• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

ELECTRIC SIX: puur entertainment met een dikke knipoog

Met de hilarische videoclip bij ‘Gay Bar’, waarin Blair en Bush hun donkerste fantasieën met je delen, en de opzwepende single ‘Danger High Voltage’ nestelde Electric Six zich de afgelopen maanden in onze muzikale cortex. Is er meer aan de hand dan het zoveelste bandje uit Detroit dat rock’n’roll volgens beproefd recept speelt? KindaMuzik ging op zoek naar het antwoord.

Tekst: Theo Ploeg

Publicatiedatum: 01 juni 2003

Detroit. De Newyorkse bands die ik vorig jaar sprak deden de stad lacherig af als niet relevant. “Zo dood als een pier”, luidde het algemene commentaar. Tot de White Stripes. Maar van een opleving van de ooit door MC5 en Stooges gespeelde Detroit rock’n’roll is natuurlijk nauwelijks sprake. Daar is de hedendaagse generatie niet rauw genoeg voor. Net als elke grote Amerikaanse stad is Detroit een stad van tegenstellingen. Arm en rijk, kantorenklerken en fabrieksarbeiders (white en blue collar), rauwe rock’n’roll en nichterige dansmuziek. Geen tussenweg mogelijk. Of toch wel? Wie Fire van de nieuwste, Detroitse sensatie Electic Six beluistert, wordt heen en weer gezwiept tussen muziekstijlen. Funk, new wave, rock’n’roll en disco. Gespeeld met een punk-attitude. Toegegeven, het luistert in het begin nogal lastig weg. Referentiepunten zijn er vrijwel niet. En soms is dat verdomde lastig. Maar wanneer de stukjes eenmaal op hun plaats vallen toont Fire plots haar ware gezicht: een allegaartje van stijlen, een eclectische mix van ruige rock en zwoele dansmuziek. De soundtrack van de grote stad. De plaat waar Detroit al sinds midden jaren zeventig op wacht?

Afzetten
Overdrijven is een kunst. Fire is een goede plaat maar geen absoluut meesterwerk. Het is wel een speciale plaat. “Het is een echte Electric Six plaat geworden. Precies zoals ik me het had voorgesteld, maar de volgende wordt weer heel anders,” vertelt zanger en podiumbeest Dick Valentine me per telefoon. Hij zit met de overige vijf bandleden in een zon overgoten Vondelpark te genieten van eerst echt warme lentedag. Ik in een donker redactielokaal. Ik spreek hem een dikke maand voor Fire uit gaat komen en ruim een week voordat de videoclip van ‘Gay Bar’ te zien is. We spreken dus niet over politiek. Jammer. Electric Six is geen nieuwe band. In een vorig leven was de band een graag gezien live act in het Detroitse nachtleven. Wildbunch heetten ze destijds nog. Ze maakten zelf twee obscure platen. “Echt? Hebben we onder die naam twee platen gemaakt? Ah, ik geloof je wel, maar ik kan me alleen iets herinneren van een liveplaat. Ik bezit er niet eens een exemplaar van.” De gsm-verbinding kraakt vervaarlijk door al dat gelach van Dick V. Zonder rust te nemen vervolgt hij: “Ooit begonnen we als een soort Pere Ubu achtige band. We hielden van indierock en wilden ons af zetten tegen die typische garagerock die hier zo populair was. Maar met de Wildbunch maakten we dat eigenlijk toch wel weer.”

Culthit
Maar het indie bloed kruipt waar het niet gaan kan. Eigenlijk hielden alle bandleden heimelijk van bands als The Smith, Roxy Music, Devo, Duran Duran en zelfs Can. Dick V.: “Toen we eindelijk van elkaar doorhadden dat we andere muziek wilden maken zijn we een radicaal andere weg ingeslagen. Eigenlijk veranderden we alles. We hebben maandenlang gewerkt aan nieuw materiaal en eigenlijk was achteraf alleen ‘Danger! High Voltage’ goed genoeg.” En plots was daar – ergens midden 2001 - het succes. De single ‘Danger! High Voltage’ sloeg Engeland in als een bom en werd een ware underground culthit. Al bleef het in eigen land angstvallig stil. Ook nu. Terwijl de verwachtingen in Europa ten aanzien van het debuutalbum Fire behoorlijk hooggespannen zijn, wordt de band in de Verenigde Staten genegeerd. Alle aandacht gaat daar naar de opnieuw opgebloeide scene in New York en naar de rock’n’roll van de White Stripes. Erg vindt Dick V. dat niet. “Ach, ik geloof het allemaal wel. Het gaat mij voornamelijk om de lol van het muziek maken. Ik gun het de White Stripes van harte. We wonen bij elkaar in de buurt en hebben al veel samen gespeeld. Eigenlijk kent iedereen elkaar hier in Detroit. Als kinderen speelden altijd samen met elkaar op straat.”

Puur Entertainment
De oude single ‘Danger! High Voltage’ is inmiddels opnieuw uitgebracht. In een nieuw, feller jasje. Met achtergrondzang van Jack White. Precies, van de White Stripes. Ach ja, jeugdvriendjes zullen we maar zeggen. Dick V. zuchtend: “Natuurlijk is het gevaar dat we vergeleken worden met de nieuwe lichting rock bands uit Detroit, maar iedereen kan horen dat we daar niet tussen passen. Al hebben wij natuurlijk ook dat vieze, smerige randje. Wij maken echter muziek met een vette knipoog. Puur entertainment eigenlijk.” En ja, entertainment is dé manier om Detroit te ontvluchten. Want volgens Dick Valentine hebben die Newyorkers eigenlijk wel gelijk. Detroit is een middelgrote typisch Amerikaanse provinciestad. Misschien wat uit de kluiten gegroeid maar toch nog steeds een bekrompen en beklemmende, middelmatige stad. Typisch Midwest. Overleven doe je er alleen door naar danceparties te gaan. Je over te geven aan het moment. Dick V.: “Daar gaan mijn teksten ook over. Je kent het verhaal wel. Kind van gescheiden ouders, ze waren er nooit voor me, elke avond at ik op de bank mijn tv-diner. Een leven zoals robots dat leven. Mijn teksten en de muziek zijn voor mij dé vorm om aan die sleur te ontsnappen. Net zoals een hele avond dansen dat is voor mijn stadsgenoten.”

Electric Six speelt op 5 juli op het Metropolis festival in Rotterdam.

http://www.kindamuzik.net/interview/electric-six/electric-six-puur-entertainment-met-een-dikke-knipoog/3264/
Meer Electric Six op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/electric-six