• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

7 beste muziekdocumentaires

KindaMuzik stelde drie top zevens samen van de beste muziekfilms. In dit deel: de zeven beste muziekdocumentaires. Zeven waargebeurde verhalen in beeld en geluid over studio's, platenbazen, muziektijdperken en natuurlijk beroemde, mislukte, gekwelde en doodverklaarde artiesten.

Tekst: Nienke Franzen en Frank Veldkamp

Publicatiedatum: 19 oktober 2014

This Is Spinal Tap (1981)
This Is Spinal Tap is de moeder aller muziekfilms. De mockumentary - inderdaad, technisch gezien eigenlijk geen documentaire - volgt documentairemaker Marty DiBergi (in werkelijkheid de regisseur van de film) op reis met de band Spinal Tap op de eerste tournee in zes jaar. Beroemd is de scène waarin gitarist Nigel Tufnel aan DiBergi uitlegt dat de volumeknoppen op de versterkers van de band tot elf gaan in plaats van tien: "What we do, if we need that extra push over the cliff, you know what we do? You put it up to 11!". In de film worden twee afzonderlijke verhalen verteld: dat van hoe de bandleden zelf denken dat ze overkomen en dat van de werkelijkheid. De wild uitgedoste rockers houden er nogal naïeve ideeën op na over het succes van hun band, terwijl ze in werkelijkheid stevig op hun retour zijn en in steeds kleinere zalen spelen. Maar meer nog dan om het flinterdunne verhaaltje, draait de uit sketches opgebouwde film om het belachelijk maken van rock-'n-rollclichés. This Is Spinal Tap behoort tot op de dag van vandaag tot de vaste uitrusting van iedere tourbus. (FV)

Muscle Shoals (2013)
Hoewel films over beroemde artiesten misschien het meeste geld in het laatje brengen, zijn er ook mooie documentaires gemaakt over alles om die muzikanten heen, zoals de opnamestudio's, muziekproducers en sessiemuzikanten. Laat Muscle Shoals nu een documentaire zijn over die drie. Muscle Shoals is een klein plaatsje in Alabama dat beroemd is vanwege zijn opnamestudio's, waar vele hits werden geboren. Een van die studio's, de FAME studio, wordt al sinds de jaren vijftig gerund door producer Rick Hall. Hij leidde de beroemde ritmesectie The Swampers op, die hem - tot zijn ontzet - in 1969 verlieten om een eigen studio op te richten, eveneens in Muscle Shoals. Deze documentaire is een eerbetoon aan Rick Hall, die meer dan zijn portie aan dramatische gebeurtenissen heeft meegemaakt, en The Swampers. Tegelijkertijd is het een prachtig stukje muziekgeschiedenis. Bono noemt het alchemie, Keith Richards spreekt over magnetisme; om de magie van dit kleine dorpje een beetje te begrijpen, moet je Muscle Shoals zeker kijken. (NF)

Searching for Sugar Man (2012)
De meeste films en biografieën over muzikanten zijn gemaakt omdat de artiesten zo beroemd zijn. Searching for Sugar Man gaat juist over de zoektocht naar wie de mysterieuze en doodverklaarde figuur Rodriguez was die in de jaren zeventig twee platen liet floppen in Amerika, maar een hit was in Zuid-Afrika en daar een grote bron van inspiratie vormde in de strijd tegen de apartheid. Als je van Rodriguez en zijn muziek gehoord hebt, dan is dat ongetwijfeld (indirect) door deze film. Ken je hem en zijn verhaal nog niet, dan is het hoog tijd om deze met een Oscar bekroonde documentaire te kijken. (NF)

Anvil: The Story of Anvil (2008)
De weg naar de top is lang, maar je moet er wat voor over hebben om beroemd te worden. Maar wat als je die top na dertig jaar nog steeds niet bereikt hebt? Anvil: The Story of Anvil gaat over de onsuccesvolle metalband Anvil. De documentaire biedt een ontroerend portret van de inmiddels meer dan vijftig jaar oude bandleden Robb Reiner en Steve 'Lips' Kudlow en hun onwankelbare droom om bij het grote publiek door te breken. Een prachtige scène laat Lips zien die vol overgave en met bibberende handen en trillende lippen vertelt dat hij er alles aan zal doen om voor een doorbraak van hem en vooral van zijn vriend Robb te zorgen. Het is niet altijd koek en ei tussen de twee, maar dat maakt de hoofdrolspelers van deze documentaire nu juist zo menselijk. Anvil: The Story of Anvil documenteert niet alleen de zoektocht naar succes, maar bovenal ware vriendschap. (NF)

The Sound of Belgium (2012)
Wie eind jaren tachtig en begin jaren negentig wel eens in België ging stappen, kan zomaar vergeten zijn hoe het eraan toeging. Weekenden duurden langer dan een werkweek, een afterparty was pas voorbij na de after-afterparty en er was ook nog iets met lachebekjes op kleine gele pilletjes. De documentaire The Sound of Belgium begint lang voor de newbeatrage met draaiorgels, Popcorn en danslokalen, maar komt daarna snel ter zake. Pioniers achter acts als Lords of Acid en Technotronic, CJ Bolland, Eddy de Clercq en vele andere direct betrokkenen blikken terug op een periode in de Belgische muziekgeschiedenis die net zo snel begon als ophield. Club Boccaccio is al lang geleden tegen de vlakte gegaan, maar tot op de dag van vandaag worden newbeatfeesten georganiseerd, waarbij The Sound of Belgium inmiddels als merknaam wordt gebruikt. In deze documentaire geen woord over Belgische bands als dEUS, Soulwax, Vaya con Dios en Triggerfinger, maar des te meer over de oorsprong van de ebm, acid house en techno. (FV)

On/Off: Mark Stewart (2009)
In de periferie van de mainstream lopen ook voldoende interessante figuren rond om een film over te maken. Mark Stewart, vooral bekend als boomlange en altijd boze frontman van Pop Group, is behalve op het muzikale vlak ook op het politieke actief. In On/Off: Mark Stewart maakt filmmaker Tøni Schifer een indringend portret van de verongelijkte zanger, die hij twee volle jaren heeft gevolgd. Naast interviews met leden van zijn bands Pop Group en The Maffia komen ook Daniel Miller van Mute en Nick Cave aan het woord. En Stewarts moeder, die zo haar eigen ideeën heeft over het werk van zoonlief. De interviews worden afgewisseld met zeldzaam livemateriaal en schetsen een veelzijdig beeld van een eenzame anarchist die afwisselend in de tijd van een paar decennia geleden lijkt te zijn blijven hangen en bij vlagen toch ook helemaal van deze tijd is. (FV)

Marley (2012)
Bob Marley leidde een kort leven - hij werd slechts 36 jaar oud - dat toch voller genoemd kan worden dan de levens van de meeste mensen die minstens dubbel zo oud worden. Om die reden duurt de aan hem gewijde documentaire Marley dan ook niet een gewone anderhalf uur, maar bijna tweeëneenhalf. Regisseur Kevin Macdonald slaagt er met diverse originele geluidsfragmenten en beelden van Marley en interviews met familie, vrienden, vriendinnen (meervoud!), kinderen en muzikanten in een buitengewoon rijk plaatje neer te zetten van de mens, de muzikant en de persoon die de legende Bob Marley was en het geloof (rastafari) dat hij aanhing. (NF)

Deel dit artikel:

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/muziek-film/7-beste-muziekdocumentaires/25391/
Meer Muziek & Film op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/muziek-film