Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Gratis naar Blue Highways? Dat kan wel, maar dan moet je wel lid worden van onze nieuwsbrief. We geven in de komende nieuwsbrief zomaar vier kaarten weg!
Wie had pakweg vijftien jaar geleden kunnen voorspellen dat het conservatieve muziekgenre uit de eenzame prairie van Amerika zich zou ontvouwen in de Nederlandse popfestivalcultuur? Misschien is het succes te danken aan de americanafobie van Mojo, die nog steeds de Amerikaanse volksmuziek mijden als de pest.
Terwijl de kaartverkoop van de concertmaffia achter Pinkpop en Lowlands achteruitholt, schieten als tegenreactie talloze festivalletjes als paddestoelen uit de grond. Daarnaast zien ook de bijna doodgebloede bluesfestivals heil in het veelomvattende fenomeen americana. Ze nemen de beproefde formule dankbaar over; Take Root, Roots of Heaven en de behoorlijk gegroeide Rhythm & Blues Night van Groningen zijn slechts enkele succesvoorbeelden. Maar het belangrijkste en toch wel exclusiefste americanafestival van de Lage Landen is sinds jaar en dag Blue Highways.
Dit jaar lijkt de eigengereide formule van de voorgaande edities alleszins gehandhaafd.
"Het was ons te doen om de artiesten die uit de omgeving komen waar de americana haar oorsprong heeft. Artiesten die je niet het hele jaar door in Nederland kunt zien. We spraken af dat we de eerste vijf jaar geen Nederlandse acts zouden programmeren”, vertelde organisator Antoine Crone ons vorig jaar in een interview.
In het zesde jaar moeten we het echter nog steeds doen zonder artiesten uit de buurt, zullen wederom vijftien Amerikaanse artiesten en bands de raakvlakken tussen country, rock en folk gaan verkennen en komt ook ditmaal Billy Joe Shaver niét langs. Het lijkt allemaal niet zo heel erg, want de zesde aflevering van het meest vooraanstaande festival heeft veel interessante muziekmakers in de aanbieding. Zo kijken we in de categorie Goud van Oud uit naar de gereviseerde groep Son Volt rondom Jay Farrar, die ooit samen Jeff Tweedy van Wilco de spil vormde van pioniers Uncle Tupelo en later dus continueerde als Son Volt. Vooral de eerste twee Son Volt-platen, Trace en Straightaways, nemen een belangrijke positie in als we het hebben over de alternatieve country van de jaren negentig.
Iemand die ook heel invloedrijk is en vandaag de dag het experiment niet schuwt, is de voortreffelijke Chuck Prophet, ook bekend van de legendarische gitaargroep Green on Red. Zijn recente soloplaat The Age of Miracles hoort thuis in het rijtje klassiekers, net zoals het conceptuele Hotwalker van een andere formidabele zanger en liedjesschrijver, Tom Russell, die voor deze ene keer met een hele band komt opdraven.
Countryvriend Jim Lauderdale timmert alweer een tijdje aan de weg. Hij komt ook niet alleen, maar neemt een aantal bluegrassmuzikanten met zich mee. Misschien dat Lauderdale live wel de nodige overtuigingskracht bezit die zijn laatste langspeler, Headed for the Hills geheten, toch enigszins ontbeert.
We hebben ook onze twijfels over gitarist Bill Kirchen, want die eerdere poging met de oervervelende countrygroep de Twangbangers gooide al eens roet in eten.
En er zijn veel meer oudgedienden, want ex-Eagle Bernie Leadon is aanwezig en maakt ons nieuwsgierig naar zijn enige optreden in Nederland. We hebben 27 jaar gewacht op een soloplaat, dus het moét haast wel bijzonder worden maar een oubollige set is ook niet uit te sluiten.
Jonger talent is er ook, zoals D.B. Harris die zeer waarschijnlijk oude romantiek doet herleven, zoals Jesse Dayton dat ook heel enerverend deed op voorgaande edities van Blue Highways . Onlangs waren de twee nog samen op tournee.
En Nathan Hamilton uit Austin kunnen we waarschijnlijk in dezelfde categorie onderbrengen.
Voor het harde werk kan je terecht bij Two Cow Garage die hun laatste cd lieten produceren door zanger Brent Best van de uiteengevallen groep Slobberbone.
Dat ze succes merkten we al op SXSW, toen we buiten op de stoep van de club Beerland enkele noten hoorden.
Two Cow Garage zou wel eens voor een relletje kunnen zorgen in het concertgebouw. Wie rust zoek kan terecht bij Caroline Herring. Ze is een goede vervangster voor Gillian Welch.
Het aantal vrouwen op het festival is opmerkelijk groot. Vooral het eerste Nederlandse optreden van de supergroep Tres Chicas, de band van Tonya Lamm (Hazeldine’, Lynn Blakey (Glory Fountain’ en Caitlin Cary (ex-Whiskeytown), zal veel luisteraars op de been brengen. Kelly Willis, Lori McKenna en Eliza Gilkyson maken het rijtje van zingende vrouwen compleet.
Opnieuw had een gevestigde naam, zoals Emmylou Harris, Mary Gauthier of Grey DeLisle misschien niet misstaan, maar vaste bezoekers weten nu eenmaal dat Blue Highways graag een voorsprong neemt en dat maakt het verschil met andere (roots)festivals.
http://www.kindamuzik.net/festival/blue-highways/blue-highways-blijft-het-meest-exclusieve-rootsfestival/9050/
Meer Blue Highways Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/blue-highways
Deel dit artikel: