Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De eerste plaat die ik kocht:
“Ik was twaalf jaar en zat in de brugklas op een school in Zwolle. Een klasgenoot kwam toen met Alice Cooper. We vonden als scholieren ‘School’s Out’ natuurlijk fantastisch. Ik heb die plaat erna, Billion Dollar Babies, gekocht. Ik vond het geweldig dat hij zich ophing bij live optredens. Vanaf die periode las ik bladen als OOR en Popfoto. Er waren niet heel veel jongens die zo diep in de muziek doken. Op mijn vijftiende ontmoette ik een teamgenoot bij Zwolle die dezelfde muzieksmaak had. We zijn nu nog steeds vrienden.”
De beste plaat aller tijden:
“Er zijn natuurlijk eindeloos veel mooie platen, maar The Velvet Underground geeft goed weer wat ik mooi vind. Het is een beetje apart en er zitten lekker lang uitgesponnen gitaarpartijen in. Veel van de muziek die ik graag luister is ook beïnvloed door deze plaat. Veel oude muziek is gedateerd, maar deze absoluut niet.”
De plaat die ik mijn tienerjaren helemaal het einde vond:
“Dat is Argus van Wishbone Ash. Ik weet niet of het hardrock is. Ik zou het eerder rock noemen, een beetje symfonisch, een beetje Uriah Heep. Ze hadden een totaal eigen stijl met twee leadgitaren en ze zingen over Tolkien. Ik heb zelf nooit mijn kapsel of kleding aangepast door bepaalde muziek. Ik ben immuun voor hypes.”
Mijn meest recente ontdekking:
“Op altcountry.nl las ik iets over de rootsrockband The Hiders. Vervolgens heb ik de cd Valentine besteld op internet, bij CD Baby, omdat die plaat nog steeds niet in Nederland verkrijgbaar is via de normale kanalen. De meeste muziek koop ik na het lezen van een recensie. Ik heb een abonnement op Heaven en ik koop elke maand Uncut. Daarnaast lees ik regelmatig Mojo en Revolver, soms de OOR. Verder krijg ik altijd veel tips van mensen die in platenzaken werken.”
De plaat die iets te vaak in de spelershome wordt gedraaid:
“Dat is een Nederlandstalig nummer, volgens mij is de titel ‘Suzanne’. Oh, is dat VOF de Kunst? In Oosterpark werd dat nummer elke week gedraaid, om gek van te worden. Nederlandstalige muziek vind ik helemaal niks. Gelukkig draaien ze dat liedje minder vaak in het nieuwe stadion, de Euroborg. De beheerder van het spelershome daar houdt meer van Duitse schlager.”
De plaat waar ik met heel de familie samen graag naar luister:
“Deze zomer ben ik met mijn vrouw en mijn zoons van 15, 17 en 20 naar Portugal geweest. In de huurauto hadden we continu Stadium Arcadium van de Red Hot Chili Peppers opstaan, daar had iedereen vrede mee. Ik probeer mijn zoons wel muzikaal op te voeden, maar dat lukt niet altijd. Als ik alt.country opzet vragen ze of ik aan line-dancing doe. Ook al zouden ze het mooi vinden, dan zouden ze het niet zeggen denk ik.”
Nick Drake of Joni Mitchell?:
“Ik vind Nick Drake echt geweldig! Ik heb die box met drie platen. Mijn vrouw vindt het ook prachtig. Zijn muziek klinkt heel onschuldig, maar als je weet wat er allemaal voor een verdriet achter schuilgaat… In mijn platencollectie zitten vooral zangers, ik luister liever naar mannenstemmen.”
Cd of vinyl?:
“Ik heb thuis meer dan tweeduizend cd’s en circa 250 lp’s. Een lp is natuurlijk veel romantischer met die prachtige grote platenhoezen. Bij een cd heb ik een leesbril nodig om het boekje te lezen. Toch kies ik voor cd omdat het veel praktischer is. Het scheelt veel ruimte, en bovendien is het geluid beter.”
The White Stripes of The Strokes?:
Er worden zoveel bands gehyped. The Strokes vallen af omdat ze na die verrassende debuutplaat mij echt teleurgesteld hebben. The White Stripes zijn volgens mij meer een blijvertje, hoewel ik me er wel aan stoor dat ze zich zoveel met hun imago bezighouden. Van al die nieuwe bandjes koop ik de plaat meestal wel. Ik heb ook The Libertines en Arctic Monkeys thuis. Maar meestal draai ik ze na tijdje nooit meer.”
Johan Derksen of Hugo Borst?:
Johan Borst. Dit is een te moeilijke keuze, ik kan met beiden goed overweg. Als ik moet kiezen wie de beste muzieksmaak heeft dan kies ik Johan Derksen. Hugo Borst kwam laatst aanzetten met Joan As a Policewoman. Dat zou geweldig moeten zijn, maar ik vond het doodsaai. Gelukkig kon mijn vrouw er wel van genieten.”
Conor Oberst of Ryan Adams?:
Ryan Adams is echt een grootheid. Hij is veel en veel beter. Veel puurder, gevarieerder. Bright Eyes vind ik soms te gearrangeerd. Die nieuwe plaat heb ik één keer geluisterd, dus die moet nog beklijven. Als Oberst heel sober omgaat met instrumenten maakt hij zijn mooiste nummers. Ik vind het jammer dat hij steeds meer strijkers en electronica gebruikt.
Vera of Oosterpoort?:
Vera is knusser en heeft meer sfeer. Ik ga zo ongeveer twee of drie keer per jaar naar een concert daar. De programmeur van Vera, Peter Weening, die man verdient een standbeeld, hij weet altijd zulke goede bandjes te boeken.”
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/ron-jans/mijn-kindamuzik-ron-jans/15498/
Meer Ron Jans op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ron-jans
Deel dit artikel: