• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Pinkpop 2009, deel 2: "Het kan me niet lang genoeg duren."

In deel 2 van de special over het jubilerende Pinkpop komen Rowwen Hèzes Tren van Enckevort, oud-presentator Jan Douwe Kroeske en tot slot Jan zelf aan het woord. "Voldoening, kippenvel, elk jaar weer." (Lees hier deel 1).

Tekst: Martijn Kuijpers

Publicatiedatum: 21 mei 2009

Tren van Enckevort, accordeonist van Rowwen Hèze, speelt dit jaar voor de vierde keer op Pinkpop.
Op de website van Rowwen Hèze staan zes hoogtepunten uit de bandhistorie; twee daarvan zijn Pinkpopconcerten. De band heeft dan ook een warme band met het festival. "Ons eerste Pinkpopoptreden was onze doorbraak, daarna is het balletje gaan rollen", vertelt Van Enckevort. "En ik ben er best trots op dat het oudste festival Limburgs is. Net als Jan Smeets dragen wij het Limburgse vaandel door het land. En in dat weekend zakt het hele land af naar onze provincie, dat heeft toch iets speciaals. Jan heeft het maar mooi volgehouden, altijd zijn eigen ding gedaan. En als je ziet wat er nu staat: chapeau."

"De eerste keer zal ik nooit meer vergeten", vertelt de goedlachse muzikant over hun optreden in 1992 [foto onder]. "Ik moest alleen het podium opkomen en struikelde over een kabel. Op de video zie je nog dat ik net overeind bleef. Het regende voor ons optreden, maar toen we gingen spelen brak de zon door. Na een nummer of vijf weet je dan dat het gaat lukken, alles klopte gewoon. En dan zie je ineens 50.000 man hossen en springen, we wisten niet wat ons overkwam. Het was aan onze gezichten te zien: het leek wel alsof we een kilo coke gesnoven hadden." Niet alleen voor Van Enckevort junior was het bijzonder. "Mijn ouders waren er toen ook en mijn vader had nogal een vooroordeel over Pinkpop, met lange haren en tatoeages", lacht hij. "Maar hij is compleet bijgedraaid; hij vond het geweldig en werd helemaal opgenomen in het publiek. Dat is tekenend voor de gemoedelijke sfeer."

"Ik ben wat jonger dan de rest, maar voor de andere bandleden was het echt een grote droom om ooit op Pinkpop te spelen", gaat de accordeonist verder. Voor hemzelf speelde dat niet zo. "In die tijd was het een beetje 'not done' om naar Pinkpop te gaan. Na 1992, vanaf de tijd van Pearl Jam en Nirvana is dat wel veranderd, het is veel leuker geworden. Ik ben er daarna ook vaak als bezoeker geweest." Dat Rowwen Hèze dit jaar vroeg op de dag speelt, ziet Van Enckevort niet als een nadeel. "Nee hoor, ik denk dat twee uur 's middags een heerlijke tijd is voor een feestje. Juist op die middag kan dat heel goed: een zondag in het zuiden."

Jan Douwe Kroeske heeft Pinkpop actief meegemaakt van 1985 tot 1997, als presentator en televisiemaker.
"Voor mij heeft Pinkpop een heel andere kant, met een heel ander gevoel dan voor bezoekers. Van tevoren was ik al maanden bezig met de voorbereiding, dus ik heb echt een 'makersgevoel' bij het festival. Ik zoomde erg in op de inhoud en minder op de beleving. Daar is niks mis mee, het was altijd een heel prettige plek om te werken, mede door Jan Smeets." Over zijn persoonlijke hoogtepunt van al die jaren, twijfelt Kroeske geen moment. "Het interview met Red Hot Chili Peppers, met gitarist Hillel Slovak erbij, die een maand later aan een overdosis overleed, blijft een klassieker uit mijn tv-carrière. Dat blijft bijzonder, voor mijzelf een van de mooiste Pinkpopmomenten. Maar als alom hoogtepunt voor het festival zie ik toch wel het optreden van Pearl Jam in 1992."

De oud-presentator heeft Pinkpop meegemaakt op drie locaties, en van 15.000 bezoekers in 1985 zien groeien tot 72.000 in 1994. "Toch is er niet zoveel veranderd in die jaren, buiten de begroting en de techniek dan. Ik denk dat Pinkpop zich onderscheidt van andere festivals door de jarenlange traditie en het aantrekkelijke programma." Kroeske is het niet eens met het veelgehoorde commentaar dat bands te vaak op herhaling komen in Landgraaf. "Als je vindt dat er te vaak bands terugkomen, dan kijk je er toch te veel met een Lowlandsoog naar; Lowlands is meer om nieuwe bands te ontdekken, Pinkpop is meer geschikt om bands terug te laten komen. Maar goed, als Lenny Kravitz dit jaar wéér zou komen, zou ik niet gaan. Die man mag nooit meer op Pinkpop spelen."

"Nadat ik stopte als presentator, ben ik alleen in 2001 nog naar het festival geweest. Dit jaar ben ik er weer bij, op uitnodiging vanwege het jubileum. Dat Bruce Springsteen er speelt, is verrassend, maar de aandacht die Nederlandse bands altijd krijgen heeft voor mij nog meer waarde. Fantastisch dat Kyteman en De Staat er spelen dit jaar. Nederlandse bands hebben altijd hun beste optredens op Pinkpop gegeven, denk aan Urban Dance Squad, Krezip of Daryll Ann. Ze blijken het beste uit te komen in de internationale arena die Pinkpop is. Ik ben ongelooflijk blij met die plek."

'Mister Pinkpop' Jan Smeets, oprichter en aanstichter, is er voor de veertigste keer bij. En nog altijd is hij de spil van de organisatie.
"In der Beschränkung zeigt sich der Meister", spreekt Smeets plechtig, als het over de programmering van zijn festival gaat. "Pinkpop draait om de drie P's: Podium, Popgroep, Publiek. Wij zijn van de eenvoud, van de traditie, zonder bijzaken. We hebben ook minder bands dan Rock am Ring of Rock Werchter. Dat maakt het moeilijker, maar het is tegelijkertijd ook onze kracht. Die veertig bands moeten echt sense maken." Smeets is kort en krachtig: "Als je nieuwe bands wil zien, moet je naar Noorderslag of Lowlands, op Pinkpop komen bands die al wortel hebben geschoten." Maar dat wil niet zeggen dat je alleen voor de muziek in Landgraaf moet zijn. "Pinkpop heeft toch het vakantiegevoel, met de glooiende heuvels van Limburg en de mooie campings."

Het mooiste moment van het Pinkpopweekend komt voor mister Pinkpop al op zaterdagochtend. "Als ik tegen de medewerkers zeg: 'Iedereen klaar? Dan komt nú het volk' en je ziet die massa weer binnenkomen. Geweldig", spreekt Smeets vol liefde. "Het gevoel dat een schilder heeft als zijn kunstwerk klaar is, of een schrijver met zijn boek, dat heb ik elk jaar weer als Pinkpop begint. Voldoening, kippenvel, elk jaar weer." Van routine is dan ook nog altijd geen sprake. "Ik loop tijdens het weekend echt niet op mijn klokje te kijken of het alweer dinsdag is. Het kan me niet lang genoeg duren."

Om popmuziek is Pinkpop begonnen en daar draait het nog steeds om. Verwacht dus ook de komende jaren geen uitgebreide randprogrammering of andere zaken die afleiden van de muziek. "De ontwikkeling zit bij de popmuziek zelf. Van jonge mensen met talent moet het komen. Het is toch fantastisch dat we daar podia voor hebben." Die podia blijken nu bovendien zelfs groot genoeg voor The Boss. "Bruce Springsteen wordt wel het hoogtepunt, het is de grootste die we ooit gehad hebben. Uit het rijtje Tom Petty, Bob Dylan en Neil Young." En die laatste kunnen we volgend jaar verwachten, toch? "Laten we het hopen", spreekt Smeets verwachtingsvol. En anders misschien maar voor het volgende jubileum. Smeets, stellig: "De vijftigste editie? Deo Volente ben ik er gewoon bij."

Lees hier deel 1 van de Pinkpopspecial 2009

Foto onder: Ton van der Wal

http://www.kindamuzik.net/festival/pinkpop-festival/pinkpop-2009-het-kan-me-niet-lang-genoeg-duren
Meer Pinkpop Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pinkpop-festival