• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

BlipVert: maniakale avant-gardist

Zo erudiet, kalm en constant als de jonge Californiër Will Redmond overkomt als hij over zijn werk praat, zo maniakaal, chaotisch en krankzinnig klinkt zijn elektronische geluid. Met zijn explosieve soloproject BlipVert bewijst deze geschoolde componist dat genialiteit op een zeer delicate manier grenst aan waanzin.

Tekst: Maria Cristina Fazecas

Publicatiedatum: 20 april 2010

Om zijn nieuwe ep Quantumbuster Now te promoten doet BlipVert een aantal Nederlandse podia aan. Op zijn vrije dag bevindt hij zich in het huis van Teun de Reeper, eigenaar van het label Eat Conrete (Funckarma, Aardvarck, Knalpot). Ontspannen en met een Einsteiniaans kapsel deelt hij via Skype zijn enthousiasme voor alles wat met muziek te maken heeft.

Stijlen, hokjes en een open geest
Op zijn dertiende neemt Redmond zijn eerste gitaar bij de hals en tijdens zijn middelbareschooltijd speelt hij in verschillende rock- en metalbands. Vervolgens helpen Skinny Puppy, Ministry, The Future Sound of London, Aphex Twin, Squarepusher, Captain Beefheart, Frank Zappa en een aantal anderen hem door zijn adolescente jaren heen en gaat hij experimenteren. Na een studie elektronische compositie aan de Redlands-universiteit en compositie aan de universiteit van New York, gaat Redmond verschillende samenwerkingen aan en maakt hij een reis langs onnoemelijk veel muziekstijlen.

Hoe zijn eigen stijl te omschrijven zou je misschien kunnen zien als lastig, maar dat is alleen als je het per se zou willen bestempelen. Redmond vindt dat niet nodig: "Om te kunnen overleven als artiest moet je jezelf altijd opnieuw uitvinden, altijd divers proberen te zijn en jezelf niet in een hokje laten plaatsen. Zodra je jezelf in een hokje laat plaatsen, schep je verwachtingen. Doe je dat niet, dan blijft je geest voor altijd open. Ik kan natuurlijk mijn hele leven elektronische muziek blijven maken, maar ik kan ook verschillende muziekinstrumenten bespelen, of ervoor kiezen om met een band te gaan optreden, of steeds verschillende samenwerkingen aangaan."

Platgestampte synapsen
BlipVert is een multi-instrumentalist. In zijn werk raast hij als een maniak langs alle mogelijke muziekstijlen en ragt hij zoveel mogelijk verschillende beats en breaks in een blender, om een totale catharsis voor het brein in elkaar te schudden. Je hoort hoopvolle melodieën die neuriënd in meerstemmige harmonieën langs je oren glijden voordat je synapsen platgestampt worden door een collage van keiharde glitch. De op tilt geslagen saxofoon is alom vertegenwoordigd en daarmee toont BlipVert duidelijk zijn voorliefde voor jazz.

Maar ook fragmenten van Tibetaanse chanten lijken soms verweven te zijn door de scats die deze geluidsgoochelaar tegen je trommelvlies aandrukt. Een vergelijking met Squarepusher is hier wel op zijn plaats. Zeker in de track 'Quantumbuster' op de bijna gelijknamige ep, waarbij ook de titel doet denken aan wellicht een kleine knipoog naar de Vierkantdrukker. Met een hoge dosis aan computergameblieps en computer-generated clicks-n-cuts zou BlipVert de ideale geluidsillustrator kunnen zijn voor het werk van Paul Robertson.

Dalí en de noodzaak van kunst
"BlipVert is eigenlijk een op zichzelf staand experiment. Het is als een gigantisch blanco canvas waar ik alles wat ik kan, weet en datgene wat mij beïnvloed heeft op probeer te storten. Er valt altijd iets uit te proberen, ik zie overal mogelijkheden, het is oneindig. Maar ik heb veel moeten opofferen als artiest. Je kiest onvoorwaardelijk voor je muziek en gaat ervoor. Om één van mijn grootste geheimen prijs te geven: ik heb al veertien jaar geen vaste vriendin gehad. Ik ben avant-gardist door mijn eigen keuze en ben daar heel tevreden mee."

Als hij zichzelf met een kunstschilder zou moeten vergelijken, zou BlipVert kiezen voor Dalí. "De maniakale surrealist. Als je naar die schilderijen kijkt gebeurt er zó veel. Het werk is immens gedetailleerd, er zitten zó veel kleuren in, zó verschrikkelijk veel vakmanschap… Het is ook buitenaards en spreekt zowel tot een lichtvoetige geest als tot de duistere kant van de menselijke ziel. Daar kan ik mezelf erg goed in herkennen."

Dalí stond bekend om zijn extravagante persoonlijkheid en het balanceren tussen vakmanschap en waanzin. Sommige critici wijten kunst zelfs aan waanzin. De vraag rijst dan of Redmond zich daar ook in herkent. "Ja. Als ik nu niet zou doen wat ik doe, zou ik in de gevangenis zitten. Artiest zijn is een keuze, maar ook een noodzaak. Ik geloof dat veel mensen aan de keuze zijn ontsnapt om kunst te maken, en daardoor van het pad af zijn geraakt. Die mensen hebben niet op een creatieve manier uiting kunnen geven aan hun belevingswereld. Wat dat betreft ben ik blij dat ik de keuze heb gemaakt om te leven als kunstenaar en mensen te ontmoeten zoals Teun, die ervoor zorgen dat ik mijn muziek kan uitbrengen."

Jazz, folk en Congo
Quantumbuster Now is meer dan een soort shocktherapie. Het is het volledig overboord gooien van alle stereotypen en tegelijkertijd alle stereotypen met elkaar combineren. BlipVert combineert progressieve jazz met breakcore, hij smijt Afrikaanse drums tegen elastische stemvervormingen aan en vervlecht Indische ritmes met folkachtige hymnes, zoals op de track 'New Choomish'. Redmond geeft prijs dat hij voor alle vocalen in zijn werk zijn eigen stem gebruikt, puur omdat hij alles in eigen had wil houden. Ook bekent hij dat hij in de nabije toekomst iets wil gaan doen met Congo-tronics; elektronica beïnvloed door traditionele Congolese muziek. "Misschien moet ik daar ook een potentiële vriendin zoeken, dan kan ik middels mijn liefdesrelatie voorzien in mijn muzikale behoeftes."

http://www.kindamuzik.net/interview/blipvert/blipvert-maniakale-avant-gardist/20068/
Meer BlipVert op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/blipvert