Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie zijn ze?
Drie jeugdige broertjes die geen familie van elkaar zijn, maar toch een soort meervoudige familieband hebben. Barry Fratelli (basgitaar), Mince Fratelli (drums) en Jon Fratelli (zang/gitaar) gaan door het leven met dezelfde achternaam, maar hebben net als The Ramones geen officiële bloedband. Volgens sommige berichten is de bandnaam geleend uit de avonturenfilm The Goonies, maar zelf spreekt de band dit tegen: Fratelli zou de originele achternaam van bassist Barry zijn. En die meervoudige familieband? Nou, ‘fratelli’ is de Italiaanse vertaling van het woord ‘broers’, waardoor The Fratellis zoiets betekent als ‘broers-en’. Alsof het drietal aan duidelijkheid niets te wensen over wil laten. Of alsof de nepbroertjes zich nooit hebben verdiept in de Italiaanse taal.
Leg ze als test de zin ‘e andato molto rapido’ voor en je weet het zeker, maar net zo makkelijk is te zeggen dat het snel met ze gaat. In maart 2005 betreden ze voor het eerst een podium, kort daarna wordt een ep uitgebracht en sindsdien gaat het fantastico met de band. Voorlopig hoogtepunt: in de Engelse hitlijsten komt debuutalbum Costello Music in september binnen op de tweede plaats. Alleen popidool Justin Timberlake verkoopt op dat moment meer cd’s.
Wat doen ze?
Eensgezindheid uitstralen. Sommige Engelse broertjes ruziën in het openbaar (namen hoeven we niet meer te noemen); The Fratellis klinken alsof ze beste vrienden zijn. Samen zingen, samen do-do-do’s scanderen, samen la-la-la’s schreeuwen: het zijn nepbroertjes die het goed met elkaar kunnen vinden. Gezellige koortjes doen het altijd goed in combinatie met onweerstaanbare melodieën, vandaar dat The Fratellis hun mouwen hebben leeggeschud en een verzameling goed in het oor liggende popsongs hebben gecomponeerd.
Daarbij kijken bekende grootmeesters als Marc Bolan (T. Rex), David Bowie, Joe Strummer (The Clash), hedendaagse helden als Alex Turner (Arctic Monkeys) en zelfs feestbeesten als The Dropkick Murphys stiekem met ze mee. Om maar te zorgen dat de pakkende glampunk historisch verantwoord is, de jeugd aanspreekt en tegelijkertijd makkelijk genoeg blijft om een koud biertje bij te drinken.
Wat maakt ze zo goed?
Biertje? Biertje! The Fratellis zijn je nieuwe drinkmaten die wél een goede muzieksmaak hebben. Toegegeven, ze klinken bijna zoals ze eruit zien (letterlijk: zanger Jon Fratelli vertoont een treffende gelijkenis met Marc Bolan) en echt subtiel wordt het nooit, maar wát een feest is het om met deze drie broertjes op te trekken. De diverse invloeden liggen er dik bovenop, maar het eindresultaat is zo verfrissend als een heerlijk, helder pilsje.
Debuutalbum Costello Music staat vol met lekkere popsongs waar de diverse dansvloeren in Engeland al maanden van vollopen. Enige ruimte, of zelfs maar een gaatje, komt in de liedjes niet voor: alles wordt opgevuld met dubbele zanglijnen, blazers en uiteraard een gouden popmelodie. Een rustpunt wordt niet ontweken, maar over het algemeen geldt: The Fratellis, voor al uw verantwoorde feesten en partijen. Allemaal tegelijk: do-do-do-do-do-do!
En de toekomst?
Tot op heden wordt de bierkraan in de Lage Landen dichtgehouden. Anders gezegd: Costello Music wacht nog op een officiële release in Nederland en België. The Fratellis moeten blijkbaar hetzelfde lot ondergaan als The Futureheads, Arcade Fire, Death From Above 1979 en Annie; acts die hier in eerste instantie ook werden genegeerd. Laten we hopen dat Costello Music uiteindelijk toch die welverdiende release krijgt. Tot die tijd: waarom wachten op een feestje, als je zoiets makkelijk zelf kunt organiseren? Tegenwoordig kun je gemakkelijk kennismaken met nieuwe bands, met dank aan importkanalen en het internet. Dus: biertje, iemand?
http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=14069
Meer The Fratellis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-fratellis
Deel dit artikel: