• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

NEDERLAND ROCKT!

ING, het Nederlands Elftal, Theo Bos en Hind bakten er niet veel van, maar voor Nederlandse gitaarbands van de hardere soort was 2008 een fantastisch jaar. De ene na de andere nieuwe rockband deed vorig jaar van zich spreken. En niet alleen in een heel specifiek genrehoekje. Het ging van een heuse supergroep tot semi-doe-het-zelvers, van artistiek verantwoord tot lomp rechtvooruitrockend.

Tekst: Martÿn ter Haar, Tijs Heesterbeek, Daniël Verlaan en Diana Willms

Publicatiedatum: 05 maart 2009

KindaMuzik denkt ook niet in hokjes en zet al die geweldige nieuwe bands nog een keer samen voor je op een rij, roept 2008 retrospectief uit tot het zwaargitaarjaar en voorspelt alvast dat de oogst van 2009 wel eens net zo mooi kan worden. Zeg nooit meer dat Nederland geen muziekcultuur heeft en dat het in Engeland, de Verenigde Staten of Scandinavië zoveel beter is. Nederland rockt!

BONNE APARTE [foto boven]
Opeens kwam de interessantste, en volstrekt geschifte, muziek uit het noorden van het land. En niet alleen moest je je aandacht bij de muziek houden. Wanneer je ook maar even de scene uit het oog verloor, was er alweer een band gestopt en een nieuwe band begonnen. Zo begon de zomer met Adept en Bonne Aparte (met gemeenschappelijke delers Gerrit van der Scheer en Micha Klein) en eindigde het jaar met Herrek (Van der Scheer) en Eklin (Adept zonder van der Scheer). Volgt u hem nog? Ergens daartussen opereert Bonne Aparte nog steeds. Dan is de muziek op hun briljante cd beter te volgen en dat terwijl invloeden als Shellac, Fugazi en Captain Beefheart over elkaar heen buitelen. (TH)

DE STAAT [foto onder]
Deze band uit Nijmegen is eind 2008 al verkozen tot de hype van 2009. Het debuut Wait for Evolution is volledig opgenomen door Torre Florim, zanger en gitarist van De Staat. De huidige bandleden hebben niets aan de cd bijgedragen. "Die jongens spelen eigenlijk mijn muziek. Live klinken wij ook heel anders", aldus de 23-jarige zanger. Een kruising tussen opzwepende rock en rauwe blues met veel invloeden van lome stonerrock. Josh Homme van Queens of the Stone Age meets Axl Rose van Guns N' Roses. Florim houdt van handgeklap, koebelgerinkel en zangkoren. De Staat is een band die zowel duister als enorm sexy klinkt. (DV)

HAIL OF BULLETS
Waarschijnlijk de succesvolste nieuwe Nederlandse band van 2008. Maar het betreft hier dan ook een heuse deathmetalsupergroep, met onder anderen Gorefest-drummer Ed Warby en de naar het front terugkerende grunter Martin van Drunen (ex-Pestilence / Asphyx). Het debuut …Of Frost and War sloeg in als een fragmentatiebom. Niet alleen is deze conceptplaat over de strijd aan het Oostfront in de Tweede Wereldoorlog ongemeen smerig en bruut – met een glansrol voor de ongelooflijk zieke strot van Van Drunen – de liedjes zijn ook nog eens ontzettend pakkend. Op een lompe, old school deathmetalmanier dan, hè. …Of Frost and War dook dan ook overal ter wereld op in de eindlijsten van de metalpers. (MtH)

THE DEATH LETTERS [foto links]
Het duo uit Dordrecht heeft nog maar net het gelijknamige debuut uitgebracht: net als De Staat een jonkie in het Nederlandse muzikale landschap. Maar The Death Letters zijn met hun zestien en zeventien jaar écht jonkies. Met zelfgekochte opnameapparatuur begonnen Victor Brandt en Duende Ariza Lora muziek te maken. De vergelijking met The White Stripes is niet uit de lucht gegrepen. The Death Letters hebben dezelfde bezetting met een drummer en een gitaarspelende zanger. Geen bas, geen percussie, gewoon rechttoe rechtaan rock-'n-roll. Veel gruizige gitaarriffs, opgefokte drums en de hoge stem van Duende maken de muziek een flinke adrenalineschok voor de oren. (DV)

THE MOI NON PLUS
Platenmaatschappij, magazine, clubavond en wat het allemaal nog meer is: Subbacultcha! is het levende bewijs dat lef, liefde voor muziek en een verregaande do-it-yourself-mentaliteit zeker kunnen lonen. Naast Bonne Aparte en Adept komt ook The Moi Non Plus uit deze kring. Bandleden Leon Caren (ook van Blues Brother Castro) en Bas Morsch runnen namelijk ook het label, dus de lijnen zijn kort. The Moi Non Plus is tegelijkertijd ook de meest vreemde eend in deze selectie. De muziek stoelt erg op experiment en vervreemding en komt zo meer in de buurt van een Liars, Victims Family of No Age of een zZz met normale instrumenten en een dosis acid op. Maar de klap in het gezicht is even hard. (TH)

TANK86
Ook zonder zanger kan een band zich prima staande houden. Kijk maar naar het Brabantse Tank86. Het kwartet levert met Behold een sterk stuk instrumentale rock af, waarin vette stonerriffs, heerlijke grooves en stuwende ritmes enorm meeslepend werken. Het geluid – altijd in het teken van de Almachtige Riff – is lekker zwaar en roept meermaals herinneringen op aan namen als Karma to Burn. De band, tevens de drijvende kracht achter de Rising Magmafestivals, weet live bovendien nog meer indruk te maken dan op plaat. De lovende kritieken die de mannen van alle kanten ten deel vallen, zijn kortom geheel gerechtvaardigd. (DW)

HOOGHWATER [foto boven]
De naam doet vermoeden dat het gaat om een middeleeuws rampscenario. Maar de Tilburgse formatie roept allesbehalve beelden van overstromingen op. Stoffig is het eerste woord dat opkomt bij beluistering van de vijf nummers tellende ep. Maar dan wel het goede stof. Dat uit de jaren zeventig. De band met ex-leden van The Spades, Restless Youth en Hydromatics gooit een dosis psychedelica, goudeerlijke hardrock en doom op een hoop. Dit zou een recept kunnen zijn voor hopeloos vastgeroeste stonerrock. Maar het drietal weet zijn muziek verbazingwekkend open te houden. Zo open dat de band de komende tijd zowel het podium kan delen met The Devil's Blood, Witchcraft, De Staat, The Bloody Honkies en Otis. (TH)

PONY PACK [foto onder]
Pony Pack heeft nog echt zo'n ouderwetse undergrounduitstraling. Geen gedoe, geen hype, gewoon rocken in de stijl van The Pixies en Babes in Toyland. Rocken alsof de VPRO nog gewoon op de woensdagmiddag uitzendt en het woord 'zendercoördinator' nog een boze droom is. Rocken met agressie én met intelligentie. Rocken in veel te kleine cafés, waar dan ook nog eens de helft van het publiek buiten staat te roken. Maar daar komt verandering in. Dit Schots-Zweeds-Indonesisch-Nederlandse trio rockt simpelweg te hard voor de marge. (MtH)

ANAPHYLACTIC SHOCK
Anaphylactic Shock maakt trollenmuziek: traag en log, maar extreem krachtig en agressief. Op hun debuut 2000 Years weten deze Tilburgers uiteenlopende invloeden als Darkthrone, Entombed en Cursed aaneen te smeden tot een geheel eigen geluid dat door de hoge kwaliteit van de liedjes toch meteen vertrouwd in de oren klinkt. De missie zo zwaar en donker mogelijk te klinken gaat bij Anaphylactic Shock namelijk nooit ten koste van de pakkende groove en de bezeten zang. (MtH)

THE DEVIL'S BLOOD
Op basis van de bandnaam en het bloederige logo wordt dit sextet uit Eindhoven nog wel eens verkeerd ingeschat. Maar The Devil's Blood maakt geen keiharde metal, het is een psychedelische rockband met zangeres. Bewonderaars van Jerney Kaagmans Earth & Fire moeten zeker eens luisteren naar Come, Reap. Eigenlijk moet iedereen dat. Niet voor niets zingt wandelende rockencyclopedie en cultheld Fenriz van Darkthrone overal de lof van de band en nodigde doomrocklegende Pentagram de band uit als voorprogramma voor een Amerikaanse tour. The Devil's Blood heeft de juiste demonen aangeroepen voor een artistieke topprestatie. (MtH)

Foto Bonne Aparte: Nick Helderman
Foto De Staat: Jelmer de Haas

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/nederland-rockt/nederland-rockt-5839/18188/
Meer Nederland Rockt! op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/nederland-rockt