• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

7 muziekstijlen uit het Verenigd Koninkrijk

Het Verenigd Koninkrijk is hét muziekland uit Europa. Niet alleen is dit het land van The Beatles en The Rolling Stones, jaarlijks is het eiland goed voor nieuwe gitaarrock, dance en hiphop. Muziek is natuurlijk aan trends onderhevig, dus om de Britse popmuziek anno 2013 nader voor je in kaart te brengen, vind je hier een overzicht van zeven stijlen die op dit moment populair zijn in Great Britain.

Tekst: Jelmer Luimstra

Publicatiedatum: 19 november 2013

Indierock
Zo'n lijst hoort natuurlijk te beginnen met indierock, waar Groot-Brittannië naast de Verenigde Staten hét land voor is. Er heerst dan ook een sterk competitief klimaat onder bands; iedereen wil de beste zijn. The Vaccines bewezen de afgelopen jaren opnieuw dat wanneer zoiets lukt je als band al snel 'Teenage Icons' kunt worden. Andere momenteel zeer succesvolle indierockbands van het eiland zijn Tribes, Peace en Palma Violets. Laatstgenoemde band bracht begin dit jaar zijn (op totaal Britse wijze) gehypete debuutalbum 180 uit. Luister naar 'Step Up for the Cool Cats':

C86
In 1986 bracht de NME een compilatie op cassette uit met nieuwe indiebands uit Groot-Brittannië. Ondanks het feit dat er totaal verschillende artiesten op de cassette - getiteld C86 - stonden (The Pastels naast Primal Scream), viel de algehele stijl te omschrijven als powerpop met jangly gitaarlijnen. Deze sound is vervolgens erg invloedrijk geweest voor Britse bands in de late jaren tachtig, maar ook momenteel schemert de stijl weer door in de Britse popmuziek. Ook al ontkennen ze het vaak zelf, bands als Veronica Falls (foto boven), Tender Trap, Evans the Death en Joanna Gruesome gebruiken opnieuw de typische janglegitaren en ietwat liefelijke zanglijnen, die zo typerend waren voor C86. Veronica Falls uit Londen laat met Teenage horen hoe 'C13' zou moeten klinken:

Nu-folk
Een ander bekend genre in Groot Brittannië is ongetwijfeld nu-folk, waarbij folk met indie gecombineerd wordt. De Londense band Mumford & Sons zorgde ervoor dat de stijl doorbrak naar de mainstreamradio, maar het genre gaat verder dan hitjes als 'I Will Wait' en 'Little Lion Man'. Zo speelde Marcus Mumford voordat zijn band bekend werd al live mee met folkzangeres Laura Marling. Zij maakte op haar beurt vroeger deel uit van de inmiddels zeer succesvolle Londense band Noah & the Whale. Van Laura Marling verscheen eerder dit jaar de vierde studioplaat Once I Was an Eagle, met daarop onder meer 'Master Hunter':

Britpop
Britpop is natuurlijk hét Britse genre uit de jaren negentig, dat als reactie kwam op de toen heersende Amerikaanse grunge. Bands als Blur en Oasis zorgden ervoor dat Britse muziek opnieuw op de kaart werd gebracht. Bij britpop draait het om de 'liedjes' en die zijn vaak maatschappijkritisch en worden - uiteraard - gezongen in Cockneyaccent. Alhoewel britpop gerelateerd is aan de jaren negentig, zijn de invloeden nooit ver weg in de Britse popmuziek. Natuurlijk vallen ze terug te horen bij Beady Eye en Noel Gallaghers High Flying Birds, maar die bands zijn natuurlijk in feite Oasis. Echter ook jongere artiesten/bands als Miles Kane, Jake Bugg en Arctic Monkeys maken gebruik van elementen van de britpop. En dat leidt dan weer tot anthems als deze:

British hiphop
Hiphop is allang niet meer een genre dat bij uitstek in Amerika wordt gemaakt. Net zoals wij in Nederland De Jeugd van Tegenwoordig hebben, is in Groot-Brittannië Cockney hiphop een begrip. Dit leidt tot genres als grime en 2-step. Zowel Dizzee Rascal als The Streets bewezen in het afgelopen decennium al dat rappen met een Cockneyaccent cool, of nee: bonkers, is. Het wordt echter pas echt interessant wanneer artiesten hiphop met andere genres gaan combineren, zoals "one man Arctic Monkeys" Jamie T dat doet. Only Real is daarnaast de nieuwste Britse aanwinst op hiphopgebied. Hij combineert hiphop met indie en maakt er een melancholische jarentachtigmix van. Luister naar 'Get It On':

UK Garage
Amsterdam mag dan bekendstaan als de stad bij uitstek voor dance, in Groot-Brittannië worden de nieuwe genres uitgevonden. De Britten zijn verantwoordelijk voor verschillende dancestijlen, zoals dubstep en UK garage. Dit laatste genre staat bekend om zijn snelle hihatritmes. Het beleefde zijn grootste bekendheid in de late jaren negentig en vroege jaren nul, maar er is momenteel sprake van een revival met acts als Aluna George en Disclosure. Aangezien de nieuwe plaat van Daft Punk nauwelijk nog als 'dance' valt te categoriseren, kan je gerust stellen dat de meest succesvolle danceplaat van dit jaar Settle is van Disclosure. Luister naar 'White Noise':

Postdubstep
Dubstep is een genre dat volledig 'doodgedraaid' is. Op een gegeven moment leek het dan ook meer om het kapsel van Skrillex te gaan dan om de muziek. Op zo'n moment gaan alternatieve artiesten er iets nieuws mee doen en het 'genre' wat in dit geval ontstond heet postdubstep. Hierbij wordt dubstep gemixt met diverse andere stijlen als indie, ambient en zelfs R&B. Voorbeelden van postdubstepacts zijn Mount Kimbie en The xx's Jamie xx. Ook in de muziek van Alt-J en King Krule zijn invloeden van het genre te vinden, maar het meest duidelijke voorbeeld van deze stijl is de muziek van James Blake, van wie het tweede studioalbum Overgrown dit jaar verscheen. Luister naar 'Retrogade':

Natuurlijk is Engeland een onuitputtelijke bron van goede muziek. Daarom een aanvullende spotifyplaylist.

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/verenigd-koninkrijk/7-muziekstijlen-uit-het-verenigd-koninkrijk/24477/
Meer Verenigd Koninkrijk op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/verenigd-koninkrijk