• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Henri Oogjen: Rotown-programmeur met passie

Eén van de favoriete clubs van KindaMuzik mag Rotown toch wel genoemd worden. Niet alleen een aangenaam drink- en eetcafé in de Rotterdamse binnenstad, maar vooral een poppodium waar de mooiste muzikale ontdekkingen worden gedaan. De meest uiteenlopende acts kom je er tegen, die allemaal uit de hoed van programmeur Henri Oogjen tevoorschijn worden gehaald.

Tekst: Alexis Vos

Publicatiedatum: 31 juli 2003

Een mooie baan voor een muziekgeek als Oogjen. De 30 jarige voldoet ruimschoots aan wat er van elke programmeur geëist wordt: alles, maar dan ook alles volgen wat er in de muziekwereld speelt. Oogjen strooit tijdens het gesprek met zo veel namen en titels dat je hoofd ervan gaat duizelen. Dolenthousiast is hij dan ook over de positie die hij nu anderhalf jaar bekleedt. Toch heeft het lang geduurd voordat hij eindelijk op de door hem zo verlangde plek terechtkwam. "Tijdens mijn studie CMV heb ik in Rotown heel veel gedraaid. Ook wel met het oog om ooit een keer een programmeur op te volgen. Toen ik klaar was met mijn studie ging Dave Andriesse hier weg, maar had ik het gevoel dat ik er nog niet helemaal klaar voor was. Daarna werd Gideon Karting programmeur en voelde ik me erg aangetrokken door de verandering naar meer poppy dingen. Toen had ik wel iets van dit kan ik ook."

In de tussentijd was Oogjen verkoper geworden bij Virgin Recordstore en heeft hij samen met een partner het DJ-boekingsbureau Floor fillers opgericht. Hiermee wilde hij een alternatief bieden voor alle housetrends die toendertijd ('96) de kop op staken. Dit nog steeds operatieve bureau kwam met alternatieve gitaarpop en hiphop aanzetten en draaide aldoende ondermeer in schouwburgen en op het Rotterdamse Filmfestival. Enige jaren later ontstond er in Rotown een vacature voor assistent van de programmeur. Deze moest zich vooral bezighouden met het opzetten van plannen voor wereldmuziek en regionale projecten. Ondanks de zware concurrentie en maar liefst vier sollicitatieronden slaagde Oogjen erin deze baan voor 15 uur in de week te bemachtigen. Een jaar later stapte Karting als programmeur op. Aangezien men zeer tevreden was over wat Oogjen tot dan toe had gedaan, werd het stokje aan hem overgegeven.

"Rotown is een fantastische kweekvijver voor kleine en middelgrote bands, waar ik mijn eigen smaak goed in kwijt kan. Het is een hele fijne tent die je veel teruggeeft van wat je erin stopt. Ik krijg er een ongelofelijke kick van als er een enthousiaste band staat te spelen die het publiek helemaal voor zich wint. Hoe de sfeer en vooral de wisselwerking met het publiek is, is het belangrijkste voor mij. Zoals laatst met Slobberbone, waar ik zelf niet zo'n fan van ben; maar hoe het er aan toe ging was geweldig."
Hoe ziet hij Rotown eigenlijk? "Het is een jonge en vernieuwende tent en moet dat vooral blijven. Medewerkers moeten nooit achterover leunen, maar constant blijven ontdekken en creatief met publiciteit en programma omgaan. Omdat het een café is heeft het veel sfeer en geeft het een vertrouwd gevoel. Daar moet je op inspringen en juist nieuwe dingen laten zien, omdat mensen er dan meer open voor staan. Ik probeer daar een goed evenwicht in te vinden - tussen vertrouwd en nieuw. Belangrijk is dan ook dat er popelementen in zitten als bindmiddel. Ik probeer er nu wat meer wereldmuziek en elektronica tussen te zetten, zoals onlangs Ms John Soda of dingen van het Mo'Wax label, waar ik wild enthousiast over ben. En dan doodleuk een vuig gitaarbandje de volgende avond. Om die afwisseling draait het."

