Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eigen gezicht
Sonic Acts heeft elke editie een sterk centraal thema, GOGBOT focust op het choqueren van de zintuigen vanuit een futuristische inslag, STRP plaatst technologie voluit centraal en Today's Art gaat uit van het beeld in digitale cultuur, performance en architectuur en trekt die lijn door naar muziek. Het zij je vergeven als je je afvraagt wat Rewire naast laatstgenoemd festival dan ook te zoeken heeft in Den Haag. Dan reken je buiten het eigen gezicht van dit boutique-festival.
Mars
Rewire is in de allereerste plaats een festival voor hedendaagse muziek. Daarnaast wordt ook een langer dan het festival lopende tentoonstelling gepresenteerd die diverse raakvlakken vertoont met het muzikale aanbod. De focus ligt dus op de muziek en grofweg gezegd komt de programmering neer op wat in dit magazine zijn thuis vindt in de Mars-sectie of internationaal gecoverd wordt door het onvolprezen WIRE. Denk dan aan trefwoorden als: Noorse jazz, neoklassieke indie, kamerpop, postpunk en minimalwave. Plus natuurlijk dansavonden met vernieuwende producers en dj's.
Concentratie?
Wordt de spoeling niet wat dun met zo veel festivals die allemaal in dezelfde vijver vissen? Het antwoord op die vraag kan bevestigend luiden. Het is ontegenzeglijk een waarheid als een koe dat je met concentratie van krachten, inspiratie en budgetten een monsterlijk programma zou kunnen optuigen waarin de vele eerder aangehaalde richtingen van de hedendaagse muziek- en kunstpraktijk in de experimentele en innovatieve hoek samenkomen. Dan hoef je niet terug te vallen op de geijkte namen die in een keurslijfproject gedrukt worden of gewoon hun overbekende riedel komen afdraaien. Ook kun je dan stappen zetten om werkelijk unieke programma's en wereldpremières aan te bieden, naar analogie van het Holland Festival, dat zelf heel sporadisch al begint te lonken naar de regionen waarin Today's Art, STRP, GOGBOT, Sonic Acts (en FAQ en State-X en Impakt) en ook Rewire zich ophouden.
Alternatief in diversiteit
Aan de andere kant: die gedachtelijn volgend zou je dus uitkomen bij veelal kostbare producties met navenante entreeprijzen en een publiek dat zich dat kan veroorloven alleen. Krimpende budgetten in de kunst- en cultuursector zullen dat niet minder maken. Dat er tegelijk niet zozeer een tegen- als wel een alternatieve stroming bestaat, bewijzen nu juist de vele festivals voor hedendaagse kunst en muziek die Nederland rijk is. Ze onderstrepen glansrijk dat in die alternatieve (sub)cultuur bijzonder veel aanwas is die kwaliteit levert en niet de hoofdprijs hoeft te kosten. Ook en vooral zijn dit de plekken waar voor de bezoeker heel veel te ontdekken valt in schitterende diversiteit; niet zelden kunstenaars en acts die later opduiken in galeries, op biënnales of het meer mainstream concert- of clubpodium.
Nu
Rewire plaatst in een kleinschalige opzet de bezoeker en de persoonlijke, directe beleving boven op de rode draad die de programmering biedt. Een centraal gegeven daarin is Nu. Het is leuk en aardig dat iemand een palmares heeft om over naar huis te schrijven of de grote belofte schijnt te zijn; het gaat erom dat Rewire in het hier en nu plaatsvindt. Dan en daar moet het gebeuren; die prikkeling, die verwondering, overrompeling; dat fenomenale concert. Jij bent erbij, kijkt en luistert en maakt daarmee alleen al onderdeel uit van Rewire's Nu.
Veelzijdigheid
Vanzelfsprekend kun je je de vraag stellen of er wel een Nu bestaat. Onlangs nog wijdde de wetenschapsbijlage van NRC er een aantal gesprekken met psychologen, fysici en filosofen aan. Je kunt jezelf die vraag stellen en wie weet vind je wel een antwoord. Je kunt natuurlijk ook naar Rewire komen en niet in de achteruitkijkspiegel loeren of dromen van een tijd waarin androïden seks via internet hebben, maar je overgeven aan wat de curatoren van het festival serveren. Grappig genoeg is dat trouwens relatief gezien niet eens per se een bombardement aan indrukken. Ook stelt Rewire niet dat dat een slechte zaak zou zijn. Rewire geeft in de expositie alleen al ruimte aan kunstenaars als Sarah van Sonsbeeck, Roger Hiorns, Berend Strik en CM von Hausswolff. Daar sta je oog in oog met hun zoektochten naar (of) antwoorden op de vraag naar de plaats en vorm van een kunstwerk in een samenleving die aan elkaar hangt van meer en meer en meer, hoger en sneller; van fragmentatie van publiek en exponentiële groei in het verwerken van input, data en bereik, ook internationaal. Scheppen in dat multi-gefacetteerde Nu is immers ook het schrappen erin.
7even
Rewire is op de eerste plaats een festival voor hedendaagse muziek en ook daarvoor geldt: horen, zien, doen. KindaMuzik heeft daarom een selectie gemaakt van zeven muzikale artiesten die op Rewire acte de présence zullen gaan geven. Nóg een reden, en dat zeven keer, om naar Rewire te gaan en je onder te dompelen in de beleving van het Nu. En je een verwend nest te weten.
Holly Herndon – 'Movement'
Kelpe – 'Answered'
Black Marble – 'A Great Design'
Intergalactic Gary – @ Monster Disco, Zurich 18.09.10
Julia Holter – 'In the Green Wild'
Valgeir Sigurðsson – A Take Away Show
Nathan Fake (foto boven)– Boiler Room Live Show
http://www.kindamuzik.net/festival/rewire/voorbeschouwing-rewire-festival/24422/
Meer Rewire Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rewire
Deel dit artikel: