Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie zijn ze?
The Fuzztones is het vehikel van Rudi Protrudi. De excentrieke frontman is al sinds 1966 actief in verschillende bands rond zijn woonplaats Harrisburg in Pennsylvania. Maar het heilige garagevuur begint te branden wanneer Protrudi in 1977 de legendarische punkband The Dead Boys ziet in CBGB in New York.
Het lukt hem auditie als basgitarist bij The Dead Boys te doen. Op een namiddag in Joey Ramones appartement leert hij drie songs uit zijn hoofd en staat hij ’s avonds nog op de planken in CBGB voor een benefiet ten bate van een punkzine. Hij deelt er het podium met Blondie, Patti Smith, Suicide en Richard Hell & The Voidoids. Het blijft uiteindelijk bij die ene avond. De band verkiest hun oude maat Jeff Magnum boven Protrudi, die zijn spullen in Harrisburg al had gepakt.
Maar het punkvirus heeft hem te pakken. Hij blijft in Harrisburg en speelt er met een coverband in gevangenissen en bejaardenhuizen en formeert de bubblegumpunkband Tina Peel (foto hiernaast). De band verhuist naar New York en bouwt daar al vechtend, vloekend, speed dealend en een TV-studio verbouwend een geduchte reputatie op.
Wanneer de band zijn eigen voorprogramma verzorgt als The Fabulous Fuzztones en sixties garagecovers speelt, komen Protrudi en organiste Deb O’Nair tot de conclusie dat daar hun hart ligt. Exit Tina Peel en enter The Fuzztones.
Samen met The Lyres en The Cynics staat de band aan de wieg van de garagerevival in de jaren tachtig. The Fuzztones is de enige band die in die tijd zijn garage ook echt over de Amerikaanse grenzen tilt. Hoewel het Zweedse The Nomads in die jaren ook al actief is in Europa, maakt een groot gedeelte van het punkpubliek pas in 1985 kennis met de garagerevival wanneer The Fuzztones in het voorprogramma van The Damned speelt.
In deze tijd neemt de band een live album op met Screamin' Jay Hawkins. Maar de band komt nooit tot een vaste samenstelling. En na het Europese avontuur volgt een stilte van twee jaar.
Door het feit dat Rudi Protrudi niet erg honkvast is, is het moeilijk om de band te volgen. Globaal zijn er drie periodes in het Fuzztonesbestaan: New Yorkperiode, Los Angelesperiode en de huidige (reünie)periode.
Van 1980 tot 1985 zit de band in New York. Deze periode, en deze line-up wordt over het algemeen gezien als de klassieke line-up van de band. Protrudi verhuist in 1987 naar Los Angeles en reformeert daar de band. Deze periode duurt uiteindelijk tot 1992 en is het meest succesvol, met als hoogtepunt de release van In Heat bij Beggars Banquet.
Vanaf 1997 komen verschillende line-ups van The Fuzztones bij elkaar voor reünieoptredens. Uiteindelijk verplaatst Rudi Protrudi al zijn activiteiten naar Europa, waar hij in wisselende samenstellingen speelt.
Wat deden ze?
The Fuzztones is een product van zijn invloeden. De band mengt The Sonics, The Rolling Stones en ? and the Mysterians met druggy psychedelica en jaren vijftig horrorthema’s. Critici beschuldigen de band zelfs van onoriginaliteit en plagiaat.
Maar eigenlijk gooit de band alle garageclichés slim op één hoop: de creepyness van The Cramps, de energie van The Rolling Stones, de kapsels van The Ramones, de branie van Hanoi Rocks en de psychedelica van The Doors. Luister maar eens naar het intro van het nummer ‘Sinister Urge’ zonder ‘Light My Fire’ erin te herkennen.
Daarnaast gaan er geruchten dat de band aan de basis stond van de term ‘grunge.’ Op de debuutsingle ‘Bad News Travels Fast’ staat er bij de credits dat gitarist Elan Portnoy de ‘grunge’ voor zijn rekening neemt.
Waarom waren ze zo goed?
Vooral omdat ze op het goede moment op de goede plek zijn. De tour in het voorprogramma van The Damned komt op een goed moment. En ook de interesse van een major had niet veel later moeten komen.
Ian Astbury van The Cult was zo lovend over The Fuzztones, dat Beggars Banquet ze in 1989 een contract aanbiedt. Twee jaar later zou niemand meer een stuiver hebben gegeven voor de ietwat gestyleerde band. Nevermind van Nirvana komt uit en daarmee is grunge geboren. Met strakke broeken en een orgeltje kun je dan niet meer aankomen.
Ondertussen heeft de band een vaste fanschare opgebouwd en kan onder andere Mark Arm van Mudhoney en Peter Buck van REM tot zijn bewonderaars rekenen. The Dwarves kopieren hun logo van de gekruiste penissen achter een schedel van de hoes voor Lysergic Ejaculations. En de Hoodoo Gurus doen hetzelfde met het logo met de gekruiste Vox Phantomgitaren. Feit is ook dat bijna elke band die ‘fuzz’ in zijn naam draagt, dit doet als eerbetoon aan The Fuzztones.
Wat gebeurde er toen?
In 1992 houdt de tweede incarnatie van The Fuzztones op te bestaan. Rudi Protrudi neemt een solo-cd op (foto hiernaast) en gaat samenwerken met Sky Saxon (van The Seeds) en The Jaymen. Maar in 1997 is de voltallige In-Heatline-up toevallig aanwezig bij hetzelfde concert in New York en speelt uiteindelijk een verrassingsoptreden.
Vanaf die tijd komt de band in verschillende samenstellingen (onder andere met organiste van het eerste uur Deb O’Nair en Jake Cavaliere van The Bomboras en The Lords of Altamont) bij elkaar voor sporadische optredens in Amerika. In 2003 komt Salt for Zombies uit, de eerste studioplaat in dertien jaar.
Protrudi en zijn wisselende entourage neemt vaker het vliegtuig richting Europa. De tournees door Duitsland zijn zo succesvol, dat hij zich definitief in Berlijn nestelt. In 2006 brengt de band de ep Boom uit via Cargo Records. De ep bestaat uit zes Sonicscovers waarvan ‘Caught You Red-Handed’ de enige nieuwe opname is.
Dit jaar kondigt de band zijn afscheid aan en doet een laatste tournee door Europa. Maar bij Rudi Protrudi is dat natuurlijk nooit zeker.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/the-fuzztones/onvoltooid-verleden-tijd-the-fuzztones/15196/
Meer The Fuzztones op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-fuzztones
Deel dit artikel: