• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

In Memoriam: Mark Linkous

In de ochtend van 6 maart brengt het Amerikaanse tijdschrift Rolling Stone het nieuws dat Sparklehorse-boegbeeld, zanger en multi-instumentalist Mark Linkous zelfmoord heeft gepleegd. De Amerikaanse zanger wordt door familieleden thuis aangetroffen nadat hij zichzelf door het hoofd heeft geschoten. KindaMuzik blikt terug op de muziek van een schuchter mens.

Tekst: Bart Breman

Publicatiedatum: 09 maart 2009

Want schuchter was Linkous; zelfs zijn exacte leeftijd is niet bekend. Aangenomen wordt dat hij in 1962 is geboren, wat betekent dat hij 48 jaar is geworden. Wel bekend is dat hij worstelde met depressies. In 1996 gaat het voor het eerst fout. Linkous bezwijkt bijna aan een cocktail van medicijnen, alcohol en "mogelijk nog wat zaken". In het ziekenhuis wordt hij zelfs dood verklaard. "Ik ben de enige met je wie praat die ooit legaal dood is verklaard", merkt hij er later over op.

Hij overleeft het ternauwernood, maar raakt wel tijdelijk verlamd doordat de bloedtoevoer naar zijn benen langdurig afgesneden raakt. Tijdens zijn langdurige revalidatie schrijft hij een van zijn mooiste liedjes. Het fluisterzachte 'Saint Mary' handelt over de verpleegsters in het ziekenhuis waar hij herstelt. Nu, veertien jaar na zijn eerste zelfmoordpoging, komt hulp te laat. Na nog drie uur geleefd te hebben overlijdt hij als gevolg van het geweerschot door zijn hoofd.

Eigenzinnige alleskunner
Linkous is eigenzinnig, op persoonlijk en op muzikaal gebied. Hij is de eerste van zijn familie die het verder weet te schoppen dan mijnwerker. In 1995 debuteert hij onder de naam Sparklehorse, met het lyrisch ontvangen Vivadixiesubmarinetransmissionplot. Het is een even wonderlijke als mooie mengelmoes van fragiele singer-songwriterliedjes en noisy punk, die muzikale alleskunner Linkous grotendeels zelf inspeelt.

De plaat levert hem een plek in het voorprogramma van Radiohead op. De serie optredens komt tot een abrupt einde als Linkous de overdosis neemt die hem tot op het randje van de dood brengt. Linkous krabbelt echter op en brengt Good Morning, Spider uit, een donker album dat verder gaat waar zijn debuut ophoudt. Ook optredens gaan gewoon door. Hij speelt een half jaar lang vanuit een rolstoel.

Definitief doorbreken doet hij met zijn volgende plaat. Het betoverende It's a Wonderful Life betitelt hij zelf als opgestoken middelvinger naar alle journalisten die blijven doorvragen over zijn overdosis. Het is een album in sepiatinten waar de scherpe rockrandjes vanaf zijn gevijld en de sprookjesachtige popliedjes uniformer klinken dan ooit. Met lome melancholie zingt Linkous over dieren, dikke baby's en de dood. Vijf jaar later, in 2006, verschijnt het voorlopig laatste album: het mooi getitelde Dreamt for Light Years in the Belly of a Mountain.

Postuum
Hoewel Sparklehorse grotendeels een soloproject is, omarmt Linkous de samenwerking met andere artiesten. Op It's a Wonderful Life zingen Nina Persson en PJ Harvey prachtige duetten en gromt Tom Waits vrolijk mee op het bluesy 'Dog Door'. Onlangs verscheen er nog een In the Fishtank-plaat met Fennesz en er zal nog een door Danger Mouse geproduceerd album verschijnen waarop onder anderen The Flaming Lips en Iggy Pop liedjes van Linkous spelen. Ook een vijfde Sparklehorse-album moet nog uitkomen; de opnames waren al in een vergevorderd stadium.

Helaas zullen dat twee postume albums zijn. De Amerikaan is niet bestand gebleken tegen de depressies en de zware migraine-aanvallen waar hij regelmatig last van had. "Er is een hemel voor je en er is een ster voor je", citeert zijn familie in het overlijdensbericht uit het door Linkous gecoverde 'Hey Joe' van Daniel Johnston. Bij die woorden uit een van de mooiste troostliedjes ooit kun je je alleen maar aansluiten.

Tweede foto door Aram Haagsman.

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/sparklehorse/in-memoriam-mark-linkous/19898/
Meer Sparklehorse op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sparklehorse