• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Electric Turn To Me: Orgineel anders.

Drummer Blake Flemming lag na het uiteenvallen van Laddio Bolocko aan de basis van The Mars Volta. Toch slaat hij met Electric Turn To Me bewust een andere weg in. De band brengt vreemdsoortige artrock die zich niet zomaar in welomschreven structuren laat vangen. Aan de vooravond van hun eerste Europese tournee doet de band vanuit thuisbasis NYC haar verhaal.

Tekst: Hans van der Linden

Publicatiedatum: 21 november 2003

Blake Flemming ontmoette The Mars Volta’s Omar Rodriguez en Cedric Zavala tijdens een concert van Laddio Bolocko. Zij kwamen voor Trans Am maar werden totaal verrast door Laddio Bolocko, die met hen op tournee waren. Het tweetal bood de band onderdak voor de nacht en konden het goed met elkaar vinden. Het meest waren ze verbaasd over het feit dat hun gasten hun (toenmalige) band, At The Drive In, niet kenden en dat maakte dat de sfeer erg ongedwongen was. Een tijdje later staken interne problemen de kop op en Laddio Bolocko werd ontbonden. Blake Flemming vroeg zich af of de afro’s uit Los Angeles geen mensen kenden die een nieuwe band wilden oprichten. At The Drive In was op dat moment echter ergens ter wereld op tournee en hij liet een bericht achter bij hun roommate Jeremy. Enige tijd later ging de telefoon over. Omar en Cedric waren in Duitsland en ze waren niet langer tevreden over de muzikale gang van zaken bij At The Drive In. Laddio Bolocko had een sterke invloed op hen uitgeoefend en ze wilden graag een gelijkaardige band beginnen die hen evenveel muzikale vrijheid bood. Een maand later waren ze aan het jammen en gaandeweg werd een concept ontwikkeld dat zou uitmonden in The Mars Volta. Gedurende een zestal maanden ging het perfect doch toen onderlinge spanningen zich uitten, besloot Blake Flemming dat het tijd was voor iets anders.

Hij had genoeg van avant-gardistische en experimentele rock en wilde geen deel meer uitmaken van dit soort ‘elitaire’ bands. In deze context ontstond tijdens de zomer van 2002 Electric Turn To Me. Marcus DeGrazia van Laddio Bolocko neemt orgel en keyboards voor zijn rekening (de twee resterende LB-leden vonden met The Psychic Paramount een uitweg voor hun experimenten). Het gitaarspel is in handen van James Wilk en Silke die eveneens de zang waarneemt. Deze laatste was in 2000 aanwezig op een concert van Laddio Bolocko in Hannover. Ze was dronken en haar vrienden wilden naar huis gaan, maar gezien ze betaald had wilde ze niet vertrekken alvorens een paar nummers gehoord te hebben. De band begon te spelen en na een aantal seconden was er geen sprake meer van dat ze zouden vertrekken. Tot op dat moment was Silke voornamelijk met mainstream muziek in contact gekomen. "I just stood there and watched them go at it, and it was what I think music should be, very visceral and very real." Die avond keerde ze naar de club terug om met de band te praten. Een jaar later verhuisde ze naar New York, naar het huis waar Blake en Marcus woonden en ze begonnen nummers te schrijven.

Muzikaal sluit Electric Turn To Me helemaal niet aan bij de avant-garde experimenten van de heren Flemming en DeGrazia. “Dat was niet meer de muziek waar we op dat moment naar luisterden. We wilden meer mensen bereiken en begonnen ons meer en meer voor melodie te interesseren. Eigenlijk wilden we muziek maken waar iemand op een regelmatige basis naar kan luisteren.” De muzikale richting van ETTM is voornamelijk door Blake en Silke bepaald. Centraal staat het gegeven dat bepaalde pop- en rocksongs onlosmakelijk verbonden zijn met specifieke momenten in je leven. Zoals bijvoorbeeld de eerste keer dat je als zestienjarige een auto bestuurde. Deze nummers blijven je jaren bij en laten je niet los. De invloed van de pre-ETTM bezigheden van Marcus en Blake zorgde ervoor dat de songstructuren niet eenduidig maar eerder complex te noemen zijn. “In the end our hope is that the songs of ETTM are innovative, genre-breaking and ultimately original. We want people to have to give the music we make a new name because calling it anything else will not do it justice.”

Op hun website lezen we dat ETTM de inspiratie en instrumentarium van de meest creatieve bands uit de latere jaren ’60 (The Doors, Love, The Pretty Things, …) wil aanpassen aan het nieuwe millennium. “Multilayered artrock with a pop edge and a mysterious touch is a pretty cool definition of our music. In wezen voelen we ons niet beïnvloed door één specifieke band maar we hebben onze collectieve muzikale ervaringen gebundeld en trachten dit te vertalen naar een bijzonder creatief proces dat het onze is. Het geluid van ETTM zal steeds groeien en nooit stagneren rond één enkele specifieke aanpak. It would be a beautiful thing to grow and become more and more expressive in our music while taking our fans along for the ride.”

ETTM beschikt over een eigen studio, de Black Gate Studios in Red Hook, Brooklyn, en is daardoor in staat om de volledige controle over de muziek te behouden. Ook al is de plaats uitgerust met goedkope microfoons en instrumenten, ze kunnen er 24 uur per dag terecht en dat is belangrijk. Hun muzikale creativiteit vergt immers veel ruimte voor experimenten en dat zou zonder een eigen studio financieel niet haalbaar zijn. Het laat hen eveneens toe om alle externe invloeden te bannen en dat heeft als gevolg dat hun muziek erg persoonlijk klinkt. “Nummers die in de studio opgenomen werden vallen direct op door onze eigen sound en vibe. Wij zijn de enige mensen die weten hoe we onze muziek willen laten klinken, het is dus logisch dat we de productie zelf in handen nemen. Op een zekere dag hopen we onze eigen George Martin tegen het lijf te lopen en naar een volgend stadium te evolueren maar momenteel zijn onze eigen oren de enigen die we vertrouwen.”

Dit jaar bracht ETTM alvast twee EP-tjes uit op het in Philadelphia gevestigde No Quarter-label en na de overtocht naar Europa begint de band aan haar eerste volwaardige plaat. Clouds Move So Fast, hun tweede EP die sinds november 2003 verkrijgbaar is, is slechts de vijfde release op dit kleine label, waarop de labelbaas enkel muziek uitbrengt die hij zelf goed vindt. Naast Pharaoh Overlord en Earth wilde hij het volledige werk van Laddio Bolocko uitbrengen en contacteerde hiervoor Blake. De basis voor hun relatie was gelegd. Uiteraard hoopt ETTM dat dit label zal groeien en gaandeweg meer invloedrijk zal worden.

De eerste vijftien optredens die ETTM in downtown New York gaf ,verschaften de band meteen een aanzienlijke status. Ze deden beroep op een videokunstenaar die ter plekke vooraf opgenomen stukken vermengde met beelden van het publiek en de band. ETTM had zelfs het idee opgevat om de artiest aan het plafond te hangen om de live-beelden nog spectaculairder te maken. Daarnaast stond er ook een danseres op het podium die Butoh- en Go-Go-invloeden combineerde met haar eigen visie op moderne dans. ETTM speelde een tijd met het idee om licht en muziek volledig zelf te regelen en zo iedere avond in een evenement te veranderen dat het publiek zou bijblijven. Na de eerste shows hebben ze deze ideeën afgevoerd, financieel bleek het niet haalbaar. Doch in de toekomst hoopt ETTM een rondreizend circus en tal van artiesten op sleeptouw te nemen ter ondersteuning van hun show.

De band heeft net hun eerste tournee doorheen Amerika achter de rug. Wat ETTM zelf vond van deze zes weken durende trip? “De US tour was lang en zwaar. Je kan stellen dat touren in Amerika voor een indieband synoniem is met slecht betaald worden, lange afstanden overbruggen, het slechtste voedsel voorgeschoteld krijgen dat je je kan voorstellen en slapen op de vieze vloer van de weldoeners die de show organiseren. Ook al zagen we veel imposante dingen en ontmoetten we veel interessante mensen, de muziekscene in Amerika is erg verdeeld. Er zijn zo immens veel bands die platen uitbrengen en in dezelfde clubs proberen te spelen dat het erg moeilijk wordt om de aandacht te trekken. Our hopes for Europe are that audiences are a little more open minded and a little less into the flavor of the month.”

Electric Turn To Me is dezer dagen in België en Nederland live te bekijken. Je kan daarvoor terecht op volgende plaatsen: op 21 november in Dendermonde (Zenith), op 26 november in Leuven (Sojo), op 18 december in Athus (Le Marignan), op 20 december in Kontich (Lintfabriek) en op 21 december in Haarlem (Patronaat).

http://www.kindamuzik.net/interview/electric-turn-to-me/electric-turn-to-me-orgineel-anders/4601/
Meer Electric Turn To Me op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/electric-turn-to-me