• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Matthew Herbert Big Band @ Sónar 2003

De kennismaking met het live-repertoire van Matthew Herbert Big Band was een uiterst boeiende en unieke ervaring.
12 juni 2003, L\'Auditori, Barcelona (Sp)

Tekst: Dieter Craeye

Publicatiedatum: 20 juni 2003

Sónar, het festival voor de elektronische muziekliefhebber was het voorbije weekend aan haar tiende editie toe. De hoogmis van alles wat naar avant-gardistische beats, bleeps en clicks 'n' cuts ruikt, werd dit jaar geopend door Matthew Herbert Big Band. Kindamuzik volgde dit exclusief concert vanop de eerste rij, al zag het er lange tijd anders uit.

De wereldpremière van dit nieuwste project van Matthew Herbert was dan ook hot news in Barcelona. De twee aangekondigde concerten in l'Auditori waren in een handomdraai uitverkocht en de zoektocht naar kaartjes bereikte de dagen eraan voorafgaand een hectisch hoogtepunt. Ook wij hadden alle hoop allang opgegeven, ware het niet dat een dierbaar familielid zich amper enkele uren voor aanvang als een deus ex machina in de strijd gooide. Sinds donderdag weten we dat Sinterklaas wel degelijk bestaat en dat hij in de Catalaanse hoofdstad resideert.

Matthew Herbert was amper de pampers ontgroeid, vader was geluidstechnicus bij de BBC, toen hij voor het eerst de snaren van een viool of de toetsen van een piano beroerde. Nauwelijks enkele jaren later klauterde Matthew zelf het podium op, als lid van het plaatselijke jeugdkoor. Op 16-jarige had de Brit zowaar zijn allereerste live-ervaring te pakken, toen hij met zijn orkestje door Zweden trok.

Intussen is Matthew Herbert een gevestigde naam in de rijke wereld van de elektronica en gaat er bij u ongetwijfeld een belletje rinkelen bij het lezen van pseudoniemen als Dr. Rockit, Wishmountain, Radio Boy of simpelweg Herbert. 's Mans uitzonderlijk ontwikkeld auditief orgaan werd dan ook talloze keren aangewend voor het produceren van eigen werk, remixen of als dj. Hierin onderscheidde hij zich toen reeds van verwante collega's door het samplen van de meest triviale en futiele objecten.

Na enkele experimenten in de film- en theaterwereld, stortte Herbert zich in 2001 terug op zijn oude liefde, het jazz georiënteerde Big Band-format. Met name Gilles Peterson bood de Matthew Herbert Big Band een stek aan op het gerenommeerde festival van Montreux. Het concept bleek echter haar effect niet te missen, zodat er al snel plannen gesmeed werden voor een album. Sinds half mei ligt Goodbye Swingtime dan ook effectief in de winkels, vooral thuisland Engeland en Spanje lopen storm, de Lage Landen blijven tot dusver iets bescheidener in hun kritieken, al brengt het komend concert van Matthew Herbert Big Band (13 juli) op North Sea Jazz daar zonder twijfel verandering in.

De locatie van het openingsconcert, het Auditorium, is gelegen aan de rand van de Olympische haven, een buurt die momenteel volledig klaargestoomd wordt voor een groot Unesco-project dat Barcelona in 2004 gedeeltelijk zal overheersen. L'Auditori is dan ook een juweeltje op vlak van architectuur, akoestiek en geluidsapparatuur.

Klokslag halfacht, wat een ontieglijk vroeg uur is voor een nachtuil als ondergetekende, kruist Matthew Herbert de degens met Pete Wraight, de arrangeur van de Big Band, bestaand uit vier trompetten, vier trombones, vier saxofoons en verder nog een piano, bas en drums. Links op het podium probeert Herbert zijn laptop, sampler en drummachine in goede banen te leiden, ook al doorprikken ze de wetten van de logica met een even grillige vastberadenheid als de meesterwerken van Gaudí.

Dat Herbert de kunst van het samplen als geen ander onder de knie heeft, bewees hij eerder dit jaar bij een concert in Kaapstad, toen hij op het podium prompt cd's in tweeën brak en een doos glasscherven pardoes liet neerstorten. Niks speciaals zou u denken, ware het niet dat de artiest het geluid zowaar transformeerde tot een 'funky' song. In Barcelona moest het landelijke (en oer-conservatieve) dagblad ABC eraan geloven, gevolgd door een kakafonie van versnipperd papier. De boodschap in 'Misprints' was meteen duidelijk, wie er de liner notes in het booklet van Goodbye Swingtime op naleest, weet dat Herbert een fervente aanhanger is van het 'No War Against Iraq'-consigne.

'Everything's Changed' alludeerde dan ook nadrukkelijk naar 11/9 en werd buitengewoon prima vertolkt door gastzanger Jamie Lidell, kneusje van het befaamde WARP-label en brein achter Super_Collider. Lidell's opgemerkte verschijning deed qua method acting aan de jonge Tom Waits denken, terwijl zijn stem de herinneringen aan Jeff Buckley deed opleven.

Andere guest perfomers op Goodbye Swingtime zijn Arto Lindsay and Dani Siciliano, dra mevrouw Herbert. In Spanje mocht Lindsay opdraven tijdens 'Fiction', dat ondanks een enigszins valse start van de Amerikaan uitgroeide tot één van de hoogtepunten van de avond. Uitschieters die verder keer op keer op het conto van Dani Siciliano mochten geschreven worden. Met haar warme, soulvolle stem zette ze zowel de eerste rijen als de nok van de zaal in lichterlaaie.

Na een razend sterk eerste halfuur sloeg Herbert volop aan het experimenteren (o.a. met accordeon), maar die passages lieten niet bepaald een onvergetelijke indruk. De korte dip in een voor de rest weegaloos concert, werd echter meteen gepareerd door een ijzersterk slot, waarin de invités andermaal de bühne mochten beklimmen. Siciliano zong de sterren van de hemel in 'Simple Mind' en ook Lidell en Lindsay mochten nog eens hun kunnen bewijzen op een manier die hen niet bepaald eigen is. Chapeau dus! Intussen ging de grootmeester zelf onverminderd verder met z'n knip- en plakwerk. Toen in de finale bovendien nog eens alle bandleden aan het fotograferen gingen, kregen we er gratis een mooi visueel schouwspel bovenop.

Nauwelijks zestig minuten na hun intrede, zat de Matthew Herbert Big Band alweer in de coulissen. Het publiek werd nog beloond met één extra toegift, maar daarna ging de gordijnen onverbiddelijk dicht. Herbert kwam zich in hoogsteigen persoon nog verontschuldigen voor het korte concert, maar daar had hij nu eenmaal een goede reden voor. Om halftien stond immers het tweede (en extra ingelaste) concert op het programma.

De kennismaking met het (steeds wisselende) live-repertoire van Matthew Herbert Big Band was dus een uiterst boeiende en unieke ervaring. Deze nieuwe stap in de carrière van Herbert mag nu al een succes genoemd worden en wie weet wat dit rastalent nog allemaal in z'n mouw heeft naar de toekomst toe. Conclusie: ren naar het dichtstbijzijnde verkooppunt van North Sea Jazz en oordeel zelf! Je moet dit spektakel immers zien om te geloven. Belgische fans moeten het voorlopig stellen met een DJ-set van Matthew Herbert op 10 Days Off, 26 juli in Vooruit Gent. Naar verluidt is diezelfde zaal trouwens in vergevorderde onderhandelingen voor een Big Band-concert later dit jaar. We zullen op de afspraak zijn!

http://www.kindamuzik.net/beats/article.shtml?id=3471
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709