dat met de vorige evenmin het geval was. Ik was me natuurlijk wel bewust van de nieuwe evoluties in de scene en ik luisterde naar heel wat electro. De terugkeer van al die old-schoolgeluiden wakkerde mijn nostalgie aan naar de vette baslijnen uit de vroege raves die me zo enthousiast maakten voor elektronische muziek. Het was niet zo moeilijk dat te integreren in mijn eigen sound, omdat ik het acidtijdperk ook heel bewust heb meegemaakt.”

De livetour samen met Julien Delphaud en Alex Gopher, die je achter de rug hebt, was dat iets wat je al lang wou doen?
“Deze keer leenden onze manier van werken en de muziek zelf zich er perfect toe om er ook een liveshow van te maken. Het was een combinatie van eigen werk en een dj-set van mij en Alex (Gopher) van een drietal uur.”

Ondertussen zit ook de opvolger van Tempovision eraan te komen. Gaat ook die plaat weer anders klinken?
“Het zal in het verlengde ervan liggen, met dat verschil dat er nog meer echte popnummers op zullen staan dan op Tempovision al het geval was. Ik wil er ook nog meer gasten bij betrekken, maar die samenwerkingen vragen ook meer tijd. Het zal dus nog even duren vooraleer hij in de rekken ligt.”

Etienne de Crécy draait op zaterdag 19 februari in de Silo te Leuven (B) samen met onder andere A Guy Called Gerald. Verder nog te bewonderen op 11 maart op Petrol in Antwerpen (B) (met onder andere Alex Gopher en Black Strobe) en op 12 maart in de Westergasfabriek in Amsterdam (NL) (met oa Roy Ayers, Kc The Funkaholic & Alex Gopher).

http://www.kindamuzik.net/interview/etienne-de-cr-cy/superdiscount-2-etienne-de-crecy/8638/
Meer Etienne De Crécy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/etienne-de-cr-cy