• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Darkest Hour: “Ik schreeuw al jaren"

Darkest Hour mag dan misschien de zoveelste metalcore-formatie zijn, met Undoing Ruin heeft de band, die inmiddels zo’n tien jaar bestaat, een sterk album afgeleverd. Frontman John Henry vertelt ondermeer over metalhelden als Rob Halford en Devin Townsend. En dan mag de eigen gitarist Kris Norris, die dvd’s met gitaarlessen op de markt brengt, natuurlijk niet ontbreken!

Tekst: Bart Nijssen

Publicatiedatum: 27 september 2005

Metal moment
Vraag John Henry naar het meest bijzondere ‘metal moment’ uit zijn carrière en hij zal het volgende antwoorden: “Ik wandelde ooit eens met mijn winkelwagentje door de Walmart en op een gegeven moment liep ik voorbij Rob Halford van Judas Priest. Zijn assistent liep naast hem met zijn winkelwagen. Dichter ben ik nooit bij hem in de buurt gekomen. Dat was echt het meest speciale metal moment dat ik ooit heb meegemaakt!”

Appel
De bijzonder sympathieke frontman oogt een beetje nerd-achtig met zijn brilletje. Als je hem zo ziet, zou je niet zeggen dat hij de schreeuwlelijk is van een metalcoreband die inmiddels al aardig wat jaartjes meegaat. Vlak voor het optreden in de Goudvishal te Arnhem heeft hij een plekje op een hek voor het pand uitgekozen, lekker in de zon. Het is 16:30 uur en Henry heeft een appel in zijn hand. Ontbijtje? “Nee, hoor. Ik zoek iets om hem mee uit te hollen”, antwoordt hij op rustige toon. “Dan kan ik er wiet in stoppen en het daaruit roken. Veel mensen in de Verenigde Staten roken wiet vanuit een pijp. Ze houden er niet van het te mixen met tabak. Ik ook niet. Je verpest dan namelijk de wiet.”

Undoing Ruin
Het vijftal van Darkest Hour dat naast Henry verder bestaat uit bassist Paul Burnette, de olijke drummer Ryan Parrish en de beide gitaristen Mike Schleibaum en Kris Norris, heeft een behoorlijk uitgedijde fanschare en met het dit jaar verschenen Undoing Ruin wordt die groep fans alleen maar groter. Het is een donker metalcore-album dat misschien weinig nieuws laat horen, maar toch knap in elkaar zit. Neem bijvoorbeeld het lekker voortstuwende ‘Convalescense’ of het Slayeriaanse ‘This Will Outlive Us’. Het trage ‘Pathos’, ergens halverwege de plaat, is een prima opbouw naar het scherpe ‘Low’. Genie Devin Townsend blijkt de perfecte producer voor dit schijfje en Henry is dan ook ontzettend blij met het resultaat; het vijftal heeft weer een flinke stap vooruit kunnen zetten. “We wilden dat deze plaat groots zou klinken. We grapten steeds dat we wilden klinken zoals het ‘Black’ album van Metallica klinkt. Een supergeproduceerd rockalbum, maar niet te geproduceerd. We dachten aan Devin en benaderden hem zelf”, legt Henry uit. “Ik had zelf nog nauwelijks iets van hem gehoord moet ik eerlijk bekennen en ik was dan ook blij toen ik hoorde dat hij zanger is. Iedereen waarmee we eerder opgenomen hebben, drukte bij de opnames van de vocalen simpelweg op de ‘recordknop’ zonder me verder ook maar van enig advies te voorzien. Voor mij was het dus wel prettig om eens met iemand te werken die zelf zingt.”

Zingen
Volgens velen heeft Henry op het nieuwe schijfje dan ook flinke vooruitgang geboekt. Hij lijkt zijn stem steeds beter onder controle te hebben. “Mensen vragen me vaak hoe ik dat doe of sturen me er e-mailtjes over. Maar ik doe niets speciaals. Ik gebruik niet echt technieken voor het zingen. Ik warm mijn stem ook niet op voor een show; niets van dat alles. Van Devin heb ik wel geleerd hoe ik beter kan articuleren, zodat je de teksten beter kunt volgen. Oké, ik weet zeker dat nog steeds heel veel mensen geen flauw idee hebben waar ik over zing, maar mensen die ons al eerder gehoord hebben, zullen het wellicht wel kunnen volgen. Ik schreeuw nu al tien jaar tegen mensen, dus het is best prettig om me daarin verder te ontwikkelen.”

Schreeuwen
Schreeuwen, dat kan Henry wel. Al zou je het niet direct denken wanneer je hem zo met zijn appeltje op het hek ziet zitten, rustig babbelend over zijn band, zijn leven. Teksten voor Undoing Ruin baseerde hij op ervaringen uit 2004; een jaar waarin Henry een hoop shit meemaakte. Wanneer gevraagd wordt welke ruïnes hij dan graag ongedaan zou willen maken, praat hij er echter snel overheen en gooit hij het op de algemene toer. “De plaat is enorm persoonlijk en het gaat over beter worden, jezelf ergens overheen zetten en verder gaan. Dat soort dingen. Of ik dingen in mijn leven anders had willen doen? Natuurlijk. Als ik niet in de band had gezeten, had ik lang geleden al een andere job kunnen hebben en was ik nu waarschijnlijk wél rijk geweest, hahaha! Maar ik vind het allemaal wel prima zoals het nu is. Ik heb onlangs een nieuw appartement gekocht in Washington met mijn vriendin en we hebben een kat. Ik ben iets burgerlijker geworden ten opzichte van een jaar geleden. Dat is ook de man die nu al tien jaar tegen mensen schreeuwt. Ik werk ook nog wel eens in een bar als ik tenminste niet op toer ben. Ik raak namelijk echt verveeld als ik niets doe. Dan zit ik mezelf thuis in de weg.”

Rust
De band is alleen daarom al gelukkig vaak van huis. Het schrijven van Undoing Ruin gebeurde dan ook tussen het toeren in. “Toen we een paar maanden vrij waren, huurden we een repetitieruimte in Richmond, Virginia”, aldus Henry. “Daar zaten we en schreven we continu. De teksten schrijf ik altijd achteraf. De nummers wijzigen in de studio namelijk nog vaak. Maar we zorgen wel dat we de skeletten van de nummers hebben als we de studio in gaan.” Voor Henry is het belangrijk om dan in een rustige omgeving te bivakkeren. Bij voorkeur ergens ver van huis. “We raken namelijk snel afgeleid”, geeft hij volmondig toe. “De vorige plaat namen we op in Zweden. Dat was heel gaaf. We stonden ’s ochtends op en gingen dan de hele dag de studio in. Vervolgens weer naar huis en slapen. We aten, sliepen en ademden letterlijk die plaat. Dat blijkt voor ons toch de beste manier te zijn.”

Gitaarles
En inderdaad; Undoing Ruin wordt door velen de beste Darkest Hour-plaat tot dusverre genoemd. Met Norris heeft de groep dan ook een meer dan uitstekend gitarist in de gelederen, die zelfs een eigen instructie-dvd met gitaarles heeft uitgebracht. Henry moet er een beetje om lachen. “Kris heeft inderdaad muziektheorie gehad op school. Hij is nu echt zo’n maffe muzieknerd. Die gast is echt geschift. Hij kan zo van een stuk papier een gitaarsolo spelen, ook al heeft hij het nooit eerder gehoord. Het is een maniak. Door die dvd’s zou je denken dat hij een bepaald soort air heeft, niets is echter minder waar. Hij is heel relaxt. Hij verkoopt ze ook als we met de band op toer zijn. Het is wel grappig, want veel bands waar we mee toeren, kopen uiteindelijk zo’n dvd en gaan helemaal uit hun dak. ‘Ik wist niet hoe ik moest sweepen, geweldig!’ hoor je dan bijvoorbeeld. Eén keer in de zoveel tijd komt er na een show echter wel iemand naar ons toe met de opmerking ‘Ik ben een maand geleden begonnen met gitaarles en heb die dvd gekocht, maar ik snap er helemaal niets van. Ik kan er niets van spelen.’ En dat kan best kloppen, want de dvd is met name bedoeld voor mensen die al weten hoe ze gitaar moeten spelen. Vandaag heeft hij ze ook bij zich. Inclusief zijn crappy hoesje. Je zult het wel zien. Blijkbaar is de dvd wél waardevol als je echt aparte dingen wilt leren.”

http://www.kindamuzik.net/interview/darkest-hour/darkest-hour-ik-schreeuw-al-jaren/10630/
Meer Darkest Hour op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/darkest-hour