• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Chris Chameleon: verder na Boo!

Met Boo! toerde de Zuid-Afrikaanse zanger, acteur en stemkunstenaar Chris Chameleon veelvuldig door Nederland. Maar die groep hield er in 2004 mee op. Nu is Chameleon terug. Solo en met een Nederlandse platendeal met Excelsior op zak.

Tekst: Guido de Greef

Publicatiedatum: 27 november 2007

Het staat nog altijd prominent en vol trots in de biografie van Chris Chameleon: "Boo! trad meer dan achthonderd keer op en speelde op veel Europese en Amerikaanse festivals." De zanger is nog steeds niet blij met het uiteenvallen van de groep, zo vertelt hij voorafgaand aan zijn optreden in Eindhoven. Hij legt de schuld voor de breuk bij zijn twee bandleden die na een bestaan van ruim tien jaar niet meer tegen het wilde leven on the road konden. "We waren gemiddeld zes maanden per jaar op pad buiten Zuid-Afrika. Daar moet je voor geschapen zijn."

Maar wanneer Boo! ophoudt te bestaan, voelt Chameleon zich slechts een maand lang "erg jammer voor zichzelf." Daarna wil de zanger weer het podium op, maar niet meer met een band. "Een band is voor jonge, geile, wilde mannen. Als je ouder dan dertig bent, lukt het niet meer om een eenheid te vormen. De hechte eenheid van a gang of musicians is er dan niet meer. Ik heb wel een band, maar dat is om af en toe lekker te rocken. Een bandgevoel krijg ik er niet van."

De solocarrière van Chameleon kwam eigenlijk toevallig tot stand. "Ik kreeg het verzoek een gedicht van Ingrid Jonker op muziek te zetten. Toen op Valentijnsdag van 2005 de opnames werden gemaakt, waren er ook journalisten aanwezig en die wilden weten of ik een hele cd met haar werk op ging nemen. Ik heb 'ja' gezegd en een dag later stond het in de krant. Toen had ik geen keuze meer. Maar ik heb er geen spijt van."

Tegenstrijdigheid
Die cd, Ek Herhaal Jou, kwam er en daarop zet hij het zwaarmoedige, droevige werk van de Zuid-Afrikaanse dichteres op heel vrolijke muziek. Een nogal subversief contrast, maar voor de zanger juist geen vreemde keuze. "De beste manier om dingen duidelijk te maken is om het tegenovergestelde te doen. Kijk naar Rembrandt. Als je die schilderijen bekijkt, is er veel zwart te zien, maar daardoor komt het licht veel duidelijker naar voren. Ik zie dat met muziek ook zo. Als je iets heel ergs met een glimlachje vertelt, dan doet het pas écht pijn."

In twee jaar tijd brengt Chameleon een Engelstalige cd en twee Nederlandstalige cd's uit. Een nieuwe Engelstalige plaat is onderweg. Daarnaast heeft de zanger in meer dan twintig televisieseries gespeeld, zoals de Zuid-Afrikaanse serie 7de Laan, waarvoor hij ook de titelsong schreef.

Zijn meest recente album is Ek Vir Jou, een conceptplaat over de liefde. "Ik kan alleen schrijven uit eigen ervaring. Soms hoor je mensen iets zingen als 'I was driving with my gang from Las Vegas to San Diego in 1958.' Dat vind ik vreemd, want je weet niet hoe je je hart in zo'n lied kan stoppen. Het is doeltreffender om veel meer uit jezelf te zingen. Ik vind het ook grappig als iemand 'My Way' zingt. Dat is altijd Frank Sinatra's way of Elvis Presleys way. Ik zal nooit 'My Way' zingen."

Vier personages
Chameleon komt nogal timide over. Het zal komen door het drukke toerschema van de afgelopen dagen. Gisteravond stond de zanger nog in het voorprogramma van Spinvis in Haarlem, vanmorgen trad hij al vroeg op in België en 's middags volgde er nog een radio-optreden. Straks is de Effenaar aan de beurt. Die rustige houding is in sterk contrast met de expressieve persoonlijkheid die hij op het podium is. Maar Chameleon speelt daar dan ook een rol; hij is niet voor niets bovenal acteur. "Ik heb als zanger vier personages met elk eigen karaktertrekken: de man, de vrouw, het kind en het dier. De man is serieus en zwaarmoedig, de vrouw is heel lichtzinnig en grappig. Het kind is naïef en kwetsbaar en het dier is impulsief, gevaarlijk en onmenselijk."

Als soloartiest is Chameleon al een stuk minder uitbundig dan in zijn tijd als frontman van Boo!. Die band kwam vooral over als een melige groep waarbij het publiek werd geacht niet te applaudisseren, maar 'boe!' te roepen. De zanger kan zich dat wel voorstellen, maar haast zich erbij te zeggen dat hij met Boo! wel degelijk serieuze teksten schreef. "Ik speelde toen veel de rol van de vrouw en die was grappig. Maar de teksten waren wel heel serieus en diepzinnig. Soms een beetje filosofisch. Al bracht ik ze met een glimlach en een hoop schmink."

Het publiek is wel mee veranderd met de nieuwe incarnatie van de voormalig Boo!-zanger. "Bij Boo! waren de fans komisch en interessant. Nu zijn er ook gewone mensen bij. Dat merk je omdat ik meer opa's en oma's, kinderen en honden zie." Een uur later staat Chameleon op het podium van de Effenaar. In het publiek zitten inderdaad enkele oudere mensen. Maar in de zaal is geen hond aangetroffen.

Foto links uit het KindaMuzik archief, door Laura Thijssen. Bovenste foto door Alet Pretorius.

http://www.kindamuzik.net/interview/chris-chameleon/chris-chameleon-verder-na-boo/16308/
Meer Chris Chameleon op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/chris-chameleon