http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Goose | Bring It On

Debuut van het jaar.
CD, Skint/SonyBMG

Tekst: Dominique Soenens

Publicatiedatum: 05 oktober 2006

Vier jaar geleden won Goose Humo’s Rockrally. Sindsdien is er heel wat veranderd: één vierde van de groep trok met Soulwax op tournee en de groep ruilde het complexe rockgeluid van toen in voor een sound vol cheesy synthesizers en beukende dansritmes. De groep komt dan wel uit het duffe bourgeoisnest Kortrijk, ze maakt het soort gemene, in adrenaline gedrenkte electrorock en punkfunk dat doorgaans met bruisende grootsteden als New York en Londen geassocieerd wordt.

Het album schiet met ‘Black Gloves’ als een dragster uit de startblokken, waarna ‘British Mode’ bewijst dat punkfunk anno 2006 ondanks alles – lees: een ziljoen hogelijk vervelende copy cats - nog altijd leuk kan klinken. Titelnummer ‘Bring It On’ is in meer dan een opzicht het hoogtepunt van dit album: dit is een lap harde, zinderende en botergeile electropunk. Nog meer hitsigheid zit er in ‘Check’, een tussendoortje dat op de opzwepende drums van Bert Libeert drijft en amper anderhalf minuutje duurt.

De luisteraar wordt tussen al het elektrogeweld ook enige verademing gegund: ‘Slow Down’ is een rocknummer dat lijzig en loom voorbij kabbelt, net als het dromerige, door zanger Mickael Karkousse zacht geneuriede ‘Modern Times’. Bring It On kan niet van begin tot einde boeien, omdat het naar het eind iets te nadrukkelijk naar herhaling ruikt. Maar hoewel de plaat niet in originaliteit uitblinkt, doet hij onze nekharen wél enthousiast recht veren. Daarom: debuut van het jaar. En dat van een bende Kortrijks bourgeoisgebroed. Faut le faire!