• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Wolf Eyes | Burned Mind

Pure pop volgens Lucifer totdat God het verknalde met zijn fuckin’ Beatles.
CD, Subpop/Konkurrent

Tekst: Joris Heemskerk

Publicatiedatum: 09 oktober 2004

Allemaal meedoen. Pak een grote schroevendraaier, steek er je ogen mee uit, ga vervolgens voor een draaiende ventilator staan met voor je holle oogkasten een geopende fles terpentijn. Laat de walmen door je oogkasten waaien. Draai drie rondjes en laat je met je gezicht vol op de betonnen vloer vallen. Heel goed, weer opstaan en dit dertien keer herhalen. Vast ritueel voor de heren van Wolf Eyes tijdens de opnames van Burned Mind. Microfoon erbij en je hebt je album. De intense noise die de heren op ons los laten getuigt van het ondergaan van diepe pijn. Of is het talent. Talent om de meest walgelijke klanken zo op cd te zetten en dat te verkopen als een album. Wolf Eyes is berucht, wordt gevreesd en daagt uit.

Tot voor kort opereerden ze in de obscure, ondergrondse Amerikaanse noise-cultuur. Alternatief megalabel Subpop ving de stinkende walmen op tijdens een wandeling door de met vuil besmeurde tunnels van dat ondergrondse hellegat. Niet dat Wolf Eyes het niet kon zonder de hulp van een groot label. Al tientallen tapes, cd-r’s en low budget albums hebben de heren Nathan Young (geluidsmanipulator en manische cheerleader in één) en Aaron Dilloway (schreewlelijk en voorman) als Wolf Eyes op ons los gelaten. Waaronder een split met Black Dice die overigens ook zeer de moeite waard is. Allemaal heftige beproevingen van onze muzikale grenzen.

Hoe ver wil je gaan? Is Merzbow jouw koppie thee dan smaakt Wolf Eyes je zeker ook goed. Voel je je heerlijk bij de doempunk van Swans? Wolf Eyes sluit aan. Masturbeer je regelmatig fantaserend over Genesis P-Orridge? Probeer Wolf Eyes eens. Of die ijzige schreeuw in ‘Dead in A Boat’ nu een sluw effect is of echt een vrouw in levensgevaar zullen we nooit te weten komen. Eigenwijs oprispende effecten worden onherroepelijk ingepakt door dikke noiselagen. Ook de beestachtige schreeuw van Dilloway is daartoe gedoemd. De pulserende subbassen die het begin van ‘Village Oblivia’ markeren, trillen je schedelpan los en verneuken je rationele denkvermogen. Dat is Wolf Eyes.

Door de diversiteit aan grooves en de genietbare ruimte tussen de noise-exercities blijft alles interessant en luisterbaar. Een betere instap in de wereld van noise dan Burned Mind kun je je niet wensen. Let wel: toegeven is je ziel verkopen aan de duivel en die zal niet aarzelen alle conventionele waarden en normen uit je donder te schoppen. Hallelujaargh!

 MP3: ‘Stabbed In The Face’

http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=7452
Meer Wolf Eyes op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wolf-eyes