• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Deer Tick maakt schoon schip

Deer Tick is in Nederland. De jonge muzikanten vervelen zich suf voor een optreden. Drank en meligheid troef in de kleedkamer. Als de vijf in de klok zit, is de eerste fles Jack Daniels geleegd en het bier op. Maar 's middags een drankorgel, 's avonds een vent. Deer Tick speelt de pannen van het dak.

Tekst: Ronald Besemer

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 10 oktober 2010

Het is hartje middag in de donkere kelder van de Groningse Oosterpoort als Deer Tick zich voorbereidt op het optreden op rootsfestival Take Root. En dat gaat zoals bij de meeste jonge bands: beetje gamen op de laptop, stevig drinken, roken en hangen. Bandleider John Joseph McCauley III is vierentwintig en al meer dan vijf jaar met Deer Tick bezig. Als we hem spreken, is hij er niet zo goed aan toe. Herstellen van een griepje valt niet mee, als je de hele dag faalt om te stoppen met roken en zo'n vierkante fles Amerikaanse whiskey bij de hand hebt. "Ik haal de hoge noten maar niet," klaagt McCauley. Gezongen met gebroken stem winnen de liedjes van Deer Tick 's avonds op het podium nog meer aan zeggingskracht. McCauley is een talent om rekening mee te houden.

The Band
Deer Tick begon als band in 2004, werd toen even een soloact en is nu weer een echte groep. McCauley: "Met z'n vijven zijn we nu. Een echt kwintet. Iedereen draagt bij en schrijft mee in deze groep. Als nu iemand van ons opstapt, zie ik geen reden meer om met Deer Tick door te gaan." In een echte band zitten, is altijd een ideaal geweest voor McCauley. "Zoals The Beatles en The Band. Ik heb vier gasten gevonden die me goed aanvullen, en ik hen. Er gaat veel persoonlijks om in deze band. Daarom zijn we niet bang om een duistere plaat met ballads uit te brengen."

McCauley verwijst naar het recente The Black Dirt Sessions dat inderdaad anders in elkaar steekt dan het verpletterende Born On Flag Day. "Geen goede carrièrezet om met een donkere en sobere plaat te komen, als we net een reputatie hebben opgebouwd als een stevige liveband en feestbeesten. Ach, wat maakt het ook uit." Dat het met het rock-'n-roll-gehalte wel goed zit, bewijzen zijn vrienden in het kamertje ernaast als ze loeihard en vals Sam Cooke inzetten. McCauley puft overeind en gooit de deur open: "Hey assholes, ik doe hier een interview ja!" Waarna 'You Send Me' zo mogelijk nog luider wordt gebruld. Hilariteit alom.

Waarheid
Als McCauley weer zit en zijn zoveelste filtertje opsteekt in de in het geheel niet geventileerde kelderruimte, vragen we hem zijn geheim als songschrijver uit de doeken te doen. "De magie van songs schrijven is dat ik niet weet wat de magie is. Ik wacht gewoon tot ik iets voel of een impuls krijg. Door iets wat iemand zegt. Of een rijmschema in mijn hoofd. Of als er weer eens iets tegen zit bij mij of in mijn kring van vrienden." Dan grijpt McCauley naar de vorm van het vertellen van verhalen. "Ja, en daar moet altijd iets van waarheid in zitten."

Geld
Switchen tussen serieus zijn en grove meligheid kenmerkt MCCauley en Deer Tick wel zo'n beetje. Neem de titel Born On Flag Day. Het lukt de zanger niet helemaal om duidelijk te maken wat hij ermee bedoelt, maar dat hij semiserieus is mogen we van hem aannemen. "Denk aan Born on the 4th of July, dat boek en die film. Ook is het de dag waarop ik geboren ben," grinnikt hij. Dan is er nog de associatie met Born in the U.S.A.. "Yeah, zoveel succes met één plaat zie ik niemand meer krijgen in deze tijd. Ons maakt het geen moer uit of we voor volle arena's komen te spelen of in barretjes blijven hangen. Al zou geld verdienen later mooi zijn. Kan ik een auto kopen en groot huis voor mijn gezin. Nu is dat niet nodig. Mijn vriendin en ik redden het prima samen in ons appartementje."

De tweede vierkante fles gaat open als de mannen van Deer Tick amper vijf minuten op het podium van Take Root staan. Aangeschoten of niet, de groep maakt haar belofte waar. De andere gasten naast McCauley eisen ook hun rol op en er worden weer nieuwe nummers gespeeld. The Black Dirt Sessions diende vooral om, zoals McCauley in de kleedkamer zei, schoon schip te maken. "Zodat we een nieuwe, frisse start kunnen maken als band." Binnenkort zijn ze vast weer opgefrist en dan ligt er een prachtige toekomst in het verschiet.

http://www.kindamuzik.net/interview/deer-tick/dear-tick-maakt-schoon-schip/20728/
Meer Deer Tick op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/deer-tick