• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

De grote Voicst luistertest

Voicst bracht dit jaar het het knappe en energieke 11-11 uit, tourde vervolgens met Bettie Serveert door Nederland en deed zelfs Amerika aan. KindaMuzik zette zanger/gitarist Tjeerd Bomhof een koptelefoon op het hoofd, liet wat liedjes horen en vroeg hem: wat vind je d'rvan?

Tekst: Norbert Pek

Beeld: Sylvia Korving

Publicatiedatum: 18 november 2004

KAITO – SHOULD I (Band Red, 2003)
"Dit is 'Should I' toch? Een typisch Kaito-nummer. De gitarist is zo bizar! Hij speelt niet één echt normale partij. Het is puur opvullen met ritmes en effecten, alsof hij een soort tweede drummer is. Ik heb Kaito voor het eerst in Londen gezien toen ik daar met Seedling was. Ik ging nog wel eens met die band mee om te helpen. Seedling speelde daar de ene dag een Peel Session en de volgende dag stonden ze met Kaito in The Garage. Ik had nog nooit van die band gehoord maar werd meteen weggeblazen. Ze hebben zowel klasse als charme. De zangeres is zo ongeveer perfect. Qua stem, qua attitude, qua looks. Heel cool en helemaal niet arrogant. Ik heb haar even gesproken toen ik hun cd kocht."

THE BEATLES – FROM ME TO YOU (1962-1966, 1963)
"Ik heb wel eens van dit bandje gehoord. Engeland? Een paar jaartjes terug? Ik weet even niet hoe dit nummer heet, maar heb hem volgens mij wel op plaat. Hier zit heel veel kwaliteit in: de accoordenschema's, de bas en drums doen puur wat nodig is en de koortjes zijn loepzuiver. Tot m'n zeventiende heb ik veel naar de Beatles geluisterd en daarna eigenlijk nooit meer. Dat heb ik ook met Jimi Hendrix. Maar als ik dit weer hoor vraag ik me af waarom ik het niet vaker opzet. Ik heb vroeger veel Beatles-platen van mijn moeder weten te scoren."
Waar luisterden je ouders vroeger naar?
"Mijn vader voornamelijk naar klassiek en mijn moeder veel naar pop. Ze hield het best wel bij op haar manier. Twee Meter Sessies keken we bijvoorbeeld altijd. Ik luister niet zoveel naar klassieke muziek, maar ik denk dat ik mijn vader ooit wel achterna ga."

FRANZ FERDINAND – TAKE ME OUT (Franz Ferdinand, 2004)
"Vet. Dit nummer straalt een grote 'fuck you' uit. Ze hebben een geweldig beginstuk, gewoon een echt hitrefreintje, maar na dertig seconden gaan ze door met heel iets anders en dat is óók vet. Er zit een noodzaak achter. Ze hebben het in één keer geschreven, niets meer veranderd en dan is het gewoon: take it or leave it. Ik vond Franz Ferdinand al erg goed, maar na hun Lowlands-optreden was ik helemaal om. Dat was zo strak, zo cool, zo zuiver. Hier zit ook veel Beatles in qua melodie. Hoe vaak ik dit nummer heb gehoord? Zelf zal ik het zo'n vijftien keer hebben opgezet maar in clubs heb ik hem wel honderd keer voorbij horen komen. Ik ben benieuwd of hun tweede album net zo goed gaat worden. Een moeilijke klus."

KEANE – BEND AND BREAK (Hopes and Fears, 2004)
"Dit klinkt wel heel erg Keane. Ik ben een sucker voor popsongs, al is dit wel heel glad. Aan de ene kant kots je om wat het is, maar toch vind ik het goed. Het begin van het nummer is wel beter dan hoe het nu eindigt."
Zijn jullie met 11-11 niet gladder geworden dan voorheen?
"Ik weet niet of dat zo is. Ik denk dat we meer melodieën hadden dan we wisten. De nummers zijn wel hetzelfde gebleven, maar je hoort nu alles goed. Dat scheelt wel."

BETTIE SERVEERT – DREAMANICS (Attagirl, 2004)
"Dit keyboard-intro gaan we van ze jatten, al weten ze dat nog niet. Dit is heel mooi geproduceerd, je hoort zoveel verschillende dingen. Deze hele cd is spannender dan wat ze hiervoor hebben uitgebracht. Uit dit nummer spreekt ook een liefde voor muziek en dat hoorde ik op voorgangers Log 22 en Private Suit niet. Het is mijn persoonlijke mening, maar op die albums klinkt het als een trucje, terwijl hier veel dedication hoorbaar is. Het kan schelen dat ik veel weet over het opnameproces. Ze hebben veel zelf gedaan in plaats van met big ass producers te werken. Ik heb het album zo'n vijf keer opgezet, maar heb die nummers vooral vaak live gehoord... misschien wat té vaak."
Is het een goede keus geweest om met Bettie Serveert op tour te gaan?
"Het heeft zo z'n voor- en nadelen. Het voordeel is dat het heel tof is met hen, dat we in toffe zalen spelen, dat er veel publiek is en we er veel van leren. Ze hebben wel een bak ervaring. Qua publiek is het alleen..... de Bettie-twintigers en -dertigers trekken ons wel, maar vanaf veertig wordt het al moeilijk en vanaf vijftig en zestig gaat het mis. En die zijn er wel! Gelukkig verkopen we wel veel cd's na een optreden."

