Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Onze fans hielpen ons met hun donaties om in Europa te geraken. We bevinden ons in de muziekwereld in een overgangsfase. Muzikanten worden creatief in het vinden van nieuwe manieren om hun werk onder de mensen te brengen. Misschien komt iemand binnenkort met een idee dat echt blijft hangen en de nieuwe standaard voor muziekverkoop en distributie wordt. Misschien heeft iemand het al gedaan."
"Onze shows - al dan niet als voorprogramma van The Low Anthem - zijn er leuker op geworden. Morgan-Eve is een ongelofelijke violist en cellist. Mike speelde lap steel en ging over op zijn akoestische broertje, de dobro. Dit tweetal voegde zich bij mijn band, zo werden we een vijftal. De instrumenten vind je terug in de meest traditionele country en bluegrass en zij brachten die stijlen naar boven in mijn songs. We hebben plezier om een verscheidenheid aan tempo's, gevoelens en volumes te onderzoeken en te spelen. In de toekomst gaan we nog meer tempo's en stijlen verkennen. Ik vond dat ik op mijn vorige plaat genoeg trage songs geschreven had."
Mellow man
"Country en bluegrass zijn altijd de invloeden geweest voor Brown Bird, maar ik denk dat deze tweede plaat - The Devil Dancing - daar meer aan toegeeft. Ik schreef veel trage en verstilde nummers en was nooit tevreden met de uitkomst als ik uit dat patroon probeerde te breken. De uptempo nummers die ik schreef voelden nooit eerlijk en oprecht aan. Ik deed nooit echt mijn best omdat mijn bandleden de muziek zo goed bij mijn mellow liedjes componeerden."
"Ik schreef het nummer 'The Devil Dancing' in de zomer van 2008 op een moment dat ik in een van de moeilijkste overgangsperiodes van mijn leven zat. Dingen begonnen er beter uit te zien. 'De dansende duivel' was voor mij een vage notie van de sluimerende verleiding om terug te vallen in de roekeloze leefwijze waar ik juist uit was. Met een ander nummer, 'Danger and Dread' probeerde ik bandlid Morgan-Eve te helpen met de overdonderende angsten die ze had."
Mijmeren en metal
"De duivel als karakter hangt al sinds mijn geboorte om me heen. Mijn vader is een christelijke dominee en ik werd opgevoed met beelden over het gevecht tussen goed en kwaad, tussen God en de duivel. De jongere ik was nogal verbonden met de kerk. Na het afronden van de middelbare school nam ik er afstand van. Ik heb een te verschillende zienswijze op de wereld en het bestaan nu. Maar die strijd tussen goed en kwaad en goed versus fout zijn nog altijd grote thema's waar ik nooit over uitgemijmerd raak. Ik hoop dat de luisteraar door mijn presenteerwijze over deze thema's gaat nadenken. Ik denk niet dat je in muziek van vandaag de dag veel in aanraking komt met het gevaar van de duivel. Tenzij je naar de donkere subgenres van metal luistert. Ik ben zelf een erg selectieve luisteraar als het op hedendaagse muziek aankomt."
"Als we het vervolgens over de toon van mijn teksten hebben, dan denk ik dat oude moordballades en werkliederen een invloed hebben op veel van mijn songs. Wat mij daarin aanspreekt is de sfeer in die liedjes: het omgaan met de ruwe of donkere werkelijkheid van het dagelijkse leven. Ik vind het veel ontroerender en geloofwaardiger als iemand oprecht de pijn en lelijkheid beschrijft waar iemand doorheen moet voordat hij de andere, optimistische kant bereikt. Wat betreft de workingman songs: ik werk fulltime in een haven waar we stalen en aluminium boten bouwen in weinig comfortabele condities. Dergelijke liedjes helpen me door een werkdag heen."
http://www.kindamuzik.net/interview/brown-bird/brown-bird-helpt-je-de-werkdag-door/19941/
Meer Brown Bird op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/brown-bird
Deel dit artikel: