• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Geen plezier met Carlos Giffoni.

Binnenkort doet noise-icoon Carlos Giffoni de Lage Landen aan. De Venezolaan is voornamelijk bekend als organisator van het No Fun Festival. Maar daarnaast baat Giffoni No Fun Productions uit en is hij actief in meerdere bands.

Tekst: Hans van der Linden

Publicatiedatum: 01 mei 2007

Geboren in Venezuela trekt Carlos Giffoni in december 1996 met enkele familieleden naar Miami. Daar komt hij in de gerenommeerde muziekclub Churchill’s voor het eerst in aanraking met noisemuziek. Hij ziet er de restanten van de scene die bands zoals Harry Pussy, To Live and Shave in LA en vele anderen voortgebracht heeft aan het werk. Maar Giffoni wil meer en trekt in 2000 naar New York waar het aanbod veel ruimer is en waar hij zijn hart kan ophalen aan alle mogelijke vormen van noise en experimentele muziek.

Incestueuze paddestoelen
Als je Giffoni vraagt om het concept noise in een aantal platen of gebeurtenissen te omschrijven, dan overrompelt hij je met de volgende opsomming. “Fushitsusha dubbele live cd, een live optreden van Incapacitants, een concert van Harry Pussy, Merzbox, iedere release van The New Blockaders en een Wolf Eyes-show met Prurient als voorprogramma.”

Een breed spectrum dat de diversiteit van de noisescene in de kijker zet. Daarnaast geeft de opsomming ook aan dat er tal van subgenres zijn. “Maar eigenlijk zou ik honderd verschillende releases kunnen opnoemen, gezien er zo verschrikkelijk veel manieren van muzikale aanpak en dito verschillende stijlen zijn. Daarom organiseer ik jaarlijks ook een tweedaags festival.”

Het No Fun festival werd in 2004 door Giffoni in het leven geroepen en verwelkomde tijdens zijn eerste levensjaren alvast Double Leopards, Wolf Eyes, Death Unit, Thurston Moore, Keijo Haino en Merzbow. Vorig jaar gunde Load Records met de knappe reportage Fun from None – Live at the No Fun Fest 2004/2005 trouwens een blik op het unieke muzikale gebeuren.

Giffoni ziet het belang van het festival op twee vlakken. No Fun zorgt ervoor dat het grootste deel van de scene op één fysieke plaats samenkomt en de mogelijkheid heeft om zich te amuseren, te babbelen, ideeën uit te wisselen en plannen te maken voor projecten. Want als er één constante is in het noise/drone-wereldje dan is het wel dat de muzikale projecten als incestueuze paddestoelen uit de grond rijzen. Aan de andere geeft het festival een gevarieerd maar toch volledig beeld van hoe persoonlijk en intens noisemuziek kan zijn, en op dat vlak is het festival wereldwijd absoluut uniek.

Death Unit vs. Monotract
Op de feestelijkheden is Giffoni meestal zelf ook met één of ander project van de partij. Naast samenwerkingen met Thurston Moore, Prurient en recent nog met Merzbow en Jim O’Rourke heeft hij immers ook al enkele straffe platen op de markt gebracht met Monotract en Death Unit. Bij deze laatste band krijgt Giffoni trouwens hulp van Mouthus-gitarist Brian Sullivan en percussionisten Chris Corsano en Trevor Tremain. Alle Giffoni-releases zijn op zich uiteraard terug te brengen tot de noemer noise, maar toch slaagt hij er in om ieder project een heel eigen invulling te geven.

Giffoni staat volledig achter zijn verschillende muzikale projecten, en dit voor verschillende redenen. “Met Monotract leg ik eerder de nadruk op liedjes en die aanpak is helemaal verschillend van Death Unit, dat je zou kunnen omschrijven als een samengaan van latere Coltrane met de aanpak van Hijokaidan en de ruwheid van boze Merzbow electronica.“ Op zijn soloreleases verkent Giffoni eerder zijn persoonlijke interesses en iedere samenwerking geldt daar als een conversatie met de betreffende muzikant(en) en hun eigen benadering van geluid.

Total analog death experience
Sinds kort is ook No Fun Productions een feit. Het label is een uitlaatklep voor Giffoni’s persoonlijke ideeën over hoe een label er moet uitzien en het belichaamt zijn wensen om heel specifieke en vernieuwende projecten uit te brengen. Giffoni wil met zijn label ook de grenzen tussen noise en andere genres zoals electronica, psychedelica, metal, industrial, en zelfs pop, nog verder doen vervagen.

Met No Fun wil Giffoni enerzijds artiesten promoten zodat hun muziek overal gehoord kan worden, maar eveneens unieke persoonlijke geluidsconcepten presenteren. “No Fun Productions is geen noise-label maar wel een complex en vooral divers label dat leeft en met iedere release van aanzien verandert.”

Giffoni lanceerde zijn label destijds met een gelimiteerde vinylreeks maar na enige tijd liet hij ook andere formaten toe, om No Fun Productions de kans te geven te groeien. Toch is vinyl nog steeds Giffoni’s favoriete medium omdat er twee kanten zijn met een maximale speelduur. “Vinyl laat je met specifieke parameters werken die een beperking impliceren. Je moet dus eigenlijk de beste oplossing vinden voor de belemmering waarmee je geconfronteerd wordt.”

Giffoni is dan ook erg tevreden met iedere release binnen die serie omdat ze stuk voor stuk het gestelde probleem op een verschillende manier benaderen. “Misschien heb je al gemerkt dat ik me nooit tot gevestigde projecten beperkt heb, maar bewust kies voor een mix van nieuwe en bestaande projecten”.

Giffoni plant eveneens enkele heruitgaven, startte onlangs met een drie maal 7” reeks en zal binnen kort ook een serie dubbelelpees uitbrengen. Deze week staat Giffoni solo op enkele podia in de Lage Landen. Of we iets speciaals van hem kunnen verwachten? “Total analog death experience minimal psychedelic electronics, obsessed and precise with extreme frequencies at just the right volume!”.

http://www.kindamuzik.net/interview/carlos-giffoni/geen-plezier-met-carlos-giffoni/15335/
Meer Carlos Giffoni op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/carlos-giffoni