• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Het allerlaatste interview met Cursed?

In een Amsterdams toeristencafé staart Cursedzanger Chris Colohan troosteloos naar een kop koffie. Hij praat op beduusde, hese toon. Vier weken toeren door Europa is op zijn stembanden geslagen. Maar er is veel meer aan de hand. Gisteren, tijdens een overnachting in een Duits kraakpand, is de band beroofd van de gehele opbrengst van de tour. De band is er letterlijk en figuurlijk kapot van.

Tekst: Ruud van Esch

Publicatiedatum: 19 juni 2008

"Wat de plannen zijn als we weer thuis in Canada zijn? Mijn stembanden na al die jaren eens na laten kijken." Chris vervolgt met het relaas dat vandaag al vele malen de revue gepasseerd is: "Toen we vanochtend wakker werden, bleek de tas met al ons geld, zo'n 8000 euro, verdwenen. Gejat uit de afgesloten kamer waar we met z'n allen sliepen. Het is onwerkelijk."

"In het begin denk je nog aan een geintje of zo, omdat we aan het einde van de tour zitten. Maar even later vonden we de tas van gitarist Christian op de gang. Paspoorten en tickets waren weg en een of andere onverlaat heeft erin staan pissen. Al het geld dat we schuldig waren aan ons label en aan de huur van de bus en apparatuur... allemaal weg. Je belt dan wel de politie, maar wat gaat die eraan doen? Ik heb geen idee hoe we dit in godsnaam kunnen oplossen. Dit is het einde van Cursed..."

Friends in the Music Business
De muziekindustrie kon al op weinig sympathie van Cursed rekenen. Het nummer 'Friends in the Music Business' gaat over alle sores waar je als band mee te maken krijgt. Op dit punt is ook het vertrouwen in het DIY circuit, waarin bands en de rest van de scene elkaar helpen, gedaald tot onder het nulpunt. "Het is niet dat we een stel onbereisde figuren zijn. We hebben al zoveel van deze tours achter de rug. Op het moment dat je je veilig waant, gebeurt er zoiets. Was dit vijfhonderd optredens geleden gebeurd, dan hadden we ons verlies genomen en waren we doorgegaan. Maar nu zie ik het als de genadeklap voor Cursed. Financieel maar ook moreel, gezien de moeilijke tijd die we achter de rug hebben."

"Onze gitarist is geopereerd aan het carpale tunnelsyndroom, een zenuwaandoening in de polsen. Hij heeft zijn handen een jaar lang niet kunnen gebruiken. Vervolgens hebben we alles op alles moeten zetten om deze tour rond te krijgen. Gebroken als we waren, is muziek toch weer therapeutisch gebleken. Ik heb in de laatste twintig jaar van mijn leven nog nooit zoveel lol gehad als met deze band. Cursed kon zichzelf bedruipen, zonder de jaren of de tijd bij te houden. Als dat nu voorbij is, hebben we in ieder geval de nieuwe plaat nog. Muziek die helemaal op onze voorwaarden tot stand is gekomen."

Toronto
Op III: Architects of Troubled Sleep speelt thuishaven Toronto de hoofdrol in 'Into the Hive'. "Net als in veel steden bouwen ze in Toronto steeds meer lelijke wooncomplexen. Geïsoleerde, vierkante kolossen die niets te maken hebben met een leefomgeving. Bij de bouw van deze gedrochten schenkt men geen enkele aandacht aan de echte problemen. De infrastructuur eromheen houdt bijvoorbeeld helemaal geen rekening met bereikbaarheid van het openbaar vervoer, scholen of ziekenhuizen, wat veel belangrijker is dan die paar vierkante meter om in te wonen."

"Ik kan me er zo over opwinden omdat Toronto me aan het hart gaat. Het is de stad waar ik geboren ben. Canada is niet het land zoals Michael Moore het schetst, waar mensen in de stad hun deuren gewoon open laten omdat het zo vredig is. Zoiets bestaat niet. Het is een gemiste kans dat Moore zijn standpunten niet geloofwaardig in beeld weet te brengen."

