• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Dirk Steenhaut (De Morgen) over Domino: "Een verademing"

Heel wat bands die DOMINO de voorbije tien edities naar een hoger echelon tilden, werden nog voor ze één voet op Belgische grond gezet hadden al gespot en geplugd door muziekjournalist Dirk Steenhaut van dagblad De Morgen. Op de Bedroom Community-labelnight profileert de IJsland-adept zich onder een ander gedaante: vanachter de draaitafels!

Tekst: Dieter Craeye

Publicatiedatum: 04 april 2007

Wat maakt Domino zo aantrekkelijk voor de festivalganger?
“In tijden waarin de mainstream-media allemaal streng geformatteerd zijn en braafjes binnen de lijntjes kleuren, is Domino een verademing. De organisatoren gaan actief op zoek naar wat er momenteel op muzikaal gebied aan avontuurlijke, boeiende en/of vernieuwende dingen te signaleren valt. Dat het programma wordt aangevuld met tentoonstellingen over artworkdesign, video en film en dat sommige avonden, zoals de Label Nights, thematisch worden opgebouwd vind ik eveneens een pluspunt.

Muziek is vaak méér dan muziek: het leveren van een context vind ik zelf als journalist ontzettend belangrijk. Domino is een multimediaal evenement dat de toeschouwer, naast de concerten, allerlei andere aanknopingspunten biedt. Dat zorgt voor verdieping, terwijl net oppervlakkigheid tegenwoordig zo in de mode is. Hulde dus aan Kurt Overbergh en zijn ploeg, ook al word ik zelf niet door alle onderdelen van het programma in dezelfde mate geboeid. Zijn The Melvins zo onderhand niet een beetje belegen?”

Welk Domino-moment staat jou op het netvlies gebrand?
" Efterklang in 2005! Ik zag de groep toen al voor de derde keer in enkele maanden tijd, maar ook op Domino wisten deze Denen me, zeer laat op de avond, nog altijd mateloos te boeien.

Hét concert van vorig jaar was voor mij zeker dat van Battles. Niet louter omdat de groep zelf een ijzersterke prestatie neerzette, maar ook omdat het Domino-etiket ervoor zorgde dat de grote zaal helemaal volliep. Ook dat is een verdienste van Kurt Overbergh: een groot publiek aantrekken voor in wezen obscure bands.”

Wat zijn de absolute aanraders voor de editie van dit jaar?
“Goh, daar durf ik moeilijk op vooruit te lopen. Zelf zie ik enorm uit naar de komst van Daniel Johnston. Het zien van de documentaire (The Devil and Daniel Johnston van Jeff Feuerzeig, wordt eveneens gescreend tijdens de concertavond, dc) heeft me nog nieuwsgieriger gemaakt, al valt niet te voorspellen of de man voor een coherente set zal weten te zorgen. Maar goed, dat risico wil ik graag lopen.

Joanna Newsom zag ik al eens op Pukkelpop en haar heliumstem was toen aan mij niet besteed. Als haar Domino-concert echter zo goed wordt als haar plaat met Van Dyke Parks (Ys, dc), dan zou het wel eens tot een hoogtepunt kunnen uitgroeien.”

Prima livebands zijn zeker ook 120 Days – zij maakten op de jongste Eurosonic een erg goede beurt – en !!!. Vooral hun eerste doortocht op Pukkelpop was memorabel. Tot slot is het uitkijken naar A Silver Mt. Zion, omdat de groep zelden twee keer hetzelfde doet.”

Eén van de thema-avonden van dit jaar draait rond het Ijslandse label Bedroom Community. Waarom moet die avond in de agenda worden aangekruist?
“In oktober maakte ik in IJsland al een thema-avond rond Bedroom Community mee en dat was zeer de moeite. Oprichter Valgeir Sigurdsson bezocht ik enkele maanden geleden samen met Kurt in Greenhouse Studios in Reykjavik. Hij is niet alleen een boeiende figuur, maar maakt ook interessante muziek.

Ik hou van de filosofie van zijn label. Inhoud en vorm primeren op commercieel gewin. Daarnaast staat er een duidelijke keuze voor kleinschaligheid voorop, zonder evenwel de internationale ambities te fnuiken.

Namen als Nico Muhly, Ben Frost en Sam Amidon , die helaas niet op Domino speelt, bewijzen dat er binnen een label niet noodzakelijk uniformiteit hoeft te zijn om toch op alle terreinen hetzelfde hoge niveau na te streven. Kortom, Bedroom Community is méér dan het ontdekken waard.”

Welke drie namen zouden niet ontbreken mocht jij het festival curateren en waarom?
1) “ Ghostigital, de huidige band van ex-Sugarcube Einar Örn en noise-extremist Curver, zowat de IJslandse Steve Albini. Ik heb de groep al een vijftal keer gezien en het is een van de meest intense en verpletterende live-acts die de jongste jaren mijn pad hebben gekruist. Deze groep – een muzikale smeltkroes van hiphop, metal, dub, elektronica, noise, freejazz en nog veel meer – brengt geen concerten, maar rituelen. Bovendien vind ik Einar een van de meest fascinerende mensen die ik tot mijn kennissenkring mag rekenen. Een privilege!

2) Iva Bittová. Een Tsjechische violiste en stemkunstenares die ik al meer dan twintig jaar volg en volgens mij tot de absolute wereldtop behoort. Dit wortelt zowel in folk en klassiek als in impro en avant-garde, maar Bittóva's muziek is zowel pakkend en emotioneel als speels. Haar stijl valt volstrekt met niets te vergelijken. Ik heb haar al talloze keren live meegemaakt, maar om voor mij onbegrijpelijke reden heeft ze nog nooit in de AB gestaan. A goddamn shame! (in april staat Bittova wél in de Gentse Vooruit en het Brugse Concertgebouw, dc)

3) Op een gedeelde derde plaats zet ik Under Byen, My Brightest Diamond, Jóhann Jóhannsson en Amber. Under Byen zou in een zaal als de AB pas écht boven zichzelf kunnen uitstijgen. Rijk, gelaagd, origineel, ongrijpbaar en sexy. De cd Bring Me the Workhorse van My Brightest Diamond is al maanden één van mijn favorieten. Oké, ze stond enkele weken geleden nog maar in de AB Club, maar een concert op Domino zou er kunnen voor zorgen dat deze getalenteerde dame door een ruimer publiek wordt ontdekt.

Jóhann Jóhannsson gaf vorig jaar bloedstollend mooie concerten met een strijkerskwartet en en muziek uit een oude IBM-computer. Amber is een gitaarloos Deens trio dat al platen maakte met Steve Albini en John Parish. Kaal en ingetogen. Hun zangeres doet soms denken aan de chanteuses van Low en Cowboy Junkies.

Ik zou nog veel andere namen kunnen bedenken, maar ik laat mij leiden door muziek die ik zelf geweldig vind en naar mijn gevoel veel te weinig bekend is. Kortom, als ze bij de AB ooit een gastcurator nodig hebben, hoeven ze het me geen twee keer te vragen.”

http://www.kindamuzik.net/interview/domino/dirk-steenhaut-de-morgen-over-domino-een-verademing/15137/
Meer Domino op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/domino