• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Alex Akela: integreren met muziek

Het is de derde week van juli. De week dat Nijmegen barst van het feestgedruis rond de Vierdaagse. Als KindaMuzik met songschrijver Alex Akela afspreekt is de uitdaging dan ook een rustig plekje op te zoeken. Die wordt gevonden in het fraaie, ooit nog door Frank Boeijen bezongen Kronenburger Park. Daar verhaalt de geboren Rus met genoegen over zijn eigen historie, zoektocht en de eerste eigen plaat van de veelzijdige sessiemuzikant.

Tekst: Niels Steeghs

Beeld: Niels Steeghs

Publicatiedatum: 30 augustus 2011

Dat levenspad is namelijk allesbehalve standaard. In 1996 kwam de Moskoviet naar Venlo, omdat zijn moeder hertrouwde met een Nederlandse man. Akela ontdook hierdoor ternauwernood de zo gevreesde Russische militaire dienst. "Het leger in, dat leek me niks. Daar gebeuren hele rare dingen, je wordt twee jaar lang mishandeld. Als je thuiskomt ben je een wrak, fysiek en geestelijk. Ik ken aardig wat verhalen van jongens die doordraaiden. Mijn ouders hadden geen geld om me los te kopen. De enige mogelijkheid die zich voordeed was om naar Nederland te komen. Asiel aanvragen kon niet, omdat Rusland een 'veilig land' is. Ik was toen zestien, op die leeftijd komen ze op school om een stempel in je paspoort te zetten waarmee je het land niet meer uit kunt. Toen ze kwamen was ik ziek. Dus ik heb puur geluk gehad dat ik het land überhaupt uitkwam op een toeristenvisum. Anders was ik bij de grens meteen tegengehouden."

Zijn komst naar het westen luidde voor de in vlot Nederlands sprekende Akela de periode van kansen in, zowel op het vlak van onderwijs als voor zijn ontwikkeling als muzikant. "Wat muziek voor mij gedaan heeft is heel bijzonder. Er werd al snel gevraagd wie er een muziekinstrument speelde. Ik stak mijn vinger op en vertelde dat ik viool speelde. Toen mocht ik in het amateursymfonieorkest in Tegelen gaan spelen. Dat was toen ik alleen nog maar Engels sprak met iedereen. Maar ik zat wel meteen in de gemeenschap. Muziek verbroedert. Dat alles motiveert je om sneller de taal te leren. Het is heel belangrijk geweest dat ik toen na zeven of acht maanden gitaar ben gaan leren spelen. Dat half jaar heb ik les gehad van een bluesgitarist. We zijn begonnen met de blues, als basis van de popmuziek. Toen speelde hij een paar licks en wist ik: dit is mijn ding! Die leraar gaf ook meteen een cassettebandje mee van Robert Johnson tot Jimi Hendrix."

Muziekwereld
"Rusland is een muziekwereld op zich. Tot 1985 kreeg je daar weinig mee van de popmuziek. Daarna kwam de perestrojka van Gorbatsjov, toen werd rockmuziek zo'n beetje toegestaan. Meteen zag je op tv stadions vol met mensen zitten luisteren naar andere muziek. Na 1991 hoorde je opeens allemaal westerse muziek, vooral in de Engelse taal. Mensen hadden toen het gevoel dat hun roots in sneltreinvaart in de uitverkoop gedaan werden. Het was ook raar, wij waren nooit het land uit geweest. Van mijn vader kreeg ik vrij veel mee van de muziek van over de grens. Hij heeft een brede collectie. Van The Beatles tot Deep Purple en van Russische songwriters tot Italiaanse en Franse popmuziek. Veel meer dan andere kinderen van mijn leeftijd."

Al vrij snel begon Akela in Nederland ambities te ontwikkelen om als artiest zijn eigen ding te doen. Toch kwam dat aanvankelijk niet van de grond zoals hij wilde. Akela: "Ik heb een paar liedjes gespeeld voor mensen toen ik net hier kwam. Ze vonden het leuk, ze hoorden dat ik iets te vertellen had, maar ze verstonden het Russisch niet. Dan gaan de nuances van zo'n liedje verloren. Met Engels bereik je veel meer mensen. Rond 2001 kwam ik in aanraking met mensen uit Venlo die een bandje wilden opstarten. Dat klikte. Dan merk je dat je meer wilt. Vaker spelen, verder reizen in het land. Toen kwam ook de internethype een beetje op gang. Een meisje uit Arnhem, Hanneke de Jong, vroeg mij of ik op viool mee wilde spelen."

"Zo leer je steeds meer mensen kennen en vragen meer mensen je. Eigenlijk ben ik dus per ongeluk verzeild geraakt in de rol van sessiemuzikant. Je vindt elkaar snel, merkt snel of je iets met elkaar hebt. Mijn eigen liedjes zijn er altijd wel geweest, maar die lagen lang op de plank omdat ik met anderen ben gaan spelen." Die anderen, dat zijn mensen als Mathijs Leeuwis, J.W. Roy, Vanessa Peters, Jeroen Kant en Lynne Hanson.

Mierenneuken
Uiteindelijk kwam die eigen plaat er toch. Alex Akela gaf zijn debuut de titel Serendipity mee. Een woord dat in de top vijf staat van meest lastig te vertalen Engelse woorden. Hij vertelt: "Je hebt twee vertalingen. De eerste is een geluk bij ongeluk. De tweede is het zoeken naar iets en gaandeweg iets anders vinden dan je zocht. Datgene is veel mooier dan waar je aanvankelijk naar zocht. In beide gevallen is het van toepassing op mijn leven. Ik zocht naar een plek in het westen, maar wat moesten mensen met mij? Daarna ben je bezig te kijken welke kant je op wilt met je leven. Ik ben Rechten gaan studeren, maar merkte al snel dat zoiets te mierenneukerig voor mij was. Geschiedenis sloot beter aan, maar als je meer te vertellen hebt dan wat in de geschiedenisboeken staat dan moet je daar wel een uitlaatklep voor vinden. Ik kwam er vervolgens achter dat ik het belangrijk vind mijn gedachten en gevoelens met mensen te delen op een creatieve manier. De muziek, wat ik eigenlijk altijd al geweten heb, dat blijkt uiteindelijk toch wat ik het allerliefste doe."

Het zijn van een frontman is voor de songschrijver en multi-instrumentalist (viool, gitaar, piano, mandoline) dan ook een groeitraject geweest. Het sessiewerk heeft daarbij meerwaarde gehad, aldus Akela: "Je merkt hoe een goede frontman leiding kan geven aan een band. In 2001 heb ik dat ook geprobeerd, maar ik merkte dat ik daar nog niet aan toe was. De gitarist van mijn band gaf me toen ook het advies eerst in mijn eentje te gaan spelen. Wennen aan het idee, zorgen dat je het zelf goed voor elkaar hebt. Dan zul je merken dat je je makkelijker en vrijer op het podium voelt. Je moet eerst kilometers maken. Ik zou het sessiewerk ook niet willen opgeven. Gezien mijn achtergrond ben ik uiteindelijk erg dankbaar dat ik dit allemaal mee mag maken."

http://www.kindamuzik.net/interview/alex-akela/alex-akela-integreren-met-muziek/21958/
Meer Alex Akela op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/alex-akela