http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Le Guess Who? 2014: Hoe dan?
Muziekliefhebbers rollen van hun stoel bij het zien van de line-up van Le Guess Who? 2014. Want het programma is niet alleen ongelofelijk breed en diep, ze laat absolute klasbakacts in actie komen, terwijl er alle ruimte blijft voor experiment en nieuw talent. Dit alles aan de rand van de hedendaagse muziek, waar de mainstream zich net afvraagt: wie? En daar vraagt de Le Guess Who?-ganger vooral: hoe dan? Hoe overleef je het waanzinnige aanbod?
Tekst: Sven Schlijper
Publicatiedatum: 16 november 2014
Van de Grote Oorlog, levende legenden en bijtende hypnose
Als je in Utrecht en omstreken woont en een fiets hebt, driewerf bingo! Als je van buiten de stad komt, neem een OV-fiets en cross rond. Anders is er bijna geen beginnen aan LGW?14. KindaMuzik stalt het stalen karos eerst bij TivoliVredenburg. Vergeef ons dat we op de eerste dag gaan voor de allergrootste naam, maar Einstürzende Neubauten hebben met Lament net de volmaakte plaat van het jaar gemaakt. Dit aangrijpende oorlogsepos over de Eerste Wereldoorlog slaat gaten in de ziel, bevraagt menselijkheid en gebrek daaraan en de compromisloze Duitsers slaan zelfs nieuwe en verbijsterende wegen in. Dit kan (en zal) rauw op het dak vallen en dus zorgt LGW14 voor een muzikale inleiding in de vorm van geselecteerde muziekstukken over de Grote Oorlog. Neem gerust een bloemlezing van Britse war poets mee om het begin van de avond af te ronden.
Het grote balen moet je leren een plek te geven op LGW14. Dat zit erin als je Neubauten ondergaat, terwijl je alleen al op donderdag maar liefst elf andere bands mist. Het is niet anders. Let wel: ben je meer folky ingesteld, dan kom je aan je trekken in EKKO en boven in TivoliVredenburg draait een festivalletje binnen LGW14 genaamd Austin Psych Fest. Daar komen wij trouwens later op de avond aan, wanneer Tamikrest zijn golvende mix van Malinese volksmuziek meets Hendrix brengt. Blijven voor Loop is daarna volslagen logica. Ook hypnotiserend en stijf van de drone langs bijtende riffs en meedogenloze drums.
Halverwege Neubauten weggaan lukt toch niet, dus gaat de reis pas na afloop richting De Helling. Daar is dan ook alle reden voor, aangezien Silver Apples op het menu staat. Legendarisch uit oude tijden, eind jaren zestig. De tijd ook ver vooruit toen. Repeterende elektronische melodieën en texturen buitelen rond in een krautrock- en minimalmusicwereld waar mistige flarden het zicht bijna ontnemen op de subtiliteiten die links, rechts, boven en onder door het kristalheldere geluidsbeeld dwarrelen.
Fragiel en maf
Op vrijdag komt de landkaart pas echt tevoorschijn. LGW14 stuurt de festivalganger naar plekken waar menig Utrechter nog nooit van gehoord heeft, hoe passend. Hink-stap-springen op een fiets, kan dat? Wij gaan een poging wagen en laten en passant de meer thematische kompasnaald voor wat ze is. We storten ons vol in het royale feestgedruis. Aangestift staan Tape en Okkyung Lee. Tweemaal fragiel, tweemaal een combinatie van akoestisch instrumentarium en elektronica. En beide keren uiterst zachtmoedig. Tussen de bedrijven door is het aan Dean Blunt om te bewijzen dat hij net zo overweldigend voor de dag weet te komen als zijn voormalige wapenzuster copeland eerder deze maand op Rewire. We verwachten veiligheidshalve het onverwachte, dan zit je met deze mafkees-sampler altijd goed.
Licht uit
Laat op de avond zoeken we vertier bij Cut Hands en Prurient. Dat wordt dus kiezen of delen. EKKO of De Helling. Veel verder uit elkaar kunnen zalen niet liggen. Nu ja, dan reken je buiten dB's, maar daar is deze avond geen programma. Naarheid van de meer duistere soort, dat is wat deze acts serveren. Als het licht nog even echt uit moet dus, teken je best daar present. Mag ook wel aan het slot van een lange festivaldag. Stiekem denken we nu dat de keuze zal vallen op Prurients noise-scapes, die de kitsch van Ben Frost mijlenver voorbij zijn. Als het een beetje meezit, levert de tactiek van totaal verschroeide aarde een fijne beat op die langswappert.
Leven in het moment
De sprong van Okkyung Lee naar Prurient lijkt wat groot en dat is-ie ook. Wat in de tussentijd te doen? Trommelvliezen laten teisteren door Iceage bijvoorbeeld. Kijken of Trans AM inmiddels een meer zinnige koers en richting heeft gevonden. Onthaasten met Sir Richard Bishop of toch naar de cute wavepop van Nouveau Vélo? En er moet ook nog gegeten worden. Of zou daarin voorzien worden in het immense TivoliVredenburg-gebouw? Even van het moment laten afhangen dus. Gelukkig zijn Rasa, Moira, ACU en zelfs EKKO niet ver weg van de grote kolos die het kloppende festivalhart vormt.
Mond op mond
Michael Gira van Swans cureert het festival Mouth to Mouth op LGW14. Links en rechts duiken zijn keuzes op (zoals Prurient, Xiu Xiu, Okkyung Lee of Silver Apples) en op zaterdag is het in de grote zaal van TivolVredenburg een kwestie van strikje-er-omheen-en-niks-meer-aan-doen. Achtereenvolgens zet Gira daar Baby Dee, Savages & Bo Ningen, Wire en zijn eigen Swans neer. Laat je in die gemakkelijke zetels zakken en onderga het. Punt. Maar de rest van het programma dan? Niet aan denken. Doen alsof je in een bubble zit, afgesloten van de rest van de wereld. Laat je meevoeren door Gira.
Respijt voor geweld
En toch is dat zonde. Want er is zoveel meer op LGW14. Zoals Hauschka in de Janskerk. Midden tussen prepared piano en elektronica. Spannend en even respijt voor het geweld van Gira. Op dezelfde plek levert A Winged Victory for the Sullen ook warmte en gloed tegenover de kille mechanieken van Wire. En voor wie het wel gelooft met de twee uur durende muren vol noise van Swans verpakt in slechts zeven nummers is er weer het hoekje Rasa, Moira en ACU, waar van zaaltje naar zaaltje gedarteld kan worden. Met een stukje verderop natuurlijk ook EKKO. We melden het maar, want zo'n kanon in de grote zaal levert nogal een slagschaduw op. Zo is de poppy lofi-postpunk van The Intelligence erg smakelijk en vol messcherpe hoekigheid.
24 uur met...
Een van de ernstigste gevallen van 'hoe dan?' is toch wel dat Autechre en Emptyset tegelijk spelen. Daar snapt een weldenkend mens weinig van. En jezelf opsplitsen is nog steeds niet mogelijk. Wel kun je altijd nog door, door en door, want Emptyset speelt ook een uurtje tijdens het vierentwintig uur durende Dronefest. Daar vind je trouwens ook nog Tim Hecker, William Basinski en Machinefabriek of Stephen O'Malley. Midden in de nacht is er even een liveperformance, maar je bent onder de pannen. Scheelt weer een nachttrein.
Stemscapes
Nog zo'n 'huh?!'-moment volgt op zondag wanneer Julianna Barwick en Jozef van Wissem tegenover elkaar staan. Niet handig. Van Wissem was al geniaal op Rewire en de luitist is een absolute aanrader. Qua drone kun je je hart ook bij anderen ophalen natuurlijk, maar de zalvende stemsoundscapes van Barwick willen wij op zeker niet missen. Wel handig: dan ben je meteen present voor wanneer de absoluut meesterlijke held William Basinski zijn tapeloops uiteen laat vallen in drone en ambient.
Grijns van oor tot oor
On a bright note... Tijd voor een van dé popplaten van de laatste maanden. Tijd voor tUnE-yArDs. Gekte, doldrieste ritmes en een overweldigende hoeveelheid creatieve muzikaliteit. tUnE-yArDs heeft het allemaal is daarbij ook nog eens uiterst aanstekelijk. Must see. Daarna kun je je serieus achter de oren krabben bij de symfonische pop van St. Vincent of de ironische jolijt van Sleaford Mods opzoeken voordat het aan Selda ft. Boom Pam is om de boel te sluiten. En hoe! Turkse folksongs op psychedelische popwijze gespeeld: opzwepend en superbe! Met die grote grijs op je smoelwerk sprint je nog één keer de trap op voor de laatste gruistonen van O'Malley. En dan is het klaar. Over en uit. Plaatjes tot in de kleine uurtjes. Gelukzaligheid van oor tot oor. Volgend jaar weer. Hoe dan? Hoe komt LGW15 hier overheen?
http://www.kindamuzik.net/festival/le-guess-who/le-guess-who-2014-hoe-dan/25488/
Meer Le Guess Who? op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/le-guess-who
Deel dit artikel: