Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op haar MySpace-pagina valt in rijke zinnen te lezen hoe Caitlin Rose de ontwikkeling van het land in liedjes vertaalt en hoe zij de spreekbuis vormt van een generatie jonge Amerikaanse alcoholisten die verliefd op elkaar worden tijdens bruiloftsfeestjes in achtertuinen. "Ik ben gek op jonge Amerikaanse alcoholisten", lacht ze. "Ik weet niet wie dat geschreven heeft; het zal uit de media komen. Ik laat het aan anderen over om over mijn songs te oordelen. Ik zing niet over de ontwikkeling van een land, maar over gedumpt worden."
Doorgaand op dat dumpen valt er een lijn te trekken met een andere Amerikaanse zangeres en liedjesschrijver: Eilen Jewell zingt ook graag over mislukkingen in de liefde en gooide bij KM al eens de oorzaak van de mislukking op: Amerikaanse mannen zijn gemener dan Europese. "Misschien had Eilen Jewell andere ervaringen met Europese mannen dan ik, maar ik geloof niet dat de gemeenheid van mannen door hun nationaliteit bepaald wordt. Het gaat in mijn songs niet om standing up - opkomen tegen deze mannen - het gaat mij eerder om falling down, dronken tegen ze omvallen. Ik heb twee wapens tegen verlies in de liefde: liedjes schrijven en humor. Het fraaist aan mijn vak blijft dat een luisteraar zich aan mijn liedjes kan relateren."
Vier keer trouwen
Rose mag zich dan niet herkennen in wat er op haar eigen site over haar geschreven wordt, de aangehaalde bruiloftsfeestjes vallen makkelijk te herleiden naar haar ep Dead Flowers die ze vier jaar terug maakte en waarop ze in trouwjurk langsrent. "Ik heb iets met bruiloften en trouwjurken. Het zal door mijn moeder komen. Die is vier keer getrouwd. Bloemen zijn verbonden aan allerlei gelegenheden: bruiloften maar ook begrafenissen bijvoorbeeld." Vergeleken met haar recente debuutplaat vol countrypop en -soul klinkt de ep een redelijk stukje rammeliger en zijn liedjes als 'Gorilla Man' beduidend lichtvoetiger. "Ik was meer tongue-in-cheek toen ik negentien was. Die ep moest een goed livegeluid hebben. Als je ouder wordt, wordt songschrijven moeilijker. Je maakt je meer zorgen en doet iets minder snel uit de losse pols."
Producer Mark Nevers, die eerder met Lambchop en onlangs met souldiva Candi Staton werkte, is deels verantwoordelijk voor de strakkere en soepele sound van debuut Own Side Now. "De plaat die Candi Staton met Nevers maakte, vind ik geweldig. Nevers is echter geen producent die op zoek naar de ziel gaat. Hij is vooral iemand die alle muzikanten de ruimte geeft eigen input aan te dragen. De muzikanten die meespelen ken ik allemaal hier uit de regio. Het merendeel is vriend van me."
Radio is ruk
"In Amerika moet mijn album nog uitkomen. Wat hier op de radio komt is 'ruk'. Wil je hier wat voor elkaar krijgen, dan moet je het vooral van je kennissenkring hebben. Het is een groot land, dus er is ruimte voor mij om te spelen, ook in en rond Nashville. In Europa zijn de reacties positiever dan ik had verwacht. Ik ben op Into the Great Wide Open geweest en vond dat festival op Vlieland erg bijzonder. Dat kwam ook doordat het het eerste festival was van de vier die ik in Europa aandeed. En ik zag er The Tallest Man on Earth." Dat deze muzikant Caitlin tevreden stemt valt makkelijk te verklaren: tegen lange mannen aan zal het makkelijker omvallen zijn dan tegen korte.
http://www.kindamuzik.net/interview/caitlin-rose/omvallen-met-caitlin-rose/21186/
Meer Caitlin Rose op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/caitlin-rose
Deel dit artikel: