Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het begon als een avondje in de Melkweg in Amsterdam. Nu heeft Roadburn op zaterdag 22 april de complete 013 al vanaf 15.00 in gebruik voor zijn elfde editie. En wanneer je de Roadburn pre-party met Spaceship Landing, Toner Low, End Of Level Boss en de Nederlandse helden Astrosoniq meetelt is het zelfs een tweedaags festival.
Helaas is de warm-up party al uitverkocht en ook voor de zaterdag vliegen de kaarten over de toonbank. Het moet niet veel gekker worden of Roadburn bezwijkt bijna onder zijn eigen succes. Vorig jaar waren er al veel internationale talen te horen op het festival. Nu deed organisator Walter Hoeijmakers in verschillende media een oproep voor slaapplekken. Bijna alle hotels in Tilburg waren al volgeboekt door buitenlandse bezoekers. Diegene die zo gastvrij waren een slaapplekje aan te bieden konden rekenen op gratis entree. Op de site van Roadburn is een link geplaatst naar hotels in de omstreken die eventueel nog plek over hebben. Ook heeft de coffeeshop extra ingeslagen en is er een speciale bustrip geregeld vanuit Zweden. Ondertussen zullen ze mensen oppikken in Denemarken en Duitsland.
Nu is de elfde editie er ook weer een om van te smullen wanneer je van het betere tripwerk houdt. Zo daalt Hawkwind, de godfather van de spacerock, voor een exclusieve show neer op het Tilburgse podium en viert Orange Goblin zijn tienjarig jubileum op het festival. Ook bands als Solace, The Heads en Ozric Tentacles komen voor één show naar Nederland. Dat illustreert het unieke karakter van Roadburn en het besef van de relevantie van het festival onder de bands binnen het genre. (TH)
Orange Goblin
De eerste lichting stonerrock bands stamt uit 1996 en Orange Goblin behoort ook tot die categorie. Tien jaar later wordt het Roadburn festival door de Engelse band aangegrepen om dit jubileum te vieren. Want feestjes bouwen, dat kun je met een gerust hart aan zanger, frontman en, vooral, bierliefhebber Ben Ward overlaten. Deze imposante goedzak geeft het geluid van Orange Goblin, dat tegenwoordig meer met heavy metal dan met stonerrock te maken heeft, een vriendelijk gezicht. (GvdB)
» // recensie Thieving From the House of God
» // website
The Heads
The Heads komen ook uit Engeland en bestonden eerder dan Orange Goblin. En hoewel ze vaak in één adem genoemd werden, zijn The Heads nooit zo succesvol geweest en hebben ze destijds nooit echt kunnen profiteren van de stonerrock hype. Maar met meer invloeden uit de jaren zestig garage en psychedelica dan de hardrock uit de jaren zeventig zijn The Heads ook altijd min of meer buiten de boot gevallen. Het heeft ze wel een bescheiden cult-status opgeleverd en daarmee vormen ze een van de grootste verrassingen op het Roadburn affiche. (GvdB)
» // website
Solace
Solace is een perfecte symbiose van stonerrock en doom metal. Verwacht echter niet al te veel zweverigheid van deze Amerikanen. De nadruk ligt meer op rock en metal dan op stoner en doom. En met snijdende gitaarsolo’s en een agressieve strot kan Solace behoorlijk venijnig uit de hoek komen. De band maakt voor slechts één show de oversteek van New Jersey naar Tilburg. (GvdB)
Ufomammut
Ufomammut bracht in 2003 een plaat uit met de titel Snailking. De muziek van het Italiaanse trio klinkt dan ook als een gigantisch slijmerig weekdier dat zich net tegoed heeft gedaan aan een wietplantage. Lompe riffs glibberen over een glijspoor van wazige psychedelica naar… tja, waar naartoe eigenlijk? Waarschijnlijk naar een
hemel waar de spaghettisaus altijd is gespiket met LSD. (MtH)
» // recensie Lucifer Songs
» // website
Witchcraft
Liedjes en fijne melodieën zijn niet waarvoor je naar Roadburn gaat. Mocht je ze toch willen horen, kom dan vroeg. Witchcraft opent namelijk het bal. Een troostprijs voor de Zweden, die hun tour als voorprogramma van Monster Magnet in het water zagen vallen door een overdosis van de heer Wyndorf. De uitermate knappe doomrock van Witchcraft, die nu eens niet alleen aan Black Sabbath maar ook aan bijvoorbeeld Cream, Jethro Tull en Joni Mitchell refereert, verloor daarmee de kans op het grotere publiek die het verdient. Zorg voor een beetje rechtvaardigheid en laat je massaal betoveren door Witchcrafts wonderschone melancholie. (MtH)
» // recensie Firewood
» // website
Ozric Tentacles
Deze Engelse band maakt net als landgenoten Orange Goblin en Hawkwind speciaal voor Roadburn 11 de trip van Engeland naar Tilburg, puur omdat het psychedelische en onafhankelijke karakter van het festival hen zo aansprak. Hun debuut optreden vond dik twintig jaar terug plaats op het Stonehenge Free Festival dus lijkt het duidelijk te zijn welke richting de muziek van het vijftal opgaat. Maar er is meer in het leven dan spacerock alleen, concludeerde oprichter, opperhoofd en gitarist/toetsenist Ed Wynne sinds het begin en dat doet hij nog steeds. Dus integreert Ozric Tentacles ook dub, trance en reggae in hun sound en klinken zij volstrekt origineel tussen al die andere spacerock bands. Wat zeg ik: Ozric Tentacles is een van de speerpunten van de wereldwijde spacerock scene tot op de dag vandaag en wat mij betreft tot in de lengte der jaren. (XvA)
» // recensie Eternal Wheel
» // website
Brant Björk and The Bros
Zijn jaren als drummer in Kyuss zijn allang voorbij. De herinnering eraan niet: zijn stuwende, slome ritmes zijn de basis van het geluid van Kyuss en daarmee is Björk absoluut een trendsetter geweest, die zelfs in uptempo-nummers een maat trager leek te spelen. Geïnspireerd door Black Flag, Sabbath, Blue Cheer en de intense hitte van de Mohavewoestijn draagt Björk met zijn onafscheidelijke mutsje nog steeds zijn muzikale ideeën wereldwijd uit. Slow paced en grooving. Als bandleider van Brant Björk and the Bros, als deelnemer aan talloze projecten/bands, labelbaas van Duna Records en op Roadburn 2006. (ML)
» // recensie Saved By Magic
» // website
Hawkwind
Hoewel Hawkwind onmiskenbaar de band van Dave Brock is, speelden ex-leden vorig jaar al op Roadburn met hun nieuwe band Space Ritual. Hawkwind werd mid jaren zestig opgericht en dient sindsdien als vehikel voor Brock en consorten om hun voorliefde voor psychedelische drugs uit te dragen. Het blijft dus de vraag waarom bassist Lemmy Killmister ooit uit de band werd gezet nadat hij bij de Canadese grens werd betrapt op het bezit van drugs. Weet u meteen dat lijflied Motorhead eigenlijk oorspronkelijk van Hawkwind is. Een langgekoesterde droom gaat in vervulling voor Roadburn chief Walter Hoeijmakers want hij is een Hawk-fan van het eerste uur. Door de standvastigheid van Hoeijmakers om zijn helden op zijn eigen festival te kunnen aanschouwen komen zij speciaal naar Tilburg. (XvA)
» // recensie Take Me To Your Leader
» // website
foto´s Orange Goblin en Witchcraft uit het archief, door Rachel Rijsdijk
foto Brant Bjork and the Bros uit het archief, door Katrien Schuermans
http://www.kindamuzik.net/festival/roadburn/voorbeschouwing-roadburn-11/12506/
Meer Roadburn op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/roadburn
Deel dit artikel: