Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hoe ben je muziekliefhebber geworden?
"Het begon met radio luisteren. De papieren Top 40 haalde ik op mijn vijftiende bij de platenwinkel. Later ontdekte ik de VPRO en Vara's Vuurwerk en maakte verzamelbandjes voor vrienden. Mijn dubbelcassettedeck draaide overuren. Vooral de muziek van De Voorste Linie (radioprogramma VPRO, SL) ging op de SA90's. Deze deelde ik uit aan vrienden. Ik lag als het ware dagen voor mijn tapedeck. Later huurde ik stapels cd's bij de bibliotheek. En maar tapen. Mijn smaak? Stevige, leuke indiebandjes."
Dus met het uitdelen van de tapes verspreidde je al jouw 'kind of music'?
"Klopt, en de reacties waren leuk en ik bouwde meteen een netwerk op. Bij de komst van internet, eind jaren negentig, werd netwerken makkelijker. Via nieuwsgroepen leerde ik interessante mensen kennen, zoals Joris Gillet die een nieuwsbrief over muziek rondstuurde. Ik heb nog geprobeerd hem over te halen een website te beginnen. 'The internet is now!' riep ik. Hij wilde er niet aan. Toen ben ik thuis gaan knutselen."
En daar was KindaMuzik?
"The KindaMuzik You Like was de eerste naam. Naar een nummer van mijn favoriete band Girls against Boys. De test versie was kerst 1998 klaar, een website die ik maandelijks zou updaten met recensies van anderen. Terwijl mijn vriendin in diepe slaap was, zat ik tot vier uur 's nachts te tikken. Ik had het gevoel dat met internet de wereld aan mijn voeten lag. Iedereen kon alles lezen, waar ook op de aardbol. KindaMuzik begon daarom ook in het Engels. Niet vreemd, er waren nog maar weinig Nederlandstalige websites."
Girls against Boys is dus typisch jouw KindaMuzik?
"Ik ben begin jaren negentig begonnen met Metallica, Slayer en The Gathering. Toen nog met grunt en zonder zangeres. Later bleek grunge meer van mijn gading te zijn. Soundgarden en Alice in Chains luisterde ik graag. Alleen raak ik bij een tweede album van een artiest vaak verzadigd, dan ga ik weer op zoek naar iets anders. Zo wekte halverwege de jaren negentig nu-metal mijn interesse. Korn, Incubus en Deftones deden nieuwe dingen die ik gaaf vond. Toen De Voorste Linie tweede helft jaren negentig veel Britse dingen ging draaien ben ik daar naar gaan luisteren."
Was je toen ook in de concertzaal te vinden?
"Ik ging pas laat naar optredens. Heel anders dan de kids van nu. Mijn ontmaagding was Guns 'n' Roses in De Kuip. Gelukkig was daar ook Soundgarden en een andere grote favoriet van mij: Faith No More. Mike Patton is de coolste performer ooit. Ik hou van artiesten met zo'n sterke, natuurlijke uitstraling. Ik woonde in Voorburg en in het nabijgelegen Den Haag was niet al te veel te doen. Daarom was ik vaak in Rotown (Rotterdam) te vinden."
En nu?
"Ik ga weinig gericht naar concerten. Ik woon in Amsterdam en dan is het makkelijk even naar de bovenzaal van Paradiso te gaan. Ik laat me nu vaak verrassen. Door de jaren heen ben ik wel een beetje verzadigd."
Maar je luistert nog wel muziek?
"Oh ja. KindaMuzik heeft mijn smaak verbreed. Ik luisterde nooit naar hiphop. Nu wel. Indiebandjes hebben mijn voorkeur. Ik luister nu naar Friendly Fires, MGMT, Tokyo Police Club, Slagsmålsklubben en Foals. Metal heb ik gelaten voor wat het is, de oudjes laat ik links liggen."
Je moet een gigantische muziekcollectie hebben?
"Ik geef niets om dat autistische gedoe om hoezen en originelen. In 2000 ben ik gestopt met cd's kopen en nu doe ik alles digitaal. Van de meeste albums weet ik niet eens hoe het hoesje eruitziet; het gaat mij om de muziek."
Er is veel veranderd de afgelopen tien jaar…
"Klopt. Ik mailde destijds nog met Serj Tankian van System of a Down. Ik kreeg een grote doos samplers thuisgestuurd. Die korte cassettebandjes deelde ik dan uit op concerten. Dit is volledig vervangen door MySpace. Je ziet het hele distributiemodel veranderen."
En wat is er die tien jaar bij KindaMuzik veranderd?
"KindaMuzik is van de zolderkamer uitgegroeid naar een journalistiek online magazine. Niet alleen de bezoeker, maar ook de industrie heeft journalistieke verwachtingen. Meer dan zeventig schrijvers en fotografen houden de kwaliteit hoog, gesteund door de hoofdredacteur en een redactieteam. Zo is een klein fanzine uitgegroeid tot een 'gids' in onze moerstaal."
Wat was de grootste hobbel in de afgelopen tien jaar?
"De overstap van Engels naar Nederlands was een lastige beslissing. We hebben afscheid moeten nemen van een groot aantal lezers, maar uiteindelijk zijn we er sterker uit gekomen. Dat steenkolen-Engels was ook niet alles."
Tot slot. Eigenlijk is dit de ultieme invulling van deze rubriek. KindaMuzik is van jou. Hoe voelt dat?
"Tien jaar geleden ben ik KindaMuzik gestart. De schrijvers die de recensies aanleverden gaven mij al snel het gevoel van 'Our KindaMuzik'. Sterker nog, een jaar na de opstart ben ik twaalf maanden gaan reizen. Bij terugkomst was het aantal schrijvers gestegen van tien naar dertig. Daar heb ik niets voor gedaan. Ik ben de motor achter het geheel en hou van bijsturen, maar het is nooit 'mijn KindaMuzik' geweest. Vandaar deze rubriek; KindaMuzik is van iedereen."
http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=18353
Meer KindaMuzik op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kindamuzik
Deel dit artikel: