• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Devin Townsend is bij lange na niet gek

Devin Townsend wordt in de pers vooral als een vreemde man afgeschilderd. Zo zou hij met zichzelf in de knoop zitten en zou zijn muziek samen met een arsenaal aan kalmeringsmiddelen de enige manier zijn om zijn stemmingswisselingen te controleren. "Het vreemdste dat ik ooit over mijzelf heb gelezen, zijn twee dingen: dat ik geniaal ben en dat ik volledig geschift ben. Het klopt allebei niet."

Tekst: Xander van Aart

Publicatiedatum: 07 maart 2006

Devin Townsend is een fenomeen, daarover kunnen we kort zijn. Zijn werk met Strapping Young Lad en zijn soloplaten zijn stuk voor stuk pareltjes en bevinden zich op een productioneel bijzonder hoog niveau. Zijn productiedrift leverde hem een uniek plekje in de metalwereld op. Niemand klinkt als Devin Townsend en niemand weet zijn publiek regelmatig zo tegen zich in het harnas te jagen als de kleine, kalende Canadees. Zo joeg hij enkele jaren gelden de liefhebbers van zijn orkestrale en toegankelijke album Gaia in de Melkweg meteen de tent uit door te beginnen met enkele snoeiharde Strapping Young Lad nummers.

Aan de telefoon blijkt hij de vriendelijkheid zelve en loopt hij prompt even weg van de hoorn om het geluid van de televisie uit te zetten. "Ik kijk 's ochtends altijd naar het science fiction kanaal.." Hoewel de in Vancouver geboren en getogen multi-instrumentalist af en toe flink geeuwt (zonder zich te excuseren overigens) geeft hij aan wel degelijk zin te hebben in een interview. Saillant detail: Townsend praat graag in de eerste persoon over zichzelf, waardoor het vaak met een glimlach naar hem luisteren is.

Thematiek
“Ik doe wat natuurlijk is voor mij. De liedjes dwarrelen gewoon mijn hoofd binnen en dan schrijf en neem ik ze op”, zegt Townsend.
Het verschil tussen Strapping Young Lad en de Devin Townsend Band is vooral het instrumentarium en het gebruik ervan. Thematisch vloeien alle albums in elkaar over. Samen vertellen ze het volledige verhaal van Devin Townsend. Accelerated Evolution staat bijvoorbeeld vol liefdesliedjes. Bij Strapping Young Lad gaat het meer om hatesongs en dat is het grote verschil, maar het komt wel allemaal uit dezelfde persoon.

Op Synchestra vind je country en Keltische invloeden. Dat heeft te maken met de specifieke thematiek van het album. Townsend: “Het gaat erover dat je als mens opeens stilstaat en nadenkt wat jouw plek op de aarde is, in de natuur en in je omgeving. Ik probeerde daarom een plaat te maken met veel invloeden uit de wereldmuziek. Een Iers nummer, dan iets Oosters of Afrikaans. De bedoeling was dat het net zou lijken of alle nummers afkomstig zijn uit andere delen van de wereld. Je moet de plaat eigenlijk beluisteren als één lang nummer. Dat was bij Terria uit 2001 al een beetje zo en zo schrijf ik eigenlijk altijd. Bij dit album ben ik me daar pas van bewust en heb ik het dus nog dieper uitgewerkt.”

Synchestra
Devin Townsend oppert om zijn nieuwe album Synchestra song voor song en in vogelvlucht door te nemen. “De eerste song, 'Let it Roll', en gaat over levensvragen en antwoorden zoeken, terwijl je uiteindelijk toch geen andere keus hebt, dan to let it roll. De antwoorden liggen diep verscholen in ons universum, zodat je geen andere keuze hebt dan je eigen menselijkheid voor lief te nemen.
Daarna komt 'Hypergeek'. Dat is een soort wake-up call. Iedereen gaat door een periode in zijn leven dat je jezelf een buitenstaander voelt. Steve Vai speelt een solo op 'Triumph'. Steve liet mij meespelen toen ik negentien was en het is een soort bedankje en het tegenovergestelde van 'Posessions' van Strapping Young Lad. Dat is geschreven vanuit het perspectief van een vijftien jarige. Over volwassen worden en kinderen krijgen waar je nog helemaal niet aan toe bent.
Daarom schreef ik voor Synchestra de 'Babysong'. Het handelt over dezelfde ongemakken, maar dan vanuit het perspectief van een drieëndertig jarige, die de boel op de rails heeft en emotioneel stabieler is. Mensen vinden het vreemd dat ik een nummer over zo'n zwaar onderwerp plots laat overgaan in de polka 'Vampolka', maar die song zegt alleen dat je alles niet zo serieus moet nemen.”

“De volgende song is de eerste single 'Vampira' en die zou je kunnen zien als een parodie op de sound van Strapping Young Lad. Een beetje donkere energie zodat je weer bij de les bent voor de volgende paar nummers zoals 'Gaia', waarin je rust vind in je plek op aarde. 'Pixillate' borduurt daarop voort. Nu je jezelf realiseert wie je bent, is het vreemd om terug te kijken en je te realiseren wat voor vreemde dingen je hebt gezegd en gedaan.
'Judgement' is de volgende stap, want wanneer je kijkt naar je verleden voel je jezelf wel eens schuldig, terwijl je naar je innerlijke mens moet luisteren en het leven moet vieren zo goed als je ook kan. 'A Simple Lullaby' is die viering van het leven. Het juichende publiek en de kanonnen en het vuurwerk maken de zin van dat nummer duidelijk, ook al is het instrumentaal.
'Sunset' beschrijft de periode na het feest. Iedereen komt weer tot bezinning en gaat naar bed, staat op met een kop koffie en alles wordt weer normaal. 'Notes from Africa' is als het ware de eindconclusie. Alsof je in een regenwoud wandelt en opeens inziet wat er allemaal is gebeurd. De verschillende kanten aan jezelf, die je hebt ontdekt. Het is een vrolijk nummer en daarom wilde ik daarmee afsluiten.”

Strapping Young Lad
Tot zover het promotiepraatje. Vanaf nu gaan we dieper op enkele zaken in. Tussen de interviews voor Synchestra door is Devin bezig met het nieuwe Strapping Young Lad album. “Het is vreemd om nu pas over Synchestra te praten. Ik nam het album al een jaar geleden op. De hele muziekindustrie zit vreemd in elkaar, dus ik heb geen andere keuze. Ik bevind me nu eenmaal niet echt in een lucratief genre, dus moet ik ook om de huur te betalen drie dingen tegelijk doen. Ik doe nu interviews voor een relatief rustige plaat, terwijl ik bezig ben met heel agressieve muziek voor Strapping Young Lad. Ik probeer mijn hoofd gewoon bij het project te houden waar ik op dat moment mee bezig ben. Daar ben ik door de jaren heen redelijk goed in geworden. Wanneer ik bezig ben met een bepaalde plaat krijg ik meteen ideeën voor een totaal andere. Vandaar dat wanneer ik klaar ben met een Devin Townsend album ik meteen weer zin heb om een nieuwe Strapping Young Lad te schrijven en vice versa. One kind feeds the other.”

Doemdenker
Devin Townsend geeft aan het helemaal geen probleem te vinden om over zijn psyche te praten. Hij zegt het immers liever zelf, dan dat het voor hem gezegd wordt. Wat hem het meest dwarszit aan het geven van interviews is het feit dat hij altijd wordt afgeschilderd als een duister persoon. Een doemdenker met psychische problemen, terwijl dat volgens hem gewoon onzin is. “Veel mensen vinden mijn muziek gewoon vreemd, maar voor mij is het de normaalste zaak van de wereld. Zo ben ik gewoon als persoon. Strapping Young Ladalbums is agressief en Devin Townsendalbums zijn relaxed. Mensen zullen altijd tegengestelde kanten hebben, omdat we nu eenmaal zo in elkaar zitten. Je hebt goede en slechte dagen. Het meest eerlijke wat ik kan doen, is zo echt mogelijk die beide kanten laten zien.”

“Eccelarated Evolution gaat bijvoorbeeld over romantiek en Aliën van Strapping Young Lad was wat ongemakkelijker, emotioneel gezien. De thematiek is anders. Ik wilde die romantische invalshoek oppakken en daar gefrustreerd overheen schreeuwen. De andere kant van de medaille, zeg maar Synchestra, is een tegenreactie op Aliën, ook tekstueel. Op Aliën ging het over chaotische, abstracte dingen. Over het universum. Synchestra gaat zoals gezegd over de aarde. Natuur. Met beide benen op de grond staan. Op de hoes zie je een boom die diep geworteld is in de aarde. Dat is een metafoor voor de tekstuele en muzikale inhoud.”

Drugs en inspiratie
Niets geeft aan dat Townsend niet positief in het leven staat. Hij geeft aan zelfs gelukkiger dan ooit te zijn. De reden? Drugs. Townsend:“Ik ben er helemaal mee opgehouden. Ik heb er nog het meest spijt van dat ik het nodig vond ermee te beginnen. Ik rookte tien jaar lang elke dag wiet en de overige rotzooi en toen ik eenmaal was gestopt, kon ik amper geloven dat ik me zolang daarmee bezighield.”

Die uitersten zitten ingebakken in de mens en dus ook bij Devin Townsend. “Opeens realiseer je je dat alles zo snel gaat. Dat je amper de tijd hebt om keuzes te maken. Het heeft inderdaad ook te maken met ouder worden. Die drugs werkten voor mij destijds goed tijdens het muziek schrijven. Als je maar hard genoeg wilt dat het werkt, dan werkt het ook. Er zijn ook genoeg tijden geweest dat ik helemaal geen muziek kon maken. Dan zakte ik gewoon weg in de bank en jankte ik me kapot.”

”Ik ben een hardwerkende kerel die toevallig veel inspiratie heeft om muziek te schrijven en het is voor mij persoonlijk mijn taak om die muziek zo goed mogelijk te interpreteren. Het vreemdste dat ik ooit over mezelf heb gelezen, zijn twee dingen: ‘dat ik geniaal ben en dat ik volledig geschift ben’. Het klopt allebei niet. We hebben allemaal een rustige en een gewelddadige kant, maar als je jezelf bezig houd met creatieve inspiratie valt die laatste variant sneller op. Feit is dat het afhangt van hoe hard ik werk, want hoe harder ik werk, hoe beter mijn muziek zal zijn. Verder ben ik een heel normale kerel die thuis een videootje kijkt en een biertje drinkt. Ik ben dus niet de geschifte professor waar iedereen me voor houd. Het is onwerkelijk en niet accuraat. Mijn leven verschuift zich van plaats naar plaats en van tijd naar tijd. Ik hoop dat mensen op een dag zullen inzien dat ik niet geschift ben en dat ik word gerespecteerd voor mijn harde werken. Elke plaat die ik maak, brengt me een stap verder naar de volgende plek die ik in het leven moet bereiken en daarom hoop ik dat jij en iedereen die mijn nieuwe plaat hoort er veel plezier aan zal beleven.”

foto’s van de site van Devin Townsend

http://www.kindamuzik.net/interview/devin-townsend-band/devin-townsend-is-bij-lange-na-niet-gek/12144/
Meer Devin Townsend Band op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/devin-townsend-band