• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Onvoltooid Verleden Tijd: (the) Melvins

Wie zich afvraagt waar die doommetal rage in het kielzog van Sunn O))) op gebaseerd is, moet zeker eens in de muzikale archieven graven. Naast Earth en Sleep kom je daar (the) Melvins tegen, een baanbrekende band die op het Dominofestival en Roadburn zal bewijzen terug van nooit echt weggeweest te zijn.

Tekst: Hans van der Linden

Publicatiedatum: 05 april 2007

Wie zijn ze?
Als Buzz Osborne, Matt Lukin en Mike Dillard elkaar in het begin van de jaren tachtig op de middelbare school in Montesano, Washington ontmoeten, gaat al hun aandacht uit naar covers van The Who en Jimi Hendrix. Geleidelijk aan maakt het trio de overstap naar ultrasnelle hardcore en punk.

(the) Melvins -we houden persistent de huidige naamgeving aan- zijn intussen misschien wel een feit, maar het is toch wachten op het moment dat Dale Crover na het verlaten van Dillard achter de drumvellen plaatsneemt voordat de band begint aan hun baanbrekende experimenten. Mede door Crovers toevoeging evolueert het (the) Melvinsgeluid naar een tragere en extreem zware aanpak. Een ander neveneffect is dat de band voor zijn repetities naar Crovers ouderlijke huis in Aberdeen, Washington trekt.

Kurt Cobain woont in Aberdeen en is een goede vriend van Crover, met wie hij trouwens eerder in Fecal Matter speelde. Het duurt niet lang voordat Cobain zich opwerpt als Melvinsfan van het eerste uur. Cobain is een tijdje roadie en speelt zelfs enkele shows mee op bas. Crover, van zijn kant, zit voor de opnames van een vroege demo bij Nirvana achter de vellen.

Totdat Buzz Osborne Nirvanabassist Chris Novoselic het telefoonnummer van ex-Scream drummer Dave Grohl bezorgt. Zo blaast hij de muzikale carrière van de toekomstige Foo Fightersfrontman nieuw leven in. Nirvana wordt al snel bekend. Zelfs na Nevermind behoudt Cobain een hechte relatie met (the) Melvins. In 1993 speelt Cobain op Houdini nog enkele gitaarlijnen in.

Als Osborne –die trouwens al sinds vroege tijden als King Buzzo door het leven gaat- en Crover in 1988 naar San Francisco verhuizen, verlaat Lukin de band om met Mudhoney in zee te gaan. De harde kern blijft over en zal de verdere muzikale visie van (the) Melvins bepalen. Intussen is de band dan al aan zijn zesde bassist toe.

Wat deden ze?
Met het toetreden van Dale Crover wordt het geluid van (the) Melvins pas echt interessant. Vroege platen zoals Gluey Porch Treatments (1987) en Ozma (1989) geven al aan dat de heren met hun spannende mix van ultratrage doch oerzware composities heel wat in hun mars hebben. Het is toch nog wachten tot begin jaren negentig voordat de bal echt gaat rollen.

In 1991 verschijnt Bullhead en komt de band voor de eerste keer naar Europa om het publiek te bekeren. Nadien volgt het ene meesterwerk na het andere. De platen die de band gedurende de jaren negentig uitbrengt, met als absolute hoogtepunten Houdini en Stoner Witch, documenteren een band die voor een omvangrijk publiek de Black Sabbathinvulling van metal zodanig herdefinieert dat er in hun kielzog een nieuw genre ontstaat.

Waarom waren ze zo goed?
Als Sleep en Earth baanbrekend werk verrichten voor de hedendaagse doommetalopflakkering, dan geldt dat eveneens voor (the) Melvins. Crovers loodzware mokerslagen en Osborne's overstuurde gitaarpartijen en zware vocalen zorgen al sinds de jaren tachtig voor hun unieke reputatie. De Japanse doommetalmachine Boris nam als eerbetoon aan The Melvins het openingsnummer van Bullhead als groepsnaam aan.

(the) Melvins wilden echter nooit een persiflage van zichzelf worden en gaan het experiment niet uit de weg. Zo omarmt (the) Melvins bijvoorbeeld op Honky donkere ambient en geluidscollages om zo hun spectrum te verbreden. De band is daarbij ook niet afkerig van humor.

Dat blijkt bijvoorbeeld in 1995 in de Effenaar waar (the) Melvins door het wegvallen van Seaweed haar eigen voorprogramma verzorgt en daarbij put uit bevreemdende popliedjes die in grote mate van het enigszins experimentele Stag afkomstig zijn.

Nadien lijkt de hype over. (the) Melvins blijven muzikaal actief, alhoewel de nadruk voor Buzz Osborne even lijkt te verschuiven naar Fantômas, waarbij hij als gitarist regelmatig in de studio gesignaleerd wordt en wereldwijd de podia afschuimt.

Wat gebeurde er toen?
Niets ingrijpends. (the) Melvins blijven en zijn nog steeds een vaste waarde in het muzikale landschap. Osbornes lidmaatschap aan Fantômas bezorgt hen een platencontract bij Pattons Ipecac, waar intussen zowel samenwerkingen met Lustmord en Jello Biafra, oude demo’s als nieuw materiaal verschijnt.

De grootste wijziging in de muzikale koers is misschien wel het recente (a) Senile Animal waarbij (the) Melvins vervoegd wordt door leden van Big Business. Deze evolutie zorgt niet alleen voor dubbele drums en driedubbele zang, maar ook voor een aanpassing van het vertrouwde (the) Melvinsgeluid.

Toch kunnen we moeilijk van popularisering spreken. (the) Melvins spelen dit jaar naast het Domino Festival en Roadburn eveneens op de 24ste editie van het toonaangevende Festival International de Musique Actuelle in het Canadese Victoriaville. Daarnaast brengt (the) Melvins op 31 mei op het Spaanse Primaverasound Festival eveneens een interpretatie van Houdini. De vlam is dus nog lang niet gedoofd!

live foto uit het archief, door Jan Ruymen

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/the-melvins/onvoltooid-verleden-tijs-the-melvins/15178/
Meer The Melvins op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-melvins