Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie zijn ze?
The Spinto Band bestaat uit zes jonge gasten uit het kleine stadje Wilmington in de Amerikaanse staat Delaware. Qua uiterlijk zijn ze het best omschreven als coole nerds, en ze hebben wel wat weg van de leden van We Are Scientists. Even een kort voorstelrondje dan maar: Jon Eaton, Nick Krill en Joe Hobson spelen gitaar, Thomas Hughes is de bassist, Sam Hughes staat achter de keyboards en Jeff Hobson is de drummer. Inderdaad, de groep kent twee setjes broers. Maar er zijn nog meer familieconnecties: de bandnaam is een eerbetoon aan de grootvader van Jon Eaton, die Roy Spinto heette. Jon en medegitarist Nick begonnen The Spinto Band toen ze besloten voor de grap eens nummers van opa te gaan spelen.
Wat doen ze?
Ze maken muziek die net even anders is dan die van de meeste huidige bands, en zijn eerder te vergelijken met Pavement. Goede gitaarbands zijn op een gegeven moment weer terug te horen in acts van een volgende generatie, en we kunnen stellen dat het de hoogste tijd is voor dit soort muziek. Bij het voorstellen van de band werd al verteld dat de band drie gitaristen heeft. Dit levert gelaagde gitaarpartijen op, waarbij de verschillende stijlen speels worden afgewisseld. Dat geldt ook voor de zang: Nick en Jon fungeren afwisselend als zanger, waarbij de stem van Nick doet denken aan David Byrne, met het lekker zeurderige toontje dat we van Clap Your Hands Say Yeah kennen.
Wat maakt ze zo goed?
De kracht van The Spinto Band is een combinatie van vakmanschap en tomeloze energie. De nummers op hun onlangs verschenen debuutalbum Nice And Nicely Done zijn stuk voor stuk juweeltjes, met als uitschieters de kazoo’s in ‘Brown Boxes’, de koortjes in ‘Oh Mandy’ en de swingende single ‘Did I Tell You’. Maar de grootste kracht van de band is hun geweldig energieke liveshow. Vanaf het SXSW-festival kwamen al de eerste verhalen dat The Spinto Band met gemak een van de meest opwindende live acts van dit moment is. Onlangs in de kleine zaal van Paradiso maakte de band die reputatie waar. Opvallend was de schijnbare achteloosheid waarmee men de nummers speelde. Een goed voorbeeld waren de twee covers die werden gespeeld: ‘Airport’ (The Motors) en ‘I Think We’re Alone Now’ (Tiffany). De band deed het voorkomen alsof ze de nummers even uit de mouw schudde, maar intussen zaten ze vol met ingenieuze koortjes en bijzondere tempowisselingen.
En de toekomst?
2 juli speelt de The Spinto Band op Metropolis. Daar gaan ze aan meer mensen dan het handjevol in Paradiso laten zien tot wat ze in staat zijn. Het kan niet anders dan dat de band er zeer snel een hoop Nederlandse fans bij krijgt.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/spinto-band/toekomstmuziek-the-spinto-band
Meer The Spinto Band op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/spinto-band
Deel dit artikel: