• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

De vier basics voor Rock Werchter

Hoge bomen vangen veel wind, dat soort platitudes is vaak pijnlijk waar, maar hoe doet organisator Herman Schuermans het? Wat heeft hij dit jaar voor ons in petto en hoe zorgen hij en zijn programmatoren ervoor dat een zo groot mogelijk deel van het publiek tevreden naar huis terugkeert? De vier basisregels van Rock Werchter.

Tekst: Piet Notteboom

Publicatiedatum: 30 juni 2010

Het leven is niet eenvoudig voor Schuermans. Je zal maar de organisator en hét gezicht zijn van wat als één van de beste festivals ter wereld wordt beschouwd. Elk jaar moeten voldoen aan de verwachtingen van pers en publiek, elke keer weer dat gezeur over de kaarten die te duur zijn, de drank niet fris en het eten niet warm genoeg. Elk jaar groter, elk jaar meer. Het eerste weekend van juli moet bij Schuermans een dubbel gevoel opwekken, want terwijl hij door een massa festivalgangers als een god op handen wordt gedragen, wordt hij door evenveel muziekminaars voor de duivel zelf versleten. Voor hen is hij de zakenman, de haai die muziek meer en meer als te verkopen product is gaan zien. En voor dat product zijn vier uitgangspunten.

Go big
Als je de organisator van Rock Werchter bent, ben je het min of meer aan je status verplicht enkele internationale kleppers op de affiche te plaatsen. Noblesse oblige en daar is Schuermans zich ten volle van bewust. Grote namen lokken grote massa's en dat is uiteraard mooi meegenomen, maar het mag ook gezegd worden dat de grote namen van deze wereld maar wat graag naar Werchter afzakken. Het feit dat niet alleen gehaaide Amerikaanse mediaconcerns, maar ook artiesten die al een leven op tour achter de rug hebben Werchter absolute top vinden, pleit voor het festival en zijn organisator.

In het rijtje dit jaar: Pearl Jam, Pink, Rammstein, Muse en Editors.

Go small
Grote namen brengen grote rekeningen mee en die moeten worden betaald. Goed, dat doet de door mama en papa gesponsorde festivalganger met plezier, maar voor de organisatie brengt dit een uitdaging mee. Daarom programmeert Schuermans elk jaar een resem talent van eigen bodem. Deze bands zijn minder duur, vinden het een eer op Werchter te spelen, zijn razend populair en kwalitatief meer dan sterk genoeg.

In het rijtje dit jaar: Customs, Balthazar, Shameboy, Das Pop, The Van Jets, Sweet Coffee, The Blackbox Revelation en Absinthe Minded.

Go neo
Een enorm deel van de Werchterbezoekers komt naar de weide afgezakt om de hits waarmee ze de gehele zomer op radio en televisie om de oren worden geslagen eens live te horen spelen. De samenwerking met Studio Brussel is er één die al lang bestaat en die wederzijdse liefde tussen radiozender en festival zorgt ervoor dat het programma van Rock Werchter behoorlijk hitgevoelig is. De massa wil haar hippe helden zien en Schuermans speelt daar graag op in. Opvallend is ook de positie die hij daarin durft in te nemen. Terwijl nogal bekrompen gitaaradepten hem publiekelijk dreigden op te knopen, pleitte Schuermans geheel terecht dat festivals ook plaats moeten bieden aan populaire elektronische muziek. De komst van Belgische dancesensatie Milk Inc. zorgde vooraf voor heel wat ophef, maar resulteerde vorig jaar toch in een stampvolle laatste festivaldag.

In het rijtje dit jaar: La Roux, The xx, Crookers, Florence + the Machine, Vampire Weekend, Vitalic, Empire of the Sun, Gossip en The Ting Tings.

Go retro
De toekomst ligt bij de jeugd, maar al dat jonge geweld moet worden gecompenseerd met de kracht van de ervaring, de gevestigde waarden. Schuermans, zelf 56 jaar, moet ook een massa nostalgische bezoekers tevreden stellen. Mannen met baarden en bierpensen, die al jaren komen, er van overtuigd zijn dat alles vroeger beter was en smachten naar helden uit de goede oude tijd. Dat soort nostalgie kan leiden tot bijzonder pijnlijke concerten, waarin oude helden van hun troon vallen en iconen ook maar gewone oude knarren blijken. Maar ook hier heeft Schuermans al gescoord, denk aan het ronduit geniale concert van Neil Young, zo'n twee jaar terug.

In het rijtje dit jaar: Alice in Chains, Channel Zero, Skunk Anansie en Green Day.

Strategie is alles
Het is duidelijk dat de strategie van Schuermans er één is van complementair op elkaar inwerkende ideeën. Hij tapt uit verschillende vaatjes, spreekt een zo ruim mogelijk publiek aan en spreidt het programma zodat elke doelgroep geneigd is vier dagen op de weide rond te hangen. En ook al voelt elke bezoeker zich toch lichtjes gerold, de strategie werkt perfect, want elk jaar is Rock Werchter uitverkocht.

Belangrijke opmerking: met een dergelijke strategie is er weinig algemene lijn in het programma te krijgen. Werchter is en blijft een massa-evenement met een main stage en een marquee, waar je als muziekliefhebber pur sang ongetwijfeld een tikje op je honger blijft. Maar anderzijds pretendeert Schuermans ook niet een alternatief muziekfestival op het scherp van de snede te organiseren.

Is Schuermans de festivalgod van België? Ja.

Het is onmiskenbaar dat hij België voor een groot deel persoonlijk als festivalland op de kaart heeft gezet. Alle lof en respect voor zijn concurrentie die soms al bijna even lang als het vroegere Torhout/Werchter bestaat, maar als het op internationale uitstraling, programmering en aantal bezoekers aankomt staat Werchter eenzaam aan de top. Het eerste weekend van juli is voor een enorme massa Belgische muziekliefhebbers al jaren een moment om naar uit te kijken en de laatste jaren blijkt Werchter ook steeds meer aantrekkingskracht uit te oefenen op een internationaal publiek.

Is Schuermans de kille, op geld beluste zakenman waarvoor hij wordt versleten? Ja.

Uiteraard zal de man een oprechte passie hebben voor muziek en entertainment hebben. Maar vergeet niet dat hij ook een zakenman is die een bedrijf runt dat net zoals alle andere bedrijven zijn uiterste best doet winst te maken. Dat is wat bedrijven doen en zijn bedrijf verkoopt muziek, plezier als je wilt. Ook hij zal hoogstwaarschijnlijk vergaderen met de Raad van Bestuur en boekhouders en allerhande banken. Ook hij is gebonden aan kwartaalcijfers en moet enorme bedragen aan de belasting dokken. De mensen die beweren dat Schuermans de pointe van muziek uit het oog verloren is en voornamelijk in bedragen denkt hebben deels gelijk, maar wat wil je? Een mega-operatie als Rock Werchter kan niet worden gerund als een goedbedoelend muziekcafé. Misschien moeten we als publiek durven toegeven dat festivals als Rock Werchter door ons eigen toedoen te groot zijn om integer met muziek om te gaan.

Foto's Rock Werchter uit het KindaMuzik-archief, van boven naar beneden: dEUS (Verstraeten), Prodigy (Broddin) en Arctic Monkeys (Verstraeten)

http://www.kindamuzik.net/festival/rock-werchter/de-vier-basics-voor-rock-werchter/20382/
Meer Rock Werchter op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rock-werchter