• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Brutal Truth: Nooit meer wachten op een vliegveld

Dan Lilker is het zat. In oktober wordt hij vijftig en hij heeft besloten om vanaf dat moment zijn lange en (in tegenstelling tot het gros van zijn collega's) nog steeds slungelige lijf niet langer in krappe bestelbusjes te proppen. Het optreden op Neurotic Deathfest is daarmee de laatste kans om de bassende metallegende in Nederland aan het werk te zien met zijn band Brutal Truth.

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 21 april 2014

Lilker (het lange bandlid met de krullen) stond aan de wieg van thrash metal: hij was bassist van Anthrax op debuut Fistful of Metal (1984) met daarop de song 'Metal Thrashing Mad', waarvan de genrenaam is afgeleid. Na die plaat verkaste hij naar Nuclear Assault en Stormtroopers of Death, twee grootheden in de crossover, een genre dat hardcore en (thrash) metal mixt. In 1992 debuteerde hij ten slotte met zijn huidige hoofdband, Brutal Truth, waarmee hij meer experimentele en noise-invloeden in de grindcore bracht. Extreme Conditions Demand Extreme Response en Need to Control werden klassiekers in het genre. Maar dat gaat nu dus stoppen; Lilker kondigde in januari zijn pensionering en de opheffing van Brutal Truth aan op de Facebookpagina van de band.

Lilker hierover via de e-mail: "Langzaam maar zeker heeft het gedoe rondom reizen me versleten. Dus wat ik in oktober ga doen is stoppen met bands die van me vereisen dat ik veel reis. Ik wil wel benadrukken dat wat ik 'met pensioen gaan' noem, betekent dat ik nog steeds drukker ben dan veel andere muzikanten. Ik speel nog steeds in twee lokale bands in mijn woonplaats Rochester, Nokturnal Hellstorm (black metal) en Blurring (grindcore, met ex-Brutal Truthgitarist Erik Burke op drums). Ook blijf ik projecten doen, zoals Venomous Concept en NunFuckRitual."

Is er nooit sprake van geweest dat Brutal Truth minder shows zou gaan doen of dat de band verder zou gaan met een andere bassist?
Lilker: "Vanwege de gezinsomstandigheden van de diverse leden waren we toch al niet ontzettend actief met toeren, maar dat was al genoeg om het ontzettend ergerlijk te maken. En ik denk niet dat iemand serieus overwogen heeft de band zonder mij voort te zetten. Ik heb de band opgericht, dus dat zou erg raar geweest zijn, denk ik zo."

Gaan jullie nog een speciale set doen voor deze laatste tour?
Lilker: "Gewoon dezelfde set die we spelen sinds Dan O'Hare erbij is gekomen op gitaar, een mix van alle albums. Het voordeel van dat we de laatste jaren zo infrequent hebben gespeeld is dat we dat kunnen doen zonder de mensen te vervelen."

Als je nu zo terugkijkt op je carrière, wat zijn dan de hoogte- en dieptepunten?
Lilker: "Elke keer dat ik met een van mijn bands naar Japan ging, was het geweldig. Dieptepunten? Gewoon ellende als vastzitten op een vliegveld zonder enig idee te hebben wanneer je op de plek van bestemming zal aankomen en of je kleren er dan ook zullen zijn. Geen muzikale dieptepunten, denk ik zo. Ik ben trots op bijna alles wat ik opgenomen heb, met uitzondering van de laatste plaat die ik met Nuclear Assault opnam, Out of Order en de ongeïnspireerde 'comebackplaat' Third World Genocide. Dat zijn de enige twee platen die wat mij betreft niet meer verkrijgbaar hoeven te zijn."

Je bent altijd een prominente bassist geweest in een niet erg basgitaarvriendelijk genre. De intro's van 'Hang the Pope' en 'Milk' behoren tot de bekendere basmomenten in de thrash metal."
Lilker: "Ik houd ervan om een hoop bas te hebben in de shit die ik doe, want het ís een verwaarloosd instrument. Hoeveel bas hoor je op …And Justice for All of de meeste Slayerplaten? Het is geen ego-ding, het is gewoon: 'Als ik er iets mee te maken heb, dan zal er bas zijn op deze plaat.'"

Als we het toch over 'Hang the Pope' hebben: dat nummer komt uit de periode van Johannes Paulus II. Moet de huidige paus nog steeds worden opgehangen?
Lilker: "Hij lijkt me wat ruimdenkender. Je moet sowieso bedenken dat dat nummer in de eerste plaats een gewelddadige parodie is. Ik voel niets dan verachting voor georganiseerde religie, maar dat nummer is meer humor in de stijl van Stormtroopers of Death."

Heb je enig idee of al die jaren politieke teksten met Nuclear Assault en Brutal Truth enige invloed hebben gehad?
Lilker: "Als ik met mensen aan de praat raak, bij shows, of in een bar of op een vliegveld als ik herkend word, dan merk ik dat de boodschap van de songteksten zeker gehoord wordt. Maar de meeste mensen zijn toch vooral in de muziek geïnteresseerd en daar heb ik geen enkel probleem mee. Soms zinken de teksten wat later alsnog in."

Je bent niet de enige veteraan in de extreme metal. Opvallende aan de line-up van Neurotic Deathfest is dat alle headliners hun oorsprong hebben in de jaren tachtig en negentig: Brutal Truth, Suffocation, Dark Angel, Gorguts, Terrorizer. Is extreme metal niet aan het verworden tot een versteend nichegenre als jazz?
Lilker: "Ik zou er in plaats van het zo te zien een positieve draai aan geven: dit is hét bewijs dat deze muziek een lange levensduur en legitimiteit heeft. John Zorn heeft trouwens nog erg interessante dingen gedaan met jazz, zoals het mixen met grindcore. Dus wie weet, misschien is er over tien jaar wel death metal met jazzinvloeden!" (Dit wordt al gedaan in uitgerekend de stad van Neurotic Deathfest, Tilburg, door Exivious. Hun gelikte fusion metal zal alleen waarschijnlijk niet zijn waar liefhebber van rauwe shit Lilker op doelt.)

Het is in ieder geval wel opvallend dat niet alleen Brutal Truth, maar ook bijvoorbeeld Suffocation en Gorguts na al die jaren en talloze bezettingswisselingen nog steeds platen uitbrengen die de moeite waard zijn, daar waar bij veel rockbands na twee of drie platen de artistieke fut er wel uit is.
Lilker: "Misschien is het omdat wij nooit enige grenzen stellen aan wat we willen doen, waardoor de dingen fris en stimulerend blijven. Een Guns n' Roses daarentegen heeft behalve het uitbrengen van een akoestisch album weinig beweegruimte om iets anders of unieks te maken."

Tot slot: in al die jaren heb je misschien het beste soort cultheldberoemdheid opgebouwd: je kunt rustig over straat in je woonplaats zonder dat iemand je herkent, maar een paar dagen per jaar, wanneer jij het wilt, kan je de vereerde legende zijn op een metalfestival. Is dat niet iets wat je gaat missen?
Lilker: "Ten eerste – en dat kan ik niet genoeg benadrukken – ga ik natuurlijk niet helemaal stoppen, alleen maar met Brutal Truth! Verder ben ik nogal verlegen, dus het hele supersterding heeft voor mij persoonlijk nooit gewerkt. Ik heb het eigenlijk vooral gebruikt om mijn vrienden gratis bij shows naar binnen te krijgen."

http://www.kindamuzik.net/interview/brutal-truth/brutal-truth-nooit-meer-wachten-op-een-vliegveld/24913/
Meer Brutal Truth op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/brutal-truth