• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Jesse Dayton: Te country voor Nashville

Het allereerste concert waar Jesse Dayton kaartjes voor had, was van plaatsgenoot George Jones. Ook die avond maakte de countrylegende zijn bijnaam helemaal waar: "No-show" Jones. Gisterenavond sloot Dayton zijn optreden in het Utrechtse Vredenburg af met Jones' 'The Race Is On'. Als performer pakt de hardwerkende en betrouwbare Dayton het anders aan dan Jones. "Ik ben blij dat ik een behoorlijke cultaanhang heb en daar speel ik graag voor."

Tekst: Ronald Besemer

Publicatiedatum: 02 maart 2004

Met nieuwe songs en platen is Daytons aanhang niet erg verwend de laatste tijd. Drie jaar geleden alweer verscheen de sleutelplaat Tall Texas Tales, kort daarop gevolgd door Hey Nashvegas!, die al langer op de plank lag. Vorig jaar bracht Dayton Tall Texas Tales opnieuw uit, ditmaal op zijn eigen label Stag Records. Tijdens zijn recente tour speelt de Texaan nog voornamelijk nummers van die twee platen.
"Denk niet dat ik niet druk ben, man! Ik tour, zit in de filmbusiness en run mijn eigen label. En ik heb hard gewerkt aan nieuw songmateriaal. Er zitten twee nieuwe platen aan te komen. De eerste die we uitbrengen is een countrysoulplaat. Als ik terug ben in de VS, bekijken we of we er een single van kunnen trekken." Goed nieuws dus. Al circuleert reeds geruime tijd het bericht dat Dayton een akoestische plaat af zou hebben. "Die moet een poosje later uitkomen. Het lijkt ons beter eerst de big record uit te brengen. Gelukkig beslis ik daar nu zelf over, met een stel maten die me helpen met mijn label."

Dat is wel eens anders geweest. Tot ergernis van Dayton zat de release van zijn meest straighte countryplaat Hey Nashvegas! jarenlang vast door problemen bij zijn oude platenmaatschappij. "Om Hey Nashvegas! uit te kunnen brengen, ben ik mijn eigen label begonnen. Zo kon ik er meteen voor zorgen dat Tall Texas Tales weer beschikbaar kwam, met extra tracks voor de fans. Mijn manager, die vroeger zelf platenbaas was, juichte het plan voor een eigen label toe. Wij dachten dat we zo wat meer geld konden verdienen. En dat is gelukt, haha!"

De vriendelijke Dayton blijft op z'n Amerikaans lekker optimistisch tegen de dingen aan kijken. Stag Records bracht tot dusverre, naast de genoemde cd's van Dayton zelf, maar één plaat uit, Ash Wednesday van Greg Wood. "Ja, goeie plaat hè? Er zitten nog meer releases aan te komen, hoor. In ieder geval eentje van The Road Kings, mijn oude rockabillyband. Daarnaast praten we met andere artiesten om te bekijken of zij iets bij Stag willen onderbrengen. De financiële basis van het label is pas onlangs op orde gekomen. We hebben recent een deal gesloten met distributeur Red Eye. Dat komt nieuwe artiesten ook ten goede."

Wie Daytons muziek wil omschrijven, komt al gauw in spraakverwarring terecht. Het prettig in het gehoor liggende Hey Nashvegas! was te country voor Nashville, aldus Dayton zelf. "Ik heb te maken met allerlei aannamen die er over mij bestaan. De majors durven niet met mij in zee, voor hen ben ik te country. Maar als je bij ons naar de countryzenders luistert, merk je dat ik daar in de verste verte niet op lijk. Ik zie mijzelf als een american songwriter, ik put uit allerlei bronnen: blues, rockabilly, country, swing, folk, cajun."
Big time wordt het dus niet snel voor Dayton. Daar heeft hij zich bij neergelegd. "Ik ga me niet aan Nashville aanpassen en verdien mijn geld met de dingen waar ik achter sta. Ik praat misschien veel over het zakelijke, maar je moet begrijpen dat er echt niet zo nodig een Mercedes Benz op mijn oprijlaan hoeft te staan. De enige reden dat ik mij met zaken bezighoud, is dat het geld me in staat stelt om nieuwe dingen te proberen en projectjes te starten." Dus bouwt de kleine zelfstandige Dayton gestaag door aan zijn cultstatus. "Ik ben blij dat ik een behoorlijke cultaanhang heb, daar speel ik graag voor. En sinds ik me hierop concentreer, kom ik op allerlei leuke ideeën. Lekker snel je eigen bootleg uitbrengen bijvoorbeeld. Komen we ergens aan, zetten we de spullen op en spelen maar. De show nemen we op via de mixtafel en brengen we kort daarna uit op cd. Die verkopen we dan weer tijdens tournees. Dezelfde methode die rappers en hippiebands als de Grateful Dead gebruiken. En daar is goed van te leven, ze zijn niet aan te slepen die bootlegs!"

Mocht Dayton het onverhoopt tot superster schoppen, dan wellicht via Hollywood. Hij speelde hier en daar al wat kleine rolletjes en schreef mee aan scripts. "Ze hebben een optie genomen op een screenplay van mij. Hollywood is handel, jongen. Binnenkort starten de opnames voor een nieuwe film, waarvoor ik het script schreef. Met de band ga ik er de soundtrack voor maken, dat wordt een instrumentale plaat. Verder neem ik de filmzaken vooral niet te serieus. Er lopen gewoon enkele regisseurs en producenten rond die van mijn muziek houden. Meestal willen ze een song van me gebruiken en soms komt er meer uit voort."

Loungend in Vredenburgs comfortabele lederen zitjes overziet Dayton met trots en een zekere rust zijn loopbaan tot dusverre. Het is onvermijdelijk dat we nog even stilstaan bij de profetische woorden die Johnny Cash ooit over hem uitsprak: "Jij bent anders, het zal je meer tijd kosten om door te breken dan al die jonge gastjes… maar jij zal een veel langere carrière hebben." Er verandert iets in de blik van Dayton als ik de uitspraak aanhaal. Even ben ik bang dat mijn gesprekspartner zal opstaan en weglopen. Dayton schuift naar het puntje van onze bank. "Ik denk elke dag aan Johnny. Klop maar even af, maar voorlopig heeft hij wel gelijk gehad met zijn voorspelling. Ik ben zo blij voor John dat-'ie uit dat vermoeide, oude lichaam is bevrijd en bij zijn June is. Wat die twee hadden, was ware liefde. Logisch dat John ons verliet kort na June's dood. Hij staat nu vast te zingen in die grote band daarboven. Man, dat ís me een band!"

http://www.kindamuzik.net/features/article.shtml?id=5224
Meer Jesse Dayton op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jesse-dayton