Onderweg
Zelfs een goedlopende en invloedrijke hardcoreband toert met minimale voorzieningen. Een gegeven waar normaalgesproken geen haan naar kraait. Maar kleine ontberingen maken een zwarte dag als deze alleen nog maar moedelozer. Chris schudt met het handjevol kleingeld, afkomstig uit alle hoeken van Europa. Het enige dat rest na een maand lang intensief spelen. Als hij de bandbus induikt voor een paar schone sokken, stuit hij slechts op een zooitje met zweet doordrenkte kleren. Zweet van het optreden van gisteren of eergisteren.

"Je bestaat niet tot het moment dat je bij een zaal aankomt en je show speelt. Niemand beseft hoe je die andere 23 uur doorkomt en wat er allemaal geregeld moet worden. Veganist zijn maakt het ook niet makkelijker. Als we in Amerika spelen is de gebruikelijke gang van zaken 'Hier heb je 20 dollar, aan de overkant zit Taco Bell en een eindje verderop is een McDonald's.' Hier in Europa zijn dat soort dingen beter geregeld."

"Ik heb geloofswetenschappen en Chinees gestudeerd. Ik ben christelijk opgevoed maar ben op een gegeven moment een andere weg ingeslagen. Het heeft me altijd gefascineerd wat mensen in religie zien. En ik was benieuwd welke religie het dichtst bij me staat. Veel Aziatische filosofie komt in de buurt, bijvoorbeeld het Daoïsme. Maar uiteindelijk wil ik me nooit binden aan welke religie dan ook. Het is de manier van denken die zou moeten tellen, niet de organisatie daarachter. Zeker niet als je kijkt hoeveel religies zich ontpoppen als de ultieme vorm van georganiseerde misdaad."

Teen angst
"Al vanaf mijn zestiende combineren we school en werk met muziek maken. Op mijn 33e denk ik nog steeds niet langer dan een half jaar vooruit. Het uitgangspunt met Cursed was niet waar we naartoe gingen, maar wat ons tégen kon houden. Tot gisteren hebben we er nooit bij stilgestaan wat dat zou kunnen zijn. Drie van ons hebben eerder met elkaar gespeeld. Verontrustende, donkere muziek hebben we altijd gemaakt. De paranoïde sfeer die je hoort in Cursed, loopt als een rode draad door al onze muziek. Maar in een tijdperk waarin je alles kunt zeggen en doen, is confronteren of choqueren een verloren kunst geworden."

"De teksten die ik schrijf en de manier waarop ik zing, zijn uitingen van mijn onrustige karakter. Hoewel ik 33 ben, heb ik het gevoel alsof er een vervreemde tiener in mij schuilt. Zet mij op straat neer, of in een ruimte met veel mensen, en ik krijg last van angstgevoelens en paranoia. Hardcorezangers zijn vaak types die een verplichte kwade blik opzetten en daar wat passende kreten bij verzinnen. In het nummer 'Reparations' vraag ik me af wat zo iemand zou doen met een betere wereld. Wil je wel dat het beter gaat, of hou je deze wereld liever in stand zodat je de rest van je leven dezelfde lettergrepen kunt blijven roepen?"

Inmiddels heeft Cursed officieel verklaard niet meer te bestaan. Er is een Cursed Benefit Fund opgericht, te bereiken via http://www.myspace.com/burninglovers. Ook Reflections Records helpt Cursed een handje via de verkoop van de laatste Cursed merchandise in hun webshop. Vanuit de hardcorescene in Nederland bestaan inmiddels plannen voor Cursed benefietshows.

http://www.kindamuzik.net/interview/cursed/het-allerlaatste-interview-met-cursed/17117/
Meer Cursed op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cursed