Hoe komt hij aan de bands die hij programmeert? "Het meeste gaat nog steeds gewoon via de boekers. Je neus staat een bepaalde richting op als programmeur en dat ontgaat niemand. Als, zoals de laatste tijd, mijn focus bij de elektronica ligt dan weet men dat. Maar door je eigen enthousiasme weet je alles wel te vinden hoor. Je blijft spitten, vragen, internetten en je praat veel met collega's. Nee, concurrenten hebben we nauwelijks. In Rotterdam heb je Waterfront, maar die zit toch nog meer in de underground en Nighttown zit op een hoger niveau qua bekendheid van bands." Toch is de anders zo rustige Oogjen lichtelijk opgewonden als de concurrentie met Amsterdam ter sprake komt: "Ik vind het helemaal niet logisch dat als een artiest maar één keer in Nederland speelt, dat ook automatisch in Amsterdam zou moeten zijn. Probeer eens wat anders, denk ik dan." Teleurgsteld was hij over de band The Raveonettes die tweemaal een optreden in Rotown hebben afgezegd: "Ja, ze waren twee keer ziek, maar een tijdje later stonden ze in de Melkweg te spelen. Je merkt toch dat er met die garagehype veel bandjes bij zitten die even snel wat geld willen verdienen. Ik had ze graag in Rotown gezien, maar dat soort dingen moet je van je af zetten."

Toch kan Oogjen terugkijken op een mooi seizoen, met het concert van Bright Eyes als absolute hoogtepunt: "Bright Eyes heb ik in de zomer geboekt toen niemand het echt kende. Weinigen vonden er wat van. Toen kwam in de herfst Lifted uit en begon De Volkskrant er over te schrijven en stonden ze wel als eerste bij ons te spelen en nergens anders. RAM van de VPRO is daar ook nog voor opnames langs geweest. Het geeft je dan een goed gevoel dat je er vroeg bij bent. Maar er waren dit jaar veel goede optredens, zoals van Spoon, Slut en Junior Senior. Ook Jackpot was een erg leuke verrassing en Bettie Serveert heb ik nog nooit zo goed gezien als dit jaar in Rotown. Iets minder was weer Dead Man Ray. Hun laatste 2 platen heb ik helemaal grijsgedraaid, maar dat is denk ik dan toch meer huiskamermuziek.

In Rotown passen zo'n 250 man en dat het een café met een podium is, zorgt nog wel eens voor luidruchtige taferelen achter in de zaal, door mensen die niet voor de muziek maar voor een drankje komen. "Ja, ik vind dat niet zo'n probleem. Dat kroeggevoel geeft toch iets extra's en dat soort ongedwongenheid is ook wel fijn bij een concert. Bij een film wil ik zelf ook niet 2 uur m'n mond houden. De helft van de tijd werkt het ook heel goed dat mensen die niet voor de muziek komen er toch helemaal door worden meegenomen. Er is geen beleid om mensen stil te laten zijn, de band moet daar voor zorgen." Rotown heeft echter een mooie oplossing voor deze kwestie gevonden. De verbouwing die de tent zal ondergaan voorziet in een nieuwe ruimte die tijdens concerten afgesloten kan worden zodat mensen daar rustig wat kunnen drinken.

Ondanks deze investering moet ook Rotown het in deze tijden van recessie iets rustiger aandoen. "Ja, je ontkomt er niet aan. Het komend seizoen zullen er wat minder acts op het programma staan, maar daar moet je creatief mee om zien te gaan en de echt bijzondere dingen eruit weten te pikken. Ik hoop dat we ook meer kunnen samenwerken met andere clubs of instellingen om leuke dingen te organiseren. Zoals we nu op Metropolis met Paradiso en Ekko samen de programmering voor een tent hebben gedaan. Dat soort dingen zou ik graag willen uitbreiden. Ook onze regionale functie willen we verder uitbouwen. Deze zomer doen we voor de tweede keer "Rondje Rotterdam", waar elke zondag lokale acts optreden met gratis entree. Om dat vaker in het jaar te doen lijkt me erg leuk."

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/rotown/henri-oogjen-rotown-programmeur-met-passie/3687/
Meer Rotown op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rotown