• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Clap Your Hands Say Yeah: geen verborgen agenda

Beginnende bands met huisvlijt zullen het afgelopen jaar een zucht van verlichting (of jaloezie) hebben geslaakt bij de onstuitbare opmars van Clap Your Hands Say Yeah. Het blijkt nog altijd te kunnen: een plaat maken, die via internet aanbieden en daar met mond-tot-mond reclame veertigduizend exemplaren van wegzetten. Een platenmaatschappij heeft en wil het vijftal niet. Al wappert menig label met een vet contract, Clap Your Hands Says No!

Tekst: Hans van Lissum

Beeld: Michiel Bastmeyer

Publicatiedatum: 31 januari 2006

Wie de wenkbrauwen nog steeds vragend optrekt bij het horen van de naam Clap Your Hands Say Yeah doet aan struisvogelpolitiek, of heeft een sociaal leven. Onder de fanatieke lezers van obscure muziekblogs over de hele wereld ging de naam van de band als een lopend vuurtje rond en is Clap Your Hands Say Yeah de band uit 2005 die je gehoord móest hebben. Het zelf opgenomen en gefinancierde debuut verkocht via de website van de band al snel zo goed dat de gezaghebbende muzieksite Pitchforkmedia.com er lucht van kreeg en het album beoordeelde met een 9.0.

Daarna ging het heel hard. “Het succes is inderdaad groot", zegt bassist Tyler Sargent via een matige telefoonverbinding vanuit New York. “Het is allemaal een beetje dubbel: aan de ene kant wordt de druk alsmaar groter, terwijl die ontwikkeling aan de andere kant geleidelijk genoeg gaat om ons er als band weinig van aan te trekken. We kunnen gewoon doorgaan met waar we in de eerste plaats mee bezig zijn.”

Aandacht
Heeft de band dan nooit een zekere angst gehad te veel in de schijnwerpers te komen staan? “We prijken inderdaad op veel eindejaarslijstjes”, zegt Sargent na een lange denkpauze, “maar die aandacht zien wij niet zozeer als overdadig. Veel van die eindejaarslijstjes worden gemaakt en gelezen voor en door muziekfans en daar komen alleen maar goede dingen uit voort, dus dat noemen wij positieve aandacht. Of ik ook voorbeelden heb van negatieve aandacht? Ik kan er eigenlijk geen bedenken."

Sargent is overigens niet verbaasd over de jongensboekachtige succesverhaal van Clap Your Hands. “Op een bepaald punt wordt ook dit leven enigszins normaal, al heb je momenten dat je je afvraagt waar je in godsnaam in terechtgekomen bent. Een tijdje terug konden we ineens in de talkshow van Conan O'Brien spelen. Dan denk je bij jezelf: had ik dat twaalf maanden geleden kunnen bedenken? Néé. Ik geniet er natuurlijk van, aan de andere kant is het gewoon hard werken.”

Invloed
Wie de gloedvolle recensies van het titelloze debuut erop naslaat en de door de critici gehoorde invloeden inventariseert, komt opvallend vaak Talking Heads en Arcade Fire tegen. Sargent heeft het niet zo op de geijkte vragen van journalisten naar de muzikale invloeden van de band. “We vinden het een rare vraag. Als band luister je naar zoveel muziek dat het onmogelijk is om daar één duidelijke invloed uit te pikken. Ik vind het een makkelijke manier om muziek te beschrijven door steeds te vragen naar invloeden. Als rockband luister je naar rockmuziek. Je gaat niet bewust naar één specifieke band luisteren en die nadoen. Tenminste, dat hoop ik niet voor je.”

Laten we het eens omgekeerd bekijken. Denkt de band er wel eens over na dat Clap Your Hands Say Yeah wel eens van invloed zou kunnen zijn op startende bandjes van nu? “Ik denk het niet”, aldus Sargent. “Je bent als band altijd maar een klein onderdeel van iemands muziekcollectie. Mensen luisteren naar jou, maar ook naar tientallen andere bands. Wij zijn ook niet krampachtig bezig met het creëren van iets nieuws, we doen gewoon wat we doen. We hebben geen verborgen agenda.”

Marketingactiviteiten
Die bescheidenheid, of nuchterheid, blijkt ook wel uit de weigering van de band om te tekenen bij een platenmaatschappij. “Inderdaad doen we nog steeds alles zelf, en dat bevalt ons prima. In Groot-Brittannië verzorgt Wichita onze distributie, want dat kunnen we niet meer allemaal zelf doen.” Wat er volgens Sargent niet deugt aan de platenmaatschappijen is die hele marketing-ongein, zegt hij peinzend. ''Dat is het grootste nadeel van platenmaatschappijen. Ze willen je verkopen, je aankleden als poppen voor een modereportage. Wij moeten onszelf nog steeds aankleden, althans dat proberen we, en dat gaat tot nog toe wel goed”, lacht hij.

Als we de naam van Matador Records noemen als mogelijke platenmaatschappij, toch een label dat niet echt bekend staat om haar vermoeiende marketingactiviteiten, stemt Sargent in. 'Matador zou wel kunnen, maar het gaat erom of een maatschappij je iets kan bieden dat je zelf niet klaargespeeld krijgt. Ik heb het dan niet over enorme budgetten voor een videoclip. Dat vinden we niet belangrijk.”
De scepsis ten aanzien van platenmaatschappijen betreft voor Sargent vooral de grote labels:. “Als zo'n label zegt: je krijgt van ons honderd procent artistieke zeggenschap, dan denk ik: dat bestáát niet. Ik geloof dat gewoon niet. Veel maatschappijen willen alleen dat je steeds maar groter groeit, net zolang totdat je als band explodeert.''

Tweede album
Ondertussen gaat Clap Your Hands Say Yeah onbezorgd verder met opnemen. “We hebben materiaal liggen voor nog zeker twee albums”, meldt Sargent achteloos. ''Alex (de zanger, HvL) schrijft ontzettend veel nummers. Soms is dat een demo waar hij alleen op staat met een akoestische gitaar, soms is het iets dat al veel meer is uitgewerkt. Meestal zijn we het met hem eens en gaan we het nummer spelen, maar soms werkt het niet. Dan is dat ook meteen duidelijk. Er komen geen enorme discussies aan te pas. Alex heeft zoveel nummers dat het eigenlijk niet uitmaakt.''

De opnamesessies voor het tweede album staan dan ook al gepland, zij het onder voorbehoud. “We willen in april de studio in en hopen dan vooral dat het opnameproces minder lang duurt dan bij de eerste cd. De opnames daarvoor waren uitgesmeerd over een periode van meer dan een half jaar.'' Sargent blijft vaag wanneer ik hem vraag naar eventuele veranderingen in de muzikale richting: “Ik kan daar nog niet zo veel over zeggen”, mompelt hij vermoeid, “het is een proces. Sommige nummers die we nu gaan opnemen, lagen al klaar vóórdat de eerste cd is opgenomen. Die hebben we er niet opgezet, omdat ze nog niet goed genoeg zijn.”

http://www.kindamuzik.net/interview/clap-your-hands-say-yeah/clap-your-hands-say-yeah-geen-verborgen-agenda/11796/
Meer Clap Your Hands Say Yeah op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/clap-your-hands-say-yeah