• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Big Deal: de slechtste bandnaam ter wereld

"We hebben de slechtste bandnaam ter wereld," geeft zangeres Alice Costelloe toe als we haar en bandgenoot Kacey Underwood spreken in Paradiso. Enkele uren later staan ze voor het eerst als Big Deal op de planken van het festival London Calling. Voor ze hun zenuwen gaan trotseren, voelt KindaMuzik de twee nog even aan de tand over het nieuwe album Lights Out.

Tekst: Lisa de Jongh

Publicatiedatum: 24 november 2011

De blonde studente Costelloe en de aantrekkelijke, iets oudere Underwood zijn een zeer leuk stel om te zien en mee te praten. Ze lachen, kibbelen, glimlachen naar elkaar, maken elkaars zinnen af en kijken elkaar soms ondeugend aan. Is hier iets gaande? Nee, althans, dat is wat het duo al in tientallen interviews heeft verteld. Tot vervelens toe. Daarom laten we onze aannames voor wat ze zijn, en ondervragen we het stel over andere zaken.

"Het is geweldig om op London Calling te spelen", vertelt Underwood. "Normaal gesproken staan we niet tussen zulke bands." Op Lights Out is het geluid van Big Deal vooral ingetogen en intiem, maar met een alternatief en rauw randje. Een light-versie van The Kills, zoals sommige media al meldden. Costelloe vult aan: "We passen met onze muziek niet tussen harde bands, maar ook zeker niet tussen akoestische bands. We merken dat programmeurs twijfelen bij welke bands ze ons neerzetten."

Onderweg
Sinds de albumrelease in september is Big Deal bijna continu aan het toeren. Costelloe lijkt zich prima te kunnen aanpassen aan het leventje on the road, maar Underwood heeft er meer moeite mee. "Ik word snel wagenziek", vertelt hij. "Een tijd geleden moesten we met drie bands in Bitterzoet spelen, allemaal gepropt in een enkel busje. Dat was de mijn grootste nachtmerrie." Costelloe geeft hem een vriendelijk duwtje en lacht: "Ach, het was superleuk toen. Een van de leukste shows die ik heb gespeeld."

Dat het duo zo vertrouwd en vriendschappelijk met elkaar omgaat is niet heel vreemd. De twee kennen elkaar al jaren. Costelloe: "Mijn moeder werkte op een school waar Kacey gitaarles gaf. Ik wilde dat ook graag proberen en toen bracht zij ons met elkaar in contact. Het klikte meteen, en we stuurden elkaar vaak ideeën door." De twee zagen zich pas als echte band toen ze voor het eerst op het podium stonden. "Dat was op 19 juli. Het voelt als een soort verjaardag," lacht Costelloe.

Ongelukje
Underwood: "Het was dus nooit de intentie om een band te vormen, en we moeten nog steeds wennen aan het idee. Het was een soort ongelukje." Toch werd de eerste demo direct opgepakt door de muziekpers en ook het nieuwe album Lights Out krijgt lovende reacties. "Op de demo werkten we samen met grote namen, waaronder de producer van The Strokes. We stonden daardoor erg onder druk, en wilden het album met een goede vriend opnemen."

Die hechte relatie tussen de bandleden en de producer zorgde dat het album in alle rust en comfort kon worden opgenomen. Het duo kijkt dan ook erg tevreden naar het eindproduct, maar waarschuwt alvast voor het verschil met de liveshow. "Ik voel me beter over ons livegeluid dan over het geluid op het album. Het is iets rauwer en echter, niet zo gepolijst”, vertelt Costelloe. "Sommige mensen verbazen zich over het geluid dat we met zijn tweeën kunnen maken."

Twee
Op de vraag of twee personen eigenlijk wel genoeg is, antwoordt Underwood: "Ik ben vaak jaloers als ik andere bands zie spelen. Dan komen ze het podium op met tientallen instrumenten, en dan wil dat stiekem ook." Costelloe: "Maar het kan niet anders, wij zijn Big Deal. We zien het als ons project, daar zou niemand bij passen." Underwood sluit af: "Het is een beetje als kinderen nemen. Je kan best wel zonder, maar het zou toch ergens wel leuk zijn." Costelloe lacht: "We hebben gewoon geen zin om te babysitten."

http://www.kindamuzik.net/interview/big-deal/big-deal-de-slechtste-bandnaam-ter-wereld/22301/
Meer Big Deal op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/big-deal