Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Pedro Winter heeft een indrukwekkend palmares. Hij regelde niet alleen vanaf het eerste moment de zaken van Daft Punk, hij is ook manager van onder meer Cassius en dj Mehdi en producer onder het pseudoniem Busy P.
In 2002 richt hij Headbanger Entertainment op, als paraplu voor zijn werk als manager. Bij toeval mondt dat in 2003 uit in Ed Banger Records. “Een nieuwe artiest die ik ontmoette, Mr. Flash, wilde graag dat ik zijn manager werd, maar ik wilde eigenlijk wel eens wat anders. Dus heb ik zijn plaat uitgebracht.”
Ed Banger tekent voornamelijk onbekende talenten, bijna alleen uit Frankrijk. “Ik wil geschiedenis met mijn artiesten schrijven, en ik wil de eerste pagina’s met ze vullen”, zegt Winter daarover. Al bij de tweede release is het raak. Met ‘Never Be Alone’ van Justice vs. Simian heeft Ed Banger een gigantische undergroundhit te pakken.
Er volgen er meer, zoals SebastiAns ‘Smoking Kills’ (2005) en Uffies ‘Pop the Glock’ (2006). 11 juni 2007 moet de boeken in gaan als een nieuwe mijlpaal in de carrière van Pedro Winter. De release van het debuutalbum † van Justice zou van Ed Banger zomaar het heetste label van deze zomer kunnen maken.
New York, Berlijn, Parijs
Toch liep de start van Ed Banger niet zo gesmeerd als je op basis van Winters CV zou zeggen: “Aan het begin ging het erg moeizaam. Als ik met Daft Punk een mail naar een blad als Mixmag stuurde, kreeg ik meteen tien mails terug. Nu moest ik tien mails sturen voor één reactie. We hebben dus alles van de grond af op moeten bouwen. Maar dat is niet erg, want daardoor geniet ik nu veel meer van de successen die we behalen. Het maakt het een stuk makkelijker om de voeten op de vloer te houden.”
Toen Winter in 2003 zijn label oprichtte waren de ogen niet bepaald gericht op Frankrijk. “Zowel journalisten als het publiek waren een beetje uitgekeken op de french sound. De belangstelling ging vooral uit naar New York, DFA en de hele minimal scene rond Berlijn.” Je zou het slechte timing kunnen noemen. Je kunt ook zeggen dat Ed Banger in alle rust heeft kunnen bouwen aan een sterke vloot. “Ik zeg heel vaak tegen mijn artiesten: het belangrijkste in de muziekindustrie is geduld.”
Rock-’n-rollsterren
In de luwte heeft de Franse dance stiekem een metamorfose ondergaan. De erfenis van Daft Punk is goed te horen in het geluid van veel Ed Banger acts, de benadering is 180 graden anders. Ed Banger is jong, extravert en rock-‘n-roll. “De dancesterren van tien jaar geleden verborgen hun identiteit”, zegt Winter. “Daft Punk begon daarmee, met hun robotmaskers. Het was geen marketingtruc, ze waren verlegen. De jongens van Justice zijn rocksterren. Meisjes hangen posters van ze aan hun muur.”
“Daft Punk is nooit gul geweest naar het publiek”, vindt Winter, “Optredens waren té zeldzaam, vind ik. Bij Ed Banger gaat dat heel anders. Als we gevraagd worden ergens een avond te organiseren, doen we dat graag.” De wilde feestjes van Ed Banger zijn berucht, zeker wanneer ze in samenwerking met Vice georganiseerd worden en gepaard gaan met gratis drank. “Gratis drank hoeft voor mij niet per se, dat eindigt altijd in een nachtmerrie, maar een klein beetje chaos gaan we niet uit de weg. Ik ben zelf meestal de eerste die mensen bespringt en rare dingen doet. Ik haat minimal feestjes waar niemand lacht en de dj geen zak om het publiek geeft.”
Wilde feesten, opvallend kleurrijk artwork in comic book-stijl, uitbundige performances. Het is vast geen toeval dat Ed Banger klinkt als een pornopseudoniem, dat niet onder doet voor Seymour Butts en Dirk Diggler. “Zo had ik er nog nooit over gedacht, maar ik vind het idee geweldig!”, zegt Winter. “Ik word er zelfs een beetje geil van!”
http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=15674
Meer Frans dans op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/frans-dans
Deel dit artikel: