• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Frames: ‘Wat je wil bereiken, zul je krijgen’

Ooit was Jeff Buckley zijn gitaarroadie en introduceerde hij hem bij Sin-e. Hij werd bekend en in thuisland Ierland zelfs beroemd met zijn rol als gitarist Outspan Foster in de film The Commitments. Die roem boezemde hem angst in en sindsdien saboteert hij elke mogelijkheid op succes voor The Frames. Op het vorig jaar verschenen The Cost probeert singer-songwriter Glen Hansard zijn emoties te distilleren in eenvoudige liedjes.

Tekst: Mischa Verheijden

Publicatiedatum: 31 januari 2007

“Ik heb eenvoud nodig. Alleen het liedje is belangrijk, niet de bassist, drummer of zanger. Ik heb geprobeerd een plaat zonder ego te maken en mijn emoties te distilleren in eenvoudige liedjes. De bedoeling was een plaat te maken die niet om aandacht vraagt en vaak krijg je die dan toch.”

Bezieling
“Ik ben nog teveel in de weer met mijn invloeden en doe nog teveel wat ik altijd doe: zien, verwerken, filteren en uitvoeren. Ik hoop op een punt te komen waar ik muziek maak zonder na te denken waar die vandaan komt. Waar ik alleen met mijn gitaar simpele liedjes maak, die met twee akkoorden en weinig woorden tot de verbeelding spreken.

Ik wil liedjes maken die een binding met mensen hebben en zing daarom alleen over onderwerpen die relevant zijn in mijn leven. Anders verlies ik de interesse in het liedje. Ik zing mijn persoonlijke blues en op de een of andere manier bereik ik daar mensen mee. Ze voelen de bezieling die erin zit.

Een plaat die mijn leven daadwerkelijk beter heeft gemaakt, is Joni Mitchells Blue. Mijn enige echte wens is dat één van mijn platen diezelfde impact zal hebben.”

Sabotage
“Populaire cultuur is onbetrouwbaar. Als je je dat realiseert, voel je geen behoefte meer om je te verdedigen tegenover de radio en te vechten om je single gedraaid te krijgen. Wie zij zijn en wat zij vertegenwoordigen, is angst. Het moment dat iets succesvol is, is het dood, omdat er bij mensen continue angst is om achtergelaten te worden.

De media zijn steeds op zoek naar een nieuwe hype. Ik heb me er altijd afzijdig van gehouden, want het boezemt me angst in. Op het moment dat magazines me ontdekken en radiostations mijn muziek gaan draaien, word ik onzeker. Ik weet niet of ik dat wel wil. Succes is een luchtbel. Die rijst tot de top en explodeert dan. En dat is het moment dat het over is.

Natuurlijk wil ik dat mijn band succesvol is. Er zijn momenten geweest dat het die kant op ging, maar ik heb zelf elke mogelijkheid tot succes gesaboteerd. Wat ik nu weet, is dat elk succes dat we behalen, net als elke mislukking, van ons is. Ik kan er niemand de schuld van geven. We zijn op de goede weg, maar The Frames zullen nooit hot worden."

Belangrijk moment
“Ik zal het nooit vergeten. Ik was in New York voor de première van The Commitments. Ik stap uit een taxi en zie een paginagrote advertentie van The Commitments in de goot drijven.

Ik dacht: ‘dit is een belangrijk moment in je leven, dit moet je je altijd herinneren. De première van The Commitments is morgen en krijgt alle promotie die je kan krijgen en hier lig je in de goot. Daar ga je’.

De volgende nacht ontmoette ik Aretha Franklin, James Brown, Paul Simon, de lijst was eindeloos. Iedereen zong me lof toe. We waren beroemdheden. Jeff Buckley was mijn gitaarroadie op die trip. Ik bracht hem in Sin-e, een Iers café dat door een vriend van me wordt uitgebaat. Hij mocht er spelen en zijn carrière begon.

Twee weken later kom ik terug in Dublin en ik ben een beroemdheid. Iedereen liep achter me aan en wilde mijn handtekening. Ik besefte dat beroemd zijn niks voor mij is. Al je privacy is verloren. Als je mensen uit hun comfortabele eigen leven haalt en op de top van de wereld zet, maak je ze kapot. Je verliest perspectief en controle over je eigen leven. En je kan het niet uitzetten.

Zelfs als ik na al die jaren nu in Dublin rondloop, krijg ik reacties. Ik haat dat en daarom woon ik in Praag. Ik wil niet die kerel van The Frames of The Commitments zijn. Ik wil gewoon muziek maken, een gewoon leven leiden en geen rockster zijn.”

Succes
“Als je er voor wilt gaan, dan is de infrastructuur aanwezig. Nelly Furtado, Mariah Carey, Kylie Minoque, zij werden niet bekend, omdat het zulke goede zangeressen zijn. De industrie laat het ons geloven.

Om de een of andere reden nemen we Madonna serieus, maar dat komt doordat ze ons al twintig jaar in het gezicht is gedrukt. Nu is ze de ‘Queen of Pop’. Als je mensen lang genoeg ziet, begin je vanzelf te geloven dat het legendes zijn.

Dat wil ik niet. Ik wil bij niemand in het gezicht gedrukt worden. Ik blijf erin geloven dat er een andere manier is om succes te hebben. Dat er een andere weg naar de top is. Het duurt langer, maar je komt er op je eigen manier.

Mijn moeder heeft me altijd gezegd: ‘wat je wil bereiken, zul je krijgen. Geef niet op en blijf op je pad’. Succes is geen geld op de bank, dat is het klassieke idee. Succes is het leven dat je leidt, de verbinding met mensen, de spiritualiteit.”

http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=14808
Meer The Frames op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-frames