Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ze vormen namelijk de voorhoede, het viertal van Betzefer. Naast Orphaned Land en Salem is de scene in het Beloofde Land gestadig aan het groeien. Een dominante stroming binnen de metal is er niet, toewijding wel. Ook bij zanger Avital: brulboei, gezelligheidsdier en officieel erkend gek.
”Israël is niet zo groot, maar vergeleken met de situatie in andere landen is de scene bij ons wel groot. Het publiek hier is heel loyaal; vooral het uitwisselen van informatie tijdens concerten is heel belangrijk. Omdat Israël zo geïsoleerd is, heb je als metalhead veel meer het idee dat we elkaar moeten ondersteunen. Concerten van bands die eigenlijk niet je ding zijn, bezoek je dan toch. Zo kom je elkaar weer tegen.”
Klinkt heel gezellig, bijna zoals hier. Zo gezellig zelfs dat de leden met z’n vieren in één huis wonen. Wie het nieuws volgt, weet echter dat Israël in een allesbehalve knusse positie zit, ook al is er een fragiele wapenstilstand. Avital zit in Tel Aviv nog op een relatief veilige plek.
”De meesten van ons hebben helemaal niks te maken met die oorlog. Tel Aviv is een volstrekt normale stad die ver weg van alle problemen ligt. Tja, één keer in de zoveel tijd heb je een crazy day waarop dan weer iets idioots gebeurt.” De onbewogen manier waarop Avital het vertelt, valt hem zelf ook op. ”Ergens is het best triest dat we er aan gewend zijn geraakt, want waar wij vandaan komen is het leven heel laidback. Als je geen tv kijkt, merk je echt niks van de politieke problemen.”
Mesjogge band
Avital wenst zich dan ook niet in te laten met het simpele voor-en-tegendenken dat naar eigen zeggen inIsraël heerst. Een paar jaar geleden deed de zanger dat wel. Extreem-links, pro-Palestijns en tegen de regering.
”Tegenwoordig ben ik van mening dat er geen ’goede’ en ’slechte’ kant bestaat. Stomme haat, dat is het al honderden jaren. Maar ik weet ook niet wat de Israëliërs dachten toen ze de Arabische burgers vijftig jaar lang als stront behandelden. Niet zo vreemd dat ze dan gaan rebelleren. We delen dit land met z’n tweeën, dus geweld of een hek plaatsen lost niks op. Dat de Palestijnen iedere dag lijden, wordt in de media niet vertoond. De Israëliërs zien niet dat complete steden worden verwoest en mensen verstoken zijn van eten en medicijnen.”
De situatie is niet van invloed geweest op Betzefer, simpelweg door gek te zijn. In Israël is namelijk een drie jaar durende dienstplicht van kracht. Niet handig als je in een ambitieuze band zit. Een Hebreeuwse variant op de S-5 biedt echter uitkomst: mesjogge zijn.
”Van m’n achttiende tot m’n eenentwintigste in het leger zitten zou Betzefer in gevaar hebben gebracht. De dienstplicht weigeren kan echter niet, dus wij hebben ons allemaal gek laten verklaren. Eigenlijk is dat best normaal. Twintig tot vijfentwintig procent van de mannen is gemeten volgens de eisen van het leger gek, wat een groot maatschappelijk probleem is. Dienen in het leger is echter wel de standaard in Israël. Die soldaten hebben hun steentje bijgedragen, dus dan moeten wij dat ook doen. Mensen gaan je ook anders behandelen: een lening of hypotheek afsluiten gaat bijna niet en voor een rijbewijs moet ik een test afleggen.”
Cores in overvloed
Je zou bijna vergeten dat Betzefer naast Israëlisch óók nog een band is die met Down Low zeer verdienstelijk heeft gedebuteerd. De swingende grooves en de doeltreffende opbouw doen tijden van weleer herleven, van vóór Korn en Killswitch Engage. In het jaar 2005 best wel tegendraads.
”We hebben niks te maken met dat hele fractie-gebeuren van metalcore, emocore, thrashcore, en wat voor cores er ook maar zijn. Mijn interesse ligt bij Pantera, Black Sabbath en Sepultura, gewoon metal. Krachtige in your face-riffs die niet al te moeilijk zijn. Geen rap, geen emo, geen dj. Fuckin’ rock-‘n-roll!”
Down Low knalt niet alleen door die krachtige songs. De beruchte Deen Tue Madsen (Maroon, Mnemic, The Haunted) tekende voor de vette mix. Het ging alleen wel ten koste van diens nieuwe taak als papa. ”Tue is één van onze favoriete producers van de laatste tijd. Hij stond bovenaan het lijstje. We namen contact met hem op, maar hij vertelde ons dat hij wegens zijn pasgeboren baby geen tijd had. Een week later kregen we echter een e-mail van hem dat hij een mp3 had beluisterd. Produceren werd door zijn volle schema erg moeilijk, mixen ging echter wel lukken.”
Palestijnse metalscene
Een debuut zonder tour is als Dana zonder mascara. Betzefer gaat dan ook op pad in Europa, eerst met Chimaira, later met Soulfly. Avital bereidt zich alvast voor op een leven met de bus als woonhaard. ”Komende maand loopt het huurcontract van ons huis af omdat we dan toch de hele tijd weg zijn. Mochten we weer terugkomen, trek ik even bij familie in. Na twee jaar alles gedeeld te hebben vervolgens op elkaars reet in een toerbus zitten… We steunen elkaar door dik en dun, maar soms moet je even onder andere mensen verkeren.”
Europa ingaan is logisch, op termijn misschien zelfs wel de VS. Maar lokt de andere kant van de muur niet? ”Ik ben kok en in ons restaurant kwamen altijd veel Palestijnen. Sinds die afscheiding is het echter allemaal minder geworden. Er is niet zoveel vermenging meer, dus bij onze concerten zie ik ze ook niet. Van een Palestijnse metalscene heb ik helaas geen weet, al zou dat mooi zijn. Als zij ook concerten gaan organiseren, is dat een prachtige verbinding tussen onze twee culturen. In Palestijns gebied spelen? Echt wel, als we maar worden binnengelaten. Ik zou niks anders willen.”
http://www.kindamuzik.net/interview/betzefer/betzefer-fuckin-rock-n-roll/10066/
Meer Betzefer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/betzefer
Deel dit artikel: