Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
A man’s gotta hustle and keep a woman at his bed (uit het nummer ‘Hustle’). “Wat een hustler is? Dat ben jij, dat ben ik.” Amp Fiddler zet zijn grote zonnebril eens recht en grijnst breed. “Jij krijgt waarschijnlijk geld voor dit interview. Dan heb je weer wat geld bij elkaar om de huur van je huis te betalen. Als je rekeningen hebt openstaan, moet je soms ‘husselen’ om het geld bij elkaar te krijgen. Zo werkt een hustler.”
Dat heet toch gewoon werken? "Voor een deel is dat ook wel zo,” geeft Amp Fiddler toe, "maar bij hustlers gaat het niet per se om een vaste, nette baan. Hustlers werken niet van negen tot vijf en soms zijn hun verdiensten ook niet helemaal volgens de wet."
De zwarte, Amerikaanse muzikant uit Detroit herinnert zich hoe zijn vader vroeger het gezin draaiende hield door twee baantjes tegelijkertijd te nemen. “Dat was echt sappelen, man. ‘s Ochtends liep ik met hem mee naar de bushalte en vervolgens zag ik hem niet meer tot de volgende morgen. Dan werkte hij eerst in de bandenfabriek en ging hij daarna nog ergens anders aan de slag.”
Fiddlers vader, die inmiddels is overleden, zou trots zijn geweest op zijn zoon. Van zijn debuutalbum Waltz of a Ghetto Fly uit 2004 zijn er inmiddels zo’n honderd duizend exemplaren over de toonbank gegaan. Daarvoor had Fiddler als toetsenist jarenlang dik beleg op z’n boterhammen dankzij werk als sessiemuzikant en podiumkracht voor onder anderen George Clinton, Jamiroquai en Maxwell. Let wel, als toetsenist. Pas een paar jaar geleden voelde Amp Fiddler zich zelfverzekerd genoeg als zanger.
Samen met zijn broer maakt hij in 1990 het album Mr. Fiddler en daarna is hij te horen op producties van onder andere Moodymann en de Britse producer Only Child, die ook aan Fiddlers nieuwe album meewerkt. Wanneer Fiddler ontdekt dat hij kan zingen, weet hij niet precies meer. "Ik weet in ieder geval wel wanneer ik wilde léren zingen. Toen ik voor het eerst Roxy Music zag spelen. Brian Ferry was zó cool. Dressed to kill, die man had echt klasse. Het was ook iets totaal nieuws wat ze brachten. Ze speelden soul vermengd met rock-’n-roll. En dan die fantastische stem erbij. Dat maakte diepe indruk op me. Die dag besloot ik muzikant te worden.”
Gastenlijst
Was Waltz of a Ghetto Fly goed beschouwd een verzameling singles, voor Afro Strut is Fiddler echt gaan zitten. Bovendien is de lijst gastmuzikanten in het cd-boekje dit keer eindeloos. Zo spelen onder anderen discogitarist Chas Jankel, Fela Kuti-drummer Tony Allen en de van Jay Z bekende strijkersarrangeur Larry Gold een moppie mee. Zelfs zijn eigen broer Bubz is van de partij. Hij speelt basgitaar op ‘Empower’.
“Ik wilde dit keer meer verschillende geluiden en sferen”, verduidelijkt Fiddler in zijn overvolle studio ‘Camp Amp’ te Detroit. Vandaar dat er ook een vreemd uitstapje naar dixieland & doo-wop (‘If I Don’t’) op het album staat en de Amerikaan zelfs met ragga en toasting experimenteert op ‘I Need You’.
Alimentatie
Op zijn best is Fiddler in nummers als ‘Faith’ en ‘Find My Way’, waarin hij de geest van oude soul en disco verbindt met hedendaagse zwarte, elektronische dansmuziek en waarin hij zijn keyboard lustig laat brommen en zoemen. De liefde lijkt het centrale thema van Afro Strut, maar bij nadere beluistering blijkt het album een diepere laag te hebben en gaan sommige nummers ook over sociale problemen (‘Seven Mile’), onbaatzuchtige liefdadigheid (‘Heaven’) en alimentatiezorgen (‘Find My Way’). “Dat laatste is in de VS echt een probleem”, weet Fiddler, zelf een alleenstaande vader met een zoon van vijftien jaar oud.
“Veel vaders met een buitenechtelijk kind nemen hun verantwoordelijkheid niet. ‘Find My Way’ gaat over een gezin dat in scheiding ligt. De moeder stapt naar de overheid voor hulp, waarna de rechter de vader veroordeelt tot gevangenisstraf, omdat hij de alimentatie niet kan betalen. De persoon in het lied heeft inmiddels een nieuwe vriendin, die hij niet kan zien, omdat hij te druk is met het afhandelen van de sores uit zijn verleden.”
Zelf heeft Fiddler geen problemen met de moeder van zijn zoon. Ze hebben een goede omgangsregeling en onlangs was de zanger te gast bij haar tweede huwelijk.
Fiddler is zich ervan bewust dat lang niet iedereen de diepere laag in zijn vrolijke muziek zal doorgronden. “Dat geeft ook niet”, vindt hij. “Ik wil in mijn songs niet te prekerig of klagerig overkomen. Het is belangrijk dat mensen zich bij mijn liedjes goed voelen en tegelijkertijd nadenken over dingen in het leven. Ik verpak die boodschap heel subtiel.”
Dat gaat ook op voor ‘Seven Mile’, dat z’n titel ontleent aan de straat in Detroit, waar Amp Fiddler woont. Een vrolijk funknummer met een zonnig koortje en een grimmig randje. “Dat nummer gaat over een groep kinderen die de mogelijkheid krijgen om naar school te gaan, maar in plaats daarvan voor het ruige straatleven kiezen. De wereld die ze kennen van videoclips: luxe witte wagens, smokin’ blunts en ruzie zoeken op straat. Ze rijden de hele dag doelloos op en neer over Seven Mile, terwijl ze aan hun toekomst hadden kunnen werken." Denk daar maar eens over na, kinderen.
http://www.kindamuzik.net/interview/amp-fiddler/amp-fiddler-succesvolle-hustler-uit-detroit/13737/
Meer Amp Fiddler op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/amp-fiddler
Deel dit artikel: