Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Iedere muzikant krijgt er vroeg of laat mee te maken: de writer's block. Die van Sascha Ring, voorman van Apparat en verantwoordelijk voor een paar van de mooiste emotracks tussen Berlijn en Detroit, sloeg keihard toe na een opnamesessie in Mexico. Terwijl die nou juist bedoeld was om uit de comfortzone te stappen en de zaken eens heel anders aan te pakken. "Ik was daarheen gegaan met Josh van Telefon Tel Aviv en Fredo Nogueira, met wie ik vaak samenwerk. De bedoeling was om wat muzikale schetsen te maken op een mobiele studio. Een beetje klooien met microfoons in een vreemde omgeving. Zo had ik nog nooit gewerkt. "Ring zwijgt even en haalt een hand door zijn permanente net-uit-bedkapsel. Naast hem zit Patrick Christensen, een vriendelijk ogende rocker op leeftijd en nog niet zo gek lang geleden voorman van het electropunkgezelschap Warren Suicide. Artiestennaam: Nackt. Zijn rol in dit verhaal wordt weldra duidelijk.
Als Ring met een harddisk vol hoopgevende demo's terugkeert in Berlijn, komt hij compleet vast te zitten. Weken-, maandenlang. "Ik zat volledig zonder inspiratie en stond op het punt de opnames uit Mexico weg te gooien." Apparats manager ziet de bui al hangen en brengt de worstelende Ring in contact met Nackt. Het blijkt een meesterzet.
Verwarring
"Nackt wist al snel welke opnames bruikbaar waren en welke de prullenbak in konden", blikt Ring terug. Wat hoorde Nackt destijds in die demo's? "Veel kwaliteit en potentie. Maar daarnaast ook verwarring. Ik vond dat de productie en de arrangementen niet op orde waren. Terwijl dat vaak de elementen zijn die een liedje interessant maken. Bovendien klonk het album door alle elektronica nogal kil. Een computerdrumbeat is prachtig maar ook wat steriel."
Het duo besloot veel van de elektronische instrumenten te vervangen. "Ik had net met een orkest samengewerkt dus ik zat helemaal in de akoestische trip", lacht Nackt. "We vervingen geprogrammeerde piano's door bespeelde piano's en manipuleerden vervolgens die opnames weer met elektronica. We wilden met akoestische instrumenten een elektronisch album maken, niet andersom", vat de Duitse producer samen.
Dat leverde soms pijnlijke beslissingen op, vooral voor Ring. Omdat Nackt niet bij de Mexicaanse sessies was geweest, kon hij zonder schroom dingen weggooien. "Met sommige opnames en geluiden was ik soms wel weken bezig geweest", kreunt Ring. "Maar goed, als het beter is voor het liedje, fuck it. Erase it."
Na de zware bevalling van The Devil's Walk besloot Ring dat het voortaan anders moest. "Mijn studio heb ik nu aan iemand anders verhuurd. Voor een jaar. "Hij zit nu bij mij in de studio", relativeert Nackt lachend. "Ja, maar dat is toch anders", sputtert Ring tegen. "Ik ging jarenlang elke dag naar mijn studio, of ik nu inspiratie had of niet. Soms ging ik op het einde van de dag naar huis met het gevoel dat het een verloren dag was. Best deprimerend. Dat wil ik niet meer. Ik wil alleen naar de studio als ik het gevoel heb dat er iets spannends kan gebeuren."
Reich
Schuifelde Apparat op Walls (2007) al op kousenvoeten weg van de mores van de dansvloer, op The Devil's Walk is amper een kickdrum te vinden. Wie op zoek gaat naar referenties komt eerder uit bij bands als Radiohead en Trentemøller dan bij het robuuste Berlijnse technogeluid anno nu. Ring is er eerlijk over. "Dat geluid verveelt me. Ik ben er waarschijnlijk gewoon te lang mee bezig."
Niet dat hij klaar is met het repetitieve element van dansmuziek of de trance van herhaling. Alleen is de invalshoek anders. Veel op The Devil's Walk lijkt direct geïnspireerd door de minimalist Steve Reich. "Ik vrees dat veel op dit album een ode is aan hem", beaamt Ring. "Je zou kunnen zeggen dat we een Steve Reich plug-in hebben bedacht", vervolgt Nackt lachend. "Met kleine instrumenten creëerde Reich harmonische clusters, met een groots geluid als gevolg." Dat minimalistische procedé past het duo toe op zijn eigen muziek, waarbij het alle overbodige instrumenten uit de composities mikt. "Ik wilde een leeg, licht album maken", aldus Ring.
Reddingsboei
Apparat mag zich weg bewegen van de clubs, het betekent niet dat Ring de vierkwartsmaat heeft afgezworen. De afgelopen twee jaar was hij samen met Modeselektor betrokken bij het gelegenheidsproject Moderat, waarmee hij langs alle Europese clubs toerde en uitzinnige massa's voor zich zag. Hij gebruikte het project als uitlaatklep voor zijn dancekant. "Dankzij Moderat kan ik Apparat zonder schuldgevoel daarvan weg navigeren."
Daarnaast leverde hij in 2010 een van de beste afleveringen van de mixserie DJ Kicks af. Een album waarop hij nieuwe ontwikkelingen als UK bass tegenover elektronische avant-garde van Oval en Tim Hecker plaatste en ook een nieuw nummer prijsgaf. "Dat project was eigenlijk een reddingsboei voor me", blikt Ring terug. "Ik zat toen helemaal vast met mijn eigen album en had zoiets van 'fuck it, let's do this'. Laat ik een mix-cd maken, ook al ben ik helemaal geen dj. Ik ben een maand vrijwel niet buiten geweest en zat de hele dag op de bank nieuwe nummers te luisteren op mijn koptelefoon. Downloaden van Beatport en zo. Het was goeie therapie. Ik was destijds bijna zover om de muziek vaarwel te zeggen."
Apparat met band live zien in Doornroosje op 22 oktober? Hou de nieuwsbrief in de gaten!!!
http://www.kindamuzik.net/interview/apparat/apparat-de-duivel-in-de-machine/22081/
Meer Apparat op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/apparat
Deel dit artikel: