• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Echoboy: Ik geloof hier echt in

Het optreden van Echoboy in Tivoli was overweldigend. Op de laatste plaat Giraffe klinkt de pop/dance nog wat soft en ligt het accent vooral op de electronische snufjes die Echoboy loslaat op de nummers. Maar in de live bezetting komt een flinke bak met geluid op het publiek af. Richard Warren, Echoboy zelf dus, heeft een energieke band om zich heen verzameld waarbij vooral de re-te-strak-ke drummer opvalt. De melodieën en beats zijn zwaar aangezet en de bas trilt heerlijk door de zaal heen. Van de experimentele electronica waarmee Echoboy begon is nog weinig te herkennen, ze komen opeens met catchy popsongs. De muziek en de band komen om in de adrenaline en dat is al genoeg aanleiding om Echoboy Richard Warren te vragen om het één en ander uit te leggen.

Tekst: Norbert Pek

Publicatiedatum: 07 april 2003

Ik was erg verbaasd door het verschil tussen het geluid op de plaat en het geluid tijdens het optreden, het laatste was erg bombastisch. Doen jullie dit altijd?
Niet altijd, we hebben altijd in een verschillende bezetting gespeeld met Echoboy. Er hebben nog wel eens twee Spiritualized-bandleden meegedaan en mensen van Spacemen 3. Toen leek het meer op ambient-rockmuziek. Maar op Giraffe zijn er meer vocalen te vinden op de nummers en is het geheel wat poppiër. Het is allemaal een stuk meer beginnen te rocken terwijl we op tour waren met elkaar. De nummers lenen zich er gewoon voor.

Heb je ooit overwogen om dit ook zo op het album te doen, op een Origin Of Symmetry-achtige wijze?
Zeker! Toen Giraffe opgenomen werd, was dit nog niet met een band. Het waren alleen Flood en mijzelf die met het album bezig waren, dan krijg je niet echt een live geluid. Gewoonlijk plan ik zoiets ook niet, ik leef liever dag voor dag. Maar het volgende album ga ik misschien wel met deze band opnemen. Het zijn mensen die ik al lang ken uit Nottingham, waar ik vandaan kom, en het zijn echt geweldige muzikanten.

Wat vond je van het optreden in Tivoli?
Die was echt fantastisch, het favoriete optreden van mij tot nu toe. De tour was tot nu toe al overweldigend, het publiek is fantastisch, maar bij dat optreden klopte alles gewoon. De lichten, het geluid, het enthousiaste publiek, alles wat we wilden doen gebeurde gewoon. Als je het voorprogramma bent is het altijd afwachten hoe het publiek reageert, ze komen meestal in de eerste instantie niet voor jou. Maar in Utrecht hebben we na de tijd nog een hoop merchandizing verkocht, aardige mensen ontmoet en nog tot laat met ze in een bar gehangen.

Hoe kwam je eigenlijk in contact met Nada Surf?
We hebben al drie jaar hetzelfde platenlabel en ik heb gewoon bij de labelmensen aangegeven dat ik geïnteresseerd was in een samenwerking met Nada Surf. En het bleek dat ze ons wel zagen zitten, dat ze onze muziek goed vonden. Tijdens de tour zijn we al één grote familie geworden.

Maar het Nada Surf publiek ziet Echoboy dus wel zitten?
Ja, ik was nogal verbaasd door de respons van het publiek. Wij zitten natuurlijk meer aan de electronische kant. Maar de respons is geweldig, alles is nog goed gegaan tot nu toe.

Over Giraffe: Soms hoor ik de Pet Shop Boys, de andere keer Kraftwerk, maar ook Primal Scream. Waar haal je nou eigenlijk je invloeden vandaan?
Overal vandaan eigenlijk. Giraffe is een samensmelting van verschillende stijlen. Het gaat van reggae tot Kraftwerk. De laatste tijd luister ik ook erg veel naar hiphop. Maar het belangrijkste is dat ik op Giraffe meer aan de songteksten ben gaan werken, de lyrics zijn een stuk persoonlijker.

Was er een concept voordat je met de opnames begon dan?
Nee, niet echt een concept. Ik had voordat we de studio ingingen 60 nummers geschreven. We hebben gewoon een selectie van de beste tien nummers gemaakt, maar hebben elementen van alle nummers genomen. Een gekke manier eigenlijk, een soort DJ Shadow-stijl; ik heb mezelf gesampled.

Je werkte deze keer ook niet alleen, maar samen met Flood. Hoe verliep dat?
Gelukkig is Flood niet een producer die alles zelf wil bepalen, het is iemand die zich om de artiest heen begeeft. De uiteindelijke beslissingen lagen altijd bij mij. Maar hij heeft me veel vertrouwen gegeven in wat ik met mijn stem kan doen, daar ben ik hem erg dankbaar voor. Hopelijk gaan we op de volgende plaat weer samenwerken, we zijn goede vrienden van elkaar geworden.

Maar was het niet moeilijk om vanalles los te laten? Je werkt uiteindelijk toch samen.
Het was eigenlijk heel fijn. Ik heb drie jaar alleen gewerkt en nou was het tijd om iets te delen. Ik houd er van om mijn grenzen te verleggen, ik ben namelijk erg snel verveeld. In mijn hoofd speelt zich altijd vanalles af. Net zoals bij David Bowie, die blijft ook constant veranderen. Bands die constant hetzelfde doen vind ik ook al snel vervelend, maar ik raak juist opgewonden als ik iets nieuws hoor, zoals recent nog bij de nieuwe Missy Elliott.

De variatie is misschien dan ook de reden dat Moby jullie zo waardeert?
Waarschijnlijk komt het door het geluid. Moby verandert zelf ook constant, ook al lijkt 18 nu wel erg veel op Play. Ik zou hem graag snel eens willen ontmoeten. In het verleden heb ik hem kort gesproken toen ik moest DJ’en op zijn feest. Maar hij heeft het over ons gehad op zijn website, hij had een promotie-exemplaar van Giraffe gehad en kon dit zeer waarderen. Erg vriendelijk dat het hij ook over ons had, dat kunnen we goed gebruiken.

En hoe zit dat met Noel Gallagher?
Ha, ja die ken ik ook een paar jaar. Ik zat eerst in een andere band waar hij al fan van was. Het is niet dat we vrienden zijn maar als we elkaar zien praten we even en drinken we een biertje. Het is natuurlijk ook positief als hij het over Echoboy heeft in de media, dat hij ons noemt zodat mensen ons uitchecken. Want ik geloof hier echt in, en heb ook veel mensen ontmoet die Echoboy zien zitten.

Wat is volgens jou dan zo uniek aan Echoboy?
De muziek. Alle invloeden die uiteindelijk dit geheel vormen. Op de eerste platen waren deze invloeden nog de algemene leidraad maar nu hebben we een echt eigen Echoboy-geluid gekregen. Wat Flood en ik in de studio hebben gedaan is volgens mij toch echt uniek.

Woon je nog steeds in Nottingham? Hoe is de scène daar eigenlijk?
Nou in Leicester eigenlijk.... inderdaad van Leicester City haha. In dat plaatsje zelf gebeurt weinig maar in Nottingham zit wel een goede scène. Maar momenteel komen mensen daar vooral af op het techno- en housegebeuren. Of Amerikaanse rock. Indie en dance komen op dit moment op een tweede plaats, die scène kan je best dood noemen momenteel. Zoiets verandert natuurlijk constant. Mensen zijn nou hard op zoek naar iets anders.

Wat voor invloed heeft dat op Echoboy?
Nou, dat er meer interesse is vanuit Europa dan vanuit Engeland zelf. Daar moeten we het momenteel dus niet van hebben. In Amerika hebben we ook goede kritieken gekregen. Hopelijk zet het zich ook om in een hoop verkochte platen.

Je schrijft erg pakkende melodieën. Heb je ooit overwogen om die aanstekelijke nummer 1 hit te schrijven?
Dat is wat ik constant probeer. Het is nog niet gebeurd tot nu toe dus. Maar het is volgens mij iets wat bijna alle muzikanten willen doen. Heel veel mensen denken dat Echoboy nog steeds experimenteel is, terwijl het een stuk compacter is geworden. Maar ik zal mijn best blijven doen om ooit die nummer 1 hit te schrijven. Je vindt ‘Comfort In The Hum’ en ‘Good On TV’ pakkende nummers? Ja, die laatste wordt wel aardig opgepakt de laatste tijd. Hopelijk begint het nu echt te lopen.

http://www.kindamuzik.net/interview/echoboy/echoboy-ik-geloof-hier-echt-in/2796/
Meer Echoboy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/echoboy