• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Een wandeling met Admiral Freebee

Met zijn vierde plaat wilde Admiral Freebee terug naar het gevoel van zijn eerste album. Hij nam zijn eerste producer onder de arm en componeerde de nummers van The Honey & the Knife al wandelend in Amsterdam. "Maar schrijf niet dat dit de cd is van 'de wandelende componist'."

Tekst: Liesbeth Gijsel

Publicatiedatum: 10 mei 2010

"Ik heb geprobeerd om nummers te schrijven zonder instrumenten, zonder studio", vertelt Tom Van Laere, die onder het artistieke pseudoniem Admiral Freebee in 2000 aan zijn muzikale carrière begon toen hij tweede werd op Humo's Rock Rally. "Wandelen is daar perfect voor. Het geeft een soort ritme. Ik wilde ritme, weg van de vorige cd die donkerder was. Ik ging vaak met de trein naar Amsterdam, een stad die groter is dan Antwerpen (Van Laeres thuisstad, red.). Een grote stad is altijd druk, er hangt een toffe sfeer. Al kwam ik tijdens het wandelen wel heel snel in mijn eigen wereld terecht."

Blijven evolueren
Natuurlijk is niet alles wandelend gebeurd. "Ik wil dat niet te veel benadrukken. Er is ook nog heel wat in de studio gebeurd, toen ik de muzikanten erbij haalde. Nummers evolueren constant." En dat doen ook Van Laeres muzikanten. De admiraal heeft nog nooit meer dan één album met dezelfde muzikanten gemaakt, en die traditie zet hij ook deze keer voort. "Als je altijd met dezelfde mensen werkt, wordt dat een geroutineerde machine. Ik wil blijven evolueren. Ik heb er ook tijd voor genomen om mijn muzikanten te kiezen, ik heb eerst met verschillende mensen samengespeeld." Voor het producen richtte hij zich wel tot een oude bekende: Jo Vrancken, die ook Admiral Freebee's debuut produceerde. "Jo doet al tien jaar het geluid van mijn optredens. Ik wilde een plaat met veel verschillende dingen, met veel verschillende sferen. Hij weet perfect wat ik kan."

De mooiste of de stomste
Verschil, dat is ook wat de titel van de plaat belooft: The Honey & the Knife. Slaan en zalven. Hard en zacht. En dat slaat zowel op de teksten van de nummers als op de muziek: Admiral Freebee mixt harde, mannelijke gitaarrock met pianoballads waar je kippenvel van krijgt. Zo slaat hij met veel zelfbewust kabaal de deur dicht en laat hij een vrouw achter, dan weer zingt hij een liedje voor zijn grootouders, die erin slagen al 67 jaar vreedzaam met elkaar te leven. "Nee, dat is geen verzinsel", verzekert hij. "Mijn grootouders leven nog en ze zijn inderdaad 67 jaar getrouwd. Mijn grootvader zei me altijd dat hij violen miste in mijn muziek. Daarom heb ik nu een nummer met violen voor hem gemaakt."

"Er staan dan wel twee soorten songs op de plaat, maar die zijn niet tegengesteld. Er zijn er waarin ik me inbeeld dat ik mezelf ken, en andere waarin ik me inbeeld dat ik de ander ken. Ik heb wel het gevoel dat ik mezelf tegenspreek. Het is als op een feestje binnenkomen en denken dat je de mooiste vrouw ter wereld ziet. En als je er drie minuten mee hebt gepraat denk je 'dat is de stomste vrouw ter wereld'. Zo is het leven, en één song hoeft niet dé waarheid te zijn."

Downloaden
The Honey & the Knife ligt zowel in België als in Nederland in de rekken. Al lopen de Nederlanders niet echt storm voor de platen van de admiraal. Of, in ieder geval, niet in hun fysieke vorm. "De cd-verkoop gaat niet zo goed, maar we spelen wel in grotere zalen en die zijn uitverkocht. Het is moeilijk om airplay te krijgen, de radio is er anders. Je hebt er geen Studio Brussel of Radio 1. Maar het publiek kent ons dus wel. Er wordt veel gedownload, denk ik." Dat downloaden heeft zijn positieve en zijn negatieve kanten, vindt hij. "Als ze niet zouden downloaden, zouden we misschien meer cd's verkopen - al weet je dat natuurlijk nooit. Het zou evengoed kunnen dat we dan gewoonweg niet in Nederland zouden kunnen spelen omdat niemand ons zou kennen."

Voorlopig heeft Admiral Freebee dus geen plannen buiten het Nederlandse taalgebied. Nochtans staat hij bekend als een Amerikaliefhebber. "Ik zou heel graag in Amerika doorbreken. Maar niet graag genoeg om er alles voor te doen. Ik heb meer zin om nummers te schrijven en nieuwe dingen te doen. Eigenlijk treed ik niet zo heel graag op. Altijd diezelfde show geven, zo slaat de verveling toe. Gelukkig ben je in België bijna verplicht om telkens een ander concert te geven, want de kans is reëel dat iemand die je in Gent al gezien heeft, ook nog eens in Antwerpen komt kijken."

Raymond
Het Nederlandse taalgebied. Waarom dan niet zingen in het Nederlands? Hij heeft het nooit gedaan, tót vorige maand. Toen zong hij tijdens Nekka-nacht - die volledig in het teken stond van de 60-jarige Raymond van het Groenewoud - twee nummers van Raymond. "Ik zag dat eerst niet goed zitten", geeft Van Laere toe. "Maar Raymond heeft me overtuigd. Zelf eens een heel album in het Nederlands maken? Nee, op dit moment heb ik daar geen zin in."

Toch zit Van Laere momenteel middenin de Nederlandstalige muziek. Raymond heeft zijn ruim 25 jaar jongere collega gevraagd als producer van zijn volgende plaat. Daarmee is hij niet aan zijn proefstuk toe, want eerder nam hij ook al een album van die andere Vlaamse legende, Roland, onder handen. "Als je samenwerkt met mensen als Raymond of Roland kom je veel te weten. Hoe je nummers schrijft, hoe de muziekwereld in elkaar zit. Roland neemt bijvoorbeeld nooit iets serieus. Er is voor hem niet zo'n groot verschil tussen goed en slecht spelen. Hij gooit dat van zich af, want de volgende keer doet hij toch weer totaal iets anders. Hij kan niet reproduceren. Hij doet altijd iets verschillends."

Zelf denkt Tom Van Laere eraan ooit een instrumentaal album te maken. "Ik heb al veel muziek gemaakt die donker of filmisch is van sfeer en dan vind ik het soms zonde om daar tekst op te zetten."

Foto's uit het KindaMuzik archief, coverfoto en foto boven door Bart van den Hoogenhoff, foto onder door Niels Vinck.

http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=20150
Meer Admiral Freebee op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/admiral-freebee