• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Toekomstmuziek: Bromheads Jacket

Op de maart-editie van London Calling wist menigeen het zeker: Bromheads Jacket was dé sensatie van het festival. De streetwise teksten, branievolle show en ongebreidelde passie van dit bandje spatten van het podium; beneden in de grote zaal applaudisseerde het publiek zelfs naar het scherm. Inmiddels werkt de groep aan zijn debuut en hebben de drie een bewerking mogen maken van The Streets’ ‘When You Wasn’t Famous’.

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 17 juni 2006

Wie zijn het?
Tim, Jono en Matt; drie jonge gasten uit Sheffield die op het oog zo nerdy zijn als Graham Coxon, maar de ex-Blur man alle hoeken van de kamer laten zien met hun spetterende, melodieuze garagepunk.

Zanger/frontman Tim Hampton gaat niet zelden totaal op in de show. Zozeer zelfs dat hij op London Calling de show eindigt met een bloedende hoofdwond en een geleende gitaar; zijn eigen exemplaar is bij een mislukte sprong van het podium ontwricht geraakt (Hampton: “Het is mijn favoriete concert tot nu toe!”). Bij Bromheads Jacket is ook de toeschouwer niet veilig zoals blijkt tijdens een recent concert in Manchester. Hampton gooit zijn gitaar het publiek in, raakt een bezoeker in het hoofd en de laatste mag zich in het ziekenhuis bij de eerste hulp vervoegen.

Waar zelfs de lijdende voorwerpen van Hamptons onbezonnen acties joelen van genot, wordt Bromheads Jacket op handen, blauwe plekken en andere wonden gedragen. Met zo’n devote aanhang kon het wel eens heel snel gaan met deze knullen. Hun tweede single was namelijk al te horen in The OC, en dan weet je het wel.

Wat doen ze?
Bromheads Jacket heeft patent op pakkende, melodieuze garagepunknummers met een hoge meezingfactor, dankzij simpele, maar doeltreffende refreinen. Recht door zee tussen The Clash en The Buzzcocks en tekstueel voorzien van een fikse dot straatverhalen liggen parallellen met Arctic Monkeys en Milburn voor het oprapen. Een zekere gelijkenis met de onderwerpen die The Rakes en Little Man Tate bezingen, valt niet te ontkennen en Hampton brengt zijn teksten met een plat accent dat Mike – The Streets – Skinner in gedachten roept.

De Bromheads Jacket-catalogus beslaat vooralsnog slechts een paar singlereleases; waarvan twee op het onafhankelijke Marquis Cha Cha label. Hoogtepunt daarin is ‘What If’s and Maybe’s’ met een verslavende riff en dito wohoo-koortje. Deze single is niet onopgemerkt gebleven, want op de 7” van ‘When You Wasn’t Famous’ van The Streets mag Bromheads Jacket op de b-kant het origineel vakkundig verbouwen.

Een dergelijke high profile single katapulteert de Sheffieldse drie direct naar grote belangstelling. Het album waaraan momenteel de laatste hand gelegd wordt, mag met recht highly anticipated genoemd worden. Bromheads Jacket is stevig geworteld in de Birtse punktraditie en heeft een fikse dosis humor aan boord, dus op voorhand lijkt de langspeler een gegarandeerd pretfestijn van een krap halfuurtje.

Wat maakt ze zo goed?
Bromheads Jacket is meer dan The Street-met-gitaren; waanzinniger en misschien ook wel meer recht vanuit het hart. Eén bekende naam aanhalen maakt overigens nog geen zomer. Is het immers niet zo dat Ian Dury, The Kinks en The Animals ook al de liederlijke stapavonden eindigend in dronken deliriums en mislukte versierpogingen bezongen? Is de realiteit op menige uitgaansavond eigenlijk niet gewoon van alle tijden?

Natuurlijk: Bromheads Jacket vindt het wiel niet uit en verhaalt gewoon over de alledaagse werkelijkheid. “Als je geen liedjes schrijft over je eigen leven, waar schrijf je dan over? Noem Billy Bragg of Henry Rollins, maar het is toch een natuurlijk gegeven? The Beatles en The Human League; iedereen schrijft toch over zijn eigen leven?!” Mocht je nu het idee hebben dat Hampton alleen maar birds and booze als onderwerp heeft, let dan eens op ‘A Pinch of Psalt’, waarin racisme en een autowasserij centraal staan.

En de toekomst?
Eind mei heeft Bromheads Jacket twee weken in de studio gezeten om het debuutalbum op te nemen. In de zomer wordt daaraan de laatste hand gelegd en toert de band door Engeland, waarna ze in augustus op het prestigieuze Reading/Leeds-festival staan. Dertien tot vijftien spetterende tracks op het album, een zomer vol shows en de bal moet gaan rollen voor Bromheads Jacket. Hoogste tijd want het is dringen in Sheffield. Milburn en Little Man Tate kloppen al nadrukkelijk aan de deur, maar Bromheads Jacket heeft een lichte voorsprong genomen door het debuutalbum al zo goed als in de achterzak te hebben.

Treden Hampton en co in de voetsporen van Arctic Monkeys? Op grond van de voorliggende bewijsstukken schalen we Bromheads Jacket niet in voor een dergelijke wereldwijde hype. De wonderen zijn de wereld niet uit natuurlijk, maar de Brommies zijn toch net wat ruiger, vuiger en punkier dan Alex Turner en zijn maten. Stiekem ook een stuk meer spectaculair, waarvan je zelf kunt proeven op het aanstaande Metropolis festival; een show met ongetwijfeld veel albummateriaal bovendien.

http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=13184
Meer Bromheads Jacket op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bromheads-jacket