Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De jaarlijkse 3voor12 'Song van het Jaar'-verkiezing is altijd dankbaar onderwerp van discussie onder Muzieknerdend Nederland. Die begint al bij de longlist waaruit gekozen mag worden: consequent ontbreken daar persoonlijke favorieten. Dit jaar was het niet anders: waar was het ultieme 2012 meeblèrpartybanger 'Cheap Beer' van FIDLAR? Niet opgevallen dat dit jaar The Rolling Stones hun beste single in een jaar of dertig hebben gemaakt? Dat Asphyxs Nederdeathanthem 'Deathhammer' ("This is true death metal, you bastards!") de selectie niet haalde was dan helaas weer totaal niet onverwacht.
Bij de speculatie over de uitslag was 'Gangnam Style' de grote favoriet. Immers dé hit van 2012 en zelfs de meest succesvolle YouTube-video allertijden. Zelf had ik mijn twijfels, want Nederland is altijd meer van de gedragen rock à la Coldplay en Bløf dan van de opfokte clubhits. Toen de uitslag bekend werd, bleek dat een hele goede inschatting van mij te zijn.
Wat ik echter niet had voorspeld is dat 'Keep Your Head Up' van Ben Howard op nummer één zou staan. Sterker nog: ik had het niet kunnen voorspellen, want totdat de uitslag bekend werd was het hele bestaan van de artiest 'Ben Howard' mij totaal onbekend. Daarin bleek ik niet de enige. De algemene reactie in mijn kring van muziekvrienden was "Who the fuck is Ben Howard?" En dat zijn dus enorme allesvreters, dag in dag uit het internet afschuimend naar nieuwe muzikale kicks in genres als electro chaabi. Het kan altijd dat er een muzikale hype is die totaal niet je ding is - zoals bij mij dit jaar bijvoorbeeld Frank Ocean - maar één die je totaal ontgaat, hoe is dat in godsnaam mogelijk?
Enig onderzoek leert dat het niet verwonderlijk is dat een stel muziekblogverslaafden de opkomst Ben Howard heeft gemist. KindaMuzik zelf heeft er niet over geschreven en zijn plaat komt ook in geen enkel persoonlijk jaarlijstje voor. Daarin staan we niet alleen, want zoeken op 's werelds meest invloedrijke muzieksite, Pitchfork op"Ben Howard" levert geen enkele hit op. Concurrent Stereogum heeft drie resultaten, alle drie nieuwsberichten: eenmaal dat onze mysterieman op een festival speelde en twee over de Mercury Prize, waarvoor hij genomineerd was (dat dan toch weer wel.) Uit die nominatie valt af te leiden dat Howard een Brit is, maar het beste muziekzine van Engeland, The Quietus, vermeldt hem ook alleen vanwege die nominatie. De NME heeft een keurige artiestenpagina, met daarop vijf video's, maar maar één artikel: een niet al te serieuze recensie van de single 'Old Pine'. Noisey vat het al met al het beste samen in één van hun twee artikelen waarin Howard voorkomt, hun voorbeschouwing op alweer de Mercury Prize: "he hasn’t bothered the internet much we just sort of forgot about Ben." Het andere artikel is ook interessant: een potje Fuck, Marry, Kill op een festival in Wales waar Howard op de line-up stond met grimesterren Dizzee Rascal en Wretch-32. Ook daar blijkt een groot deel van de ondervraagde bezoekers geen idee te hebben wie Howard is. De liefhebbers zijn vooral vrouwen die op de naam Ben Howard reageren alsof hij in een boyband zit.
Brit Ben Howard lijkt uiteindelijk vooral groot in Nederland. Oor heeft drie juichende liverecensies en een videointerview op site (de drie recensies zijn overigens wel allemaal van de hand van dezelfde persoon.) Maar Howard is toch vooral het troetelkindje van 3voor12 en 3FM. Zoeken op de 3voor12-site geeft maar liefst tien pagina's met zoekresultaten, meer dan alle hierboven genoemde grote buitenlandse muzieksites samen. 3FM maakte het de Megahit. Interessant is de blog die 3FM-muzieksamensteller Basyl de Groot hierover schreef. De aanleiding is dat er wat kritiek was omdat de single al een tijd uit was en zelfs al redelijk vaak gedraaid werd toen dat het geval was. Maar voor mij is het een andere zin die er uit sprong: "3FM wil graag nieuwe artiesten op de kaart zetten, maar we weten ook dat je soms net even wat langer moet doordrukken om die artiesten echt te laten doorbreken (bij een groter publiek dan alleen de hardcore muziekliefhebbers)."
Het is dus namelijk precies andersom: bij hardcore muziekliefhebbers is de bij het grote publiek doorgebroken Ben Howard grotendeels onbekend. Terwijl hardcore muziekliefhebbers op hun blogs aan het discussiëren waren over of Frank Ocean, Japandroids, Swans of toch Kendrick Lamar de beste plaat van 2012 heeft gemaakt, koos het grotere publiek voor Ben Howard. Iets dat die liefhebbers hadden kunnen weten als ze in plaats van SoundCloud of Spotify eens een keer ouderwets de radio hadden aangezet. De ontnuchterende conclusie van de opkomst van niet-internetster Ben Howard is dan ook: radio en tv, dat is waar het in 2012 nog steeds allemaal om draait. Internet? Lekker belangrijk!
Oh, en wat ik vind van dat liedje van Ben Howard? Saai en nietszeggend. Maar wat doet de mening van iemand er toe die tot voor kort nog nooit van de populairste artiest van het moment had gehoord, omdat hij tot over zijn over verdiept was in obscure en irrelevante Boliviaanse metal of bebaarde Texaanse bejaardenboogie?
http://www.kindamuzik.net/column/kindablog/kindablog-het-ben-howardmysterie/23507/
Meer KindaBlog op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kindablog
Deel dit artikel: