• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

VolTT Open Air: een welgemikte after

De hele dag voelde stiekem, afgelopen zondag bij VolTT Loves Summer op de NDSM-werf in Amsterdam Noord. Op de zevende dag, de dag van rust, stuiterend op techno en minimal. God kneep ongetwijfeld een oogje toe.

Tekst: Roberto Lobosco

Publicatiedatum: 30 augustus 2006

Waarvoor een regenachtige zondag zich bij uitstek leent, is je roes van zaterdagnacht uitslapen, misschien met vrienden in de kroeg een potje Koehandel en ’s avonds met het bord op schoot de wanprestaties van Feyenoord bekijken. De mannen van VolTT zijn een hele andere mening toegedaan. Zij beschouwen de zondag als de dag om volledig los te gaan. Als de stad bevolkt is met dagjesmensen in koude rondvaartboten en net geklede dametjes met psalmboekjes onder de arm, ontstaat aan de overkant van het IJ, in de Docklands, een vrijstaat van techno en minimal. De circa drieduizend aanwezigen moet het grote gevoel van saamhorigheid niet zijn ontgaan.

VolTT Open Air heeft een mythisch karakter. Vanaf het Centraal Station vormt de veerboot naar de NDSM-werf een corridor naar de technovrijstaat. Bewoners uit Amsterdam Noord staan met open mond te kijken naar bezonnebrilde en enigszins scheef kijkende partybezoekers, die vol verwachting aan wal gaan. De bunker, de grote kranen, de oude schepen die voor anker liggen, de loodsen waar ongewassen mannen hun creatieve impulsen vormgeven, de loslopende honden en natuurlijk Het Noorderlicht, de plastic kromgetrokken eet- en drinkoase, waar zoete reggae door de speakers klinkt. De omstandigheden zijn ideaal voor het feestje van de doorgaanders. Nooit ontsnapt het idee dat je op een welgemikte after (voor mensen uit Noord Nederland: nazitten) bent beland.

Oorspronkelijk was het festival buiten bedoeld, maar door de onheilspellende weersverwachtingen wordt het hele zwikkie verplaatst naar de grote loods waarin binnenkort Robodock wordt gehouden. Het geluid kan natuurlijk niet fout gaan in een loods die aanvoelt als een hangar. Gezeten wordt op van die hele grote en zware houten kabeloprollers. Een waaghals zet het ronde ding op zijn kant en balanceert als een heuse circusartiest heen en weer. Totdat een securitymannetje in zwart beveiligingsbeambtenjasje hem vermanend toespreekt.
Hoewel jammer dat er niet gedanst kan worden met de zon in het gezicht, uiteindelijk komen de ongecompliceerde techno en fijnzinnige minimal in de rauwe hal met al zijn stalen balken het best tot hun recht. Door de loodsdeuren gonst het. De deinende massa is door het sporadisch naar binnen exploderende zonlicht slechts als silhouet waar te nemen. Het publiek is jong – hoewel niet zo jong als op Mysteryland de dag ervoor– en overwegend hip Amsterdams; de fashion statements (‘leipe stylo’s’) vliegen je dan ook om de oren.

De bedoeling is de dag op te bouwen naar de knallende eindset van Andre Galuzzi, helaas gooit Troy Pierce enigszins roet in het eten, die de uniciteit van het festival niet lijkt te begrijpen en geen moment de sfeer onder de knie krijgt. Der Dritte Raum daarentegen maakt veel goed. Waar ze de krakende geluidjes en piepen vandaan toveren is een raadsel, maar Andreas Krüger & Ralf Uhrlandt nemen het welwillend Amsterdams danspubliek bij de hand en begeleiden hen anderhalf uur door een liefdevol, doch donker technowoud. Al die tijd blijft het gewoon licht buiten.

Het saamhorigheidsgevoel bereikt het hoogtepunt tijdens de set van Marco Carola. Iedereen heeft zijn plekje gevonden, de duisternis valt langzamerhand, de zonnebrillen zijn af en men werpt elkaar barmhartige blikken toe. Door de sexy sound van Carola wordt de hele loods één grote dansvloer, van het merk: ‘Van voor naar achter, van links naar rechts.’ Galluzzi hoeft vervolgens alleen nog maar in te koppen (je moet wel koppen, anders gaat-ie voorlangs). Hij laat het publiek met een gelukzalige glimlach achter, dat zich via de corridor over het IJ weer in de bewoonde wereld begeeft. Het is inmiddels bijna maandag. Het is stil in Amsterdam, de mensen zijn gaan slapen (Ramses represent), afgezien van de bezoekers van VolTT, die stiekem doorgaan bij de after-after in Paradiso.

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/voltt/voltt-open-air-een-welgemikte-after/13748/
Meer VolTT op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/voltt