VIVE LA FÊTE – JALOUX (Nuit Blanche, 2003)
"Ik vind het niet goed maar wel heel grappig. Ze hebben thuis wat lopen aankloten en dit is het resultaat. Het is echt één grote grap. Uiteindelijk staan ze op alle festivals waar iedereen uit z'n dak gaat. En zij maar zuipen en blowen met wat XTC erbij. Zelf houd ik niet van dit soort eighties. Maar met heel veel bier op kan ik het misschien wel een hele cd volhouden."

MUSE – BLISS (Origin of Symmetry, 2001)
"Het is toevallig dat je dit nummer hebt uitgezocht, want deze is erg goed: het intro bijvoorbeeld en de gitaar die er supervet komt inzetten. Maar sommige van hun nummers vind ik echt verschrikkelijk. Als ze die anthems gaan doen met die hoge zang. Staat hier meer van Muse op?"
MUSE – MICRO CUTS (Origin of Symmetry, 2001)
"Dit nummer is alleen maar drama en klagerigheid, ik trek het niet. De tekst is ook niet te verstaan door die zang. Je kan muziek van twee kanten bekijken: van de lichte en de donkere. Hun insteek is altijd de donkere, terwijl ik ook altijd met de andere kant rekening houd. Een band als Queen is ook erg bombastisch, maar daar zit tenminste nog een knipoog in."

SOULWAX – ANY MINUTE NOW (Any Minute Now, 2004)
"Dit ken ik wel... ik vind het niet zo'n goed nummer. Andere nummers van de plaat wel. Dit heeft zo'n meezingrefreintje dat ik niet snap. Het couplet is ook beter dan het refrein. Dit zou niet mijn single zijn geweest, ook al is de productie erg goed. Op de vorige plaat vond ik de refreintjes wel wat hebben."
Ik had verwacht dat de Voicst-plaat ook wat elektronischer zou worden.
"Ja, ik ook. Het eerste idee was om de plaat met About op te gaan nemen. Hij produceert vooral dancedingen. Hij werd alleen ziek: een klaplong. We hadden de studio al bijna geboekt, maar toen moesten we weer verder zoeken. Met hem klikte het wel, hij had in het verleden ook 'She Raw' gemixt. Hij stopt er zijn eigen ding in en dat werkt erg goed. In de toekomst wil ik ook zeker nog eens met hem samenwerken. Met onze uiteindelijke producer Eli (Janney - NP) hebben we ook een erg elektronisch nummer opgenomen, maar dat heeft de plaat niet gehaald. We misten nog een klik. Het intro van 'Dazzled Kids' was in eerste instantie ook veel extremer. We hebben de drumcomputer uiteindelijk vervangen door de geluiden van Joppe's echte drum."
Gaat het geluid van Voicst nu snel veranderen?
"We zouden zomaar een akoestische EP kunnen maken. Misschien. Ik weet niet of het snel gaat veranderen. Als je nou die plaat van Soulwax luistert lijkt het alsof ze niet weten wat ze moesten doen. Maar goed. Uiteindelijk schrijf je een liedje en dat ga je met z'n drieën spelen en dan zie je wel wat er uitkomt."

THE LIBERTINES – MUSIC WHEN THE LIGHTS GO OUT (The Libertines, 2004)
"Is dit Razorlight? Oh, de Libertines. Het begin vind ik rampzalig, een beetje nietszeggend. Uiteindelijk komt de brug en het refrein en dan wordt het wel tof. Het is lekker los. Hier spreekt veel plezier uit. Is dit met die twee gasten opgenomen? Ik ben wel benieuwd naar de hele cd."
The Libertines hebben te lijden onder het eigen drugsgebruik. Wat is het grootste gevaar voor het voorstbestaan van Voicst?
"Dat we het niet meer doen om liedjes te schrijven. Dat je alleen maar bezig bent met optreden en de bullshit er omheen. Je moet altijd beslissingen nemen: wel een clip, geen clip, wel dit optreden doen, niet dit optreden doen, nul euro krijgen, duizend euro krijgen. Ik erger me dagelijks aan dat geregel. Het grootste gevaar is dat we vergeten dat het echt een bijzaak is. Ik moet er in ieder geval voor zorgen dat ik liedjes blijf schrijven. Als ik dat te lang niet doe word ik chagrijnig."

VOICST – PORN (Eat the Evidence EP, 2003)
"Ah okee dan. Ik heb deze EP nooit meer gehoord. Ik luister sowieso na het opnemen niet meer naar m'n eigen muziek. Dan is het genoeg. Next."
'Porn' is in een andere versie op 11-11 gekomen. Wat was er mis met deze?
"We wilden hem gewoon opnemen in de studio waar we zaten want daar was meer mogelijk. We hebben alleen veel gediscussieerd over hoe dit nummer zou worden. Er is wel wat veranderd: de brug is nu anders en de bas-slide is er uitgehaald. Dit nummer wilde ik per se op de plaat hebben. Het paste precies tussen wat we al hadden. Toch blijft het moeilijk om hier naar te luisteren, want ik hoor het helemaal anders omdat ik er zo in zit. Toen we terugkwamen van onze tour in Amerika heb ik ook weken niet naar onze nieuwe plaat geluisterd, maar daarna opeens een week lang heel veel. Totdat ik het wel weer had gehoord. Ik ben best tevreden over hoe de plaat uiteindelijk is geworden."

Voicst staat donderdag 9 december samen met The Go Find en Cellophane op KindaMuzik Offline in Rotown, Rotterdam.

http://www.kindamuzik.net/features/article.shtml?id=7860
Meer Voicst op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/